Britaniya hərbi gəmiləri Atlantik okeanının cənub sahillərini ələk-vələk elədilər, amma “Fuvalda”nın izini də tapmadılar. Nəhayət, müqəddəs Yelena adasında bir gəminin qalıqlarına rast gəldilər. Qalıqların “Fuvalda”ya məxsus olduğunu, gəminin qəzaya uğradığını və bütün heyətin dənizdə boğulduğunu güman etdilər. Axtarışları dayandırdılar.
Bu sahillərdə “Fuvalda” kimi kiçik ticarət gəmiləri çox üzürdü. Hamısının da komandası başqa iş tapa bilməyən avaralardan, hökumətdən gizlənən və ya sürgün edilmiş cinayətkarlardan ibarət idi. Gəmi kapitanları matrosları adam yerinə qoymur, onlarla heyvan kimi davranır, hər səhvə yol verəni döyür, itaət göstərməyəni öldürüb dənizə atırdılar.
“Fuvalda” həmin gəmilərdən heç nə ilə fərqlənmirdi. Matroslarla zabitlər bir-birinə nifrət edirdilər. Təcrübəli kapitan matrosları yalnız qamçı və silahın gücünə itaətdə saxlayırdı. Ədalət naminə demək lazımdır ki, onlar da ancaq bu dili başa düşürdülər.
“Fuvalda” Fritaundan aralanandan iki gün sonra lord Kleyton və ledi Əlis belə eybəcər səhnələrdən birinin şahidi oldular.
Onlar gəminin göyərtəsində kapitan Billinqlə söhbət edirdilər. İki matros diz çöküb göyərtəni yuyur, yavaş-yavaş onlara yaxınlaşırdı. Söhbəti bitirib getmək üçün geri addım atan kapitanın ayağı matroslardan birinə ilişdi və o, müvazinətini saxlaya bilməyib yerə yıxıldı. Yıxılanda ayağı vedrəyə dəydi, çirkli su üstünə töküldü. Nazirlik işçisinin və gözəl xanımın qarşısında özünü alçaldılmış hiss edən Billinq pərtlikdən qıpqırmızı qızardı, sıçrayıb var qüvvəsi ilə matroslardan birinin çənəsinə yumruq ilişdirdi. Arıq, balacaboy, çalsaç matros yerə sərildi. Onun enlikürək, yekəpər yoldaşı bunu görəndə dikəldi, dişlərini it kimi qıcadı, altdan-yuxarı güclü zərbə ilə kapitanı ikinci dəfə döşəməyə uzatdı.
Billinqin qızarmış sifəti hirsindən qaraldı. Nə? Göyərtədə qiyam? Təcrübəli kapitan çox belə qiyam görmüşdü, çox üsyankarın köpünü yatırtmışdı. O, bir an düşünmədən tapançasını çıxartdı və yekəpər matrosun ürəyini nişan aldı. Amma tapança kapitanın əlində parıldayanda lord Kleyton özünü irəli atdı, Billinqin qolundan basdı. Güllə matrosun dizinə dəydi.
Kleyton kapitanın üstünə qışqırdı:
− Siz nə edirsiniz? Bu nə vəhşilikdir!?
Billinq Kleytona sərt cavab qaytarmaq üçün ağzını açdı, amma nə düşündüsə, fikrindən vaz keçdi, mırıldana-mırıldana uzaqlaşdı. Görünür, qüdrətli nazirliyin səlahiyyətli nümayəndəsi ilə münasibətlərini birdəfəlik korlamaq istəmədi.
Göyərtədəki matroslar bir yerə yığışdılar və yaralını yerdən qaldırdılar. Yekəpər – yoldaşları onu “Qara Maykl” deyə çağırırdılar – lord Kleytona minnətdarlığını bildirdi. Səsi kobud, amma sözləri səmimi idi. Qara Maykl cavab gözləmədən yaralı ayağını sürüyə-sürüyə matrosların otağına tərəf getdi.
