янгын шәүләседәй,зур шәһәрнең уйный балкышы.
Чаптым шунда, чаптым кырлар аша,
күңелемә якты як эзләп…
(Ул чак, юләр, белгәнме соң әле
бардыр диеп анда Татиздат?!)
Чаптым шунда яшел арыш ерып,
солыларның коеп чулпысын.
Урман аша чаптым, куак ярып,
чытырманы чәчтән йолкысын –
туктамадым.
Җәй кычкырды миңа:
«Бер артыңа борылып кара хет!»
Карамадым.
Кара төтен бөркеп,
алып китте
ап-ак пароход…
Инде карыйм: анда кояшлы җил
тау битенә яга ак кершән.
Кар таулары аша чабар булам,
туган ягым язган хат килсә…
…Карабодай кырларына карыйм,
карабодай кыры –
ак күбек.
Һәр хәрефен йөрәгеңнән алып,
син сагынып язган хат кебек!
Җил тегермәннәре
Күңелемдә сызылып бик еш кына
ага башлый тонык кына инеш…
Тау битенә яккан учаклар
мин кайтканны көтеп яна, имеш.
Баш очымнан ак болытлар сыман
еллар агыла, агыла еллар!..
Су буенда – тургай көтүләре!
Кырда – томан:
вак яңгырлар, сары камыллар…
Су буенда тургай көтүләре
таудан тауга оча, таудан тауга…
Бу яңгырлы-җилле көзге таңда
ямансурак язны көтүләре!..
Су буенда тургай көтүләре
таудан тауга оча – чыр да чу!
Күлмәк ябыша тәнгә… Мин – бер чәчәк,
Көзге болыннарым – манма су!
Ә тегермән көзге яңгырларда,
гигант тургай төсле кагынып,
җилгә каршы тора! Камылларны,
көзне көтеп алган сагынып!..
Җил булмаса, безгә тегермәнче
сызгырырга кушты бергәләп.
И сызгырдык! Чыгыр әйләндердек,
салам чөйдек, җилне билгеләп!..
Агач коштай син талпындың озак
яңгырларда, карап еракка
очып киткән кошлар артыннан…
Тынып торды агач канатларың,
алсуланып шәфәкъ-ялкында.
Талпындың син, агач күкрәгендә
дүрт йөрәктәй типте дүрт ташың!
Талпынасың! Очып китмисең тик…
Ятим итәрмен дип куркамсың
бу кырларны – дөнья уртасын?!
Алтын көздә сине аяз күккә
чакырып очты биек аккошлар…
Очтың җирдә! Вакыт буйлап очтың,
көздән очтың! Кичтең ак кышлар…
Очтың җирдә! Очтың заман буйлап!
Кар-яңгырлар кичеп – елларга!
Шушы кырда яңа чорга очтың,
җырга очтың! Легендаларга!
Сугыш янгыннары аша очтың,
какты сине афәт давылы…
Бар көчеңә – дүрт канатка очтың!
Калдырмадың ләкин авылны!..
Минем бабам уйлап тапкан сине,
мәңгелекнең бөек чыгырын!
Гомер двигателе! Якташларны
яздан көзгә имин чыгарып.
Син… кузгалдың беркөн… Очып киттең!
Тарихыңны җиргә багышлап
очтың