Bu əhvalatdan sonra lord Kleytonla arvadı bir neçə gün Qara Mayklı görmədilər. Kapitan isə onları danışdırmırdı, söz soruşanda da çox qısa və həvəssiz cavab verirdi. Zahirən gəmidə sakitlik hökm sürürdü, bununla belə, daxili gərginlik qalırdı və bu gərginliyin get-gedə artdığı hiss olunurdu. Qara Maykl yaralanan günün səhəri lord Kleyton göyərtədə əliqamçılı kapitan köməkçisinin nəzarəti altında dörd matrosun harayasa bir meyit apardıqlarını gördü, amma daha onların işinə qarışmamağı qərara aldı.
Bir dəfə günorta vaxtı Kleyton və ledi Əlis göyərtəyə hava almağa çıxmışdılar. Çalsaç matros gəminin misdən olan hissələrini təmizləyirdi. Kleytonun yanından keçəndə o, boğuq səslə dedi:
− Hamısının heyfini ondan çıxacağıq, sözüm yadınızda qalsın, hamısının.
− Nə demək istəyirsiniz?
− Görmürsünüz, gəmidə nələr baş verir? Bu əclaf kapitan köməkçiləri ilə birlikdə bütün komandanı şil-küt edəcək. Dünən ikisini, bu gün üçünü ölənədək döyüblər. Amma Qara Maykl artıq ayağa qalxır, baxarsınız, hamısının cəzasını verəcək.
− Olmaya qiyama hazırlaşırsınız?
− Qiyam? Nə qiyam? İntiqam!
− Nə vaxt?
− Tezliklə! Dəqiq vaxtını deməyəcəyəm, onsuz da ağzımdan çox söz qaçırdım. Siz yaxşı adamsınız, məni və Qara Mayklı xilas etdiniz, amma dilinizi saxlayın. Atəş səsləri eşidəndə kayutunuza gedin və otaqdan çıxmayın, yoxsa sizin üçün də pis olar.
Qoca matros aralanan kimi ledi Əlis astadan Kleytona dedi:
− Kapitanı xəbərdar etmək lazımdır, hələ faciənin qarşısını almaq olar.
− Əslində, düz deyirsən. Hərçənd öz təhlükəsizliyimizi təmin etmək naminə dilimizi saxlamalıyıq. Onda matroslar bizə toxunmazlar. Amma bilsələr ki, onları satmışam, bizə də rəhm etməzlər.
− Əzizim Con, sussaq, kapitanı hazırlanan sui-qəsd barədə xəbərdar etməsək, ikimiz də cinayətin iştirakçısı, onun ölümündə günahkar olacağıq.
− Mən yalnız səni fikirləşirəm, əzizim, − Kleyton etiraz etdi. – Kapitan özü günahkardır, cəzasını da çəkəcək. Mən onu xilas etmək üçün sənin həyatını təhlükəyə ata bilmərəm. Təsəvvür etmirsən, əgər “Fuvalda” bu başkəsənlərin əlinə keçsə, bizi hansı dəhşətlər gözləyə bilər.
− Biz borcumuzu yerinə yetirməliyik. Sonda dediyin kimi olsa, taleyini səninlə bölüşməyə hazıram. Ölüm rüsvayçılıqdan şərəflidir. Bir fikirləş, bu quldurlar kapitanı öldürsələr, sonra ömrün boyu vicdan əzabından xilas ola bilməyəcəksən.
− Yaxşı, sən deyən olsun, – Con Kleyton gülümsədi. – Odur, kapitan kayutuna tərəf gedir, indi eşitdiklərimizi ona çatdıraram. Hərçənd bu heyvərə ilə heç danışmaq istəmirəm.
Lord Kleyton kapitanın ardınca onun kayutuna girib qapını örtdü. Billinq lordu kobud qarşıladı:
– Nə var?
– Şahidi olduğum bir söhbəti sizə çatdırmalıyam. Mənə bəlli olub ki, gəmidə qiyam yetişir, qətl hazırlanır.
– Yalandır! – kapitan bağırdı. – Bir də burnunuzu özünüzə aid olmayan işlərə soxmağa, gəmidə nizam-intizamı pozmağa cəsarət etsəniz, məndən inciməyin. Lənət şeytana! Elə bilirsiniz, lord olduğunuza görə sizdən qorxacağam? Tüpürərəm sizin lordluğunuza da! Burada kapitan mənəm və işlərimə qarışmağa heç kimə icazə vermərəm!
Hirsindən
