каршы барганнарны,максатка юл ярганнарны?
Сез нихәлдә, һәлакәткә
күкрәк куеп алгы сафта
барган ирләр?
Җиргә хәтәр килгән чакта
ут юлына төшүчеләр,
койма булып гарасатка?
Көтмәгәндә шушы төндә
циклон тавы күмеп китте
йөрәгемне
туган якта.
Зилзиләме бик еракта?
Якындамы? Кайсы якта?
Ни сулышлы давыл-буран?
Әллә кайсыдыр тарафта
уяндымы
атом-уран?
Шуышып чыгып оясыннан
дулый мәллә тыныч атом?
Хиросима истәлеге
җанланамы балачакның?
Каян килгән бу пошаман,
нинди хәвеф бу күңелдә?
Уфтанамы атом-төпчек
әллә безнең Чернобыльдә?
Сез нихәлдә, җан төбендә
бөреләнгән үлән-яфрак?
Хәвефле төн куенында
бу җыр туа,
сезне яклап!
Саумы, Намус, – иҗат көче!
Тәвәккәллек рухы, саумы?!
Нихәл, Вөҗдан? Байрак булып
кичаламсың көрәш-дауны?!
Нихәлдә соң, и чал Анам?!
Иминлекме йөрәгеңдә?
Саумы әле хыял-бөре
гомереңнең тирәгендә?
Дәшми Ана. Һәйкәл кебек
тынып калган, карап мичкә.
Исәп чоры: гомеркәйләр
үтмәгәнме үкенечкә?
Кисәү белән дәшми-тынмый
айкый ахак күмерләрне…
Уйлый бугай ут эчендә
ялкынланган гомерләрне.
Йөздә шәүлә, күмерләрнең
чүпли җете ахакларын.
Шау күмерләр шаулаталар
гомер кичкән самавырын…
Туган йортның якты уты
ак давыллы төнне яра.
Тыныч утын саклап йортның
яши Ана
яна-яна…
Җир кояшы!
«Кырларымда…»
Кырларымда, әни, иминлекме,
агарамы борчак басулары?..
Тәрбелидә йөргән торналарым
кайтты микән быел? Барсы дамы?
Керләреңне, әни, җил аламы,
тәрәзәңдә миләш чайкаламы?
Каз үләнле чишмә сукмагына
чиләгеңнән сагыш чайпаламы?
Камылларга тулган зәңгәр таңмы,
кызардымы яфрак өрәңгедә?
Сибәлиме спас яңгырлары
Бәрәңгегә?!
Капкаң бик еш ачылып ябыламы,
кояшлымы һаман ишегалды?..
Эңгер төшкәч, карт-корылар гаме
биләп ала микән күрше тауны?..
Мин, тау чаклы сорау өеп, тагы
онытканмын, әни:
үзең саумы?!
Иминлекме, әни, йөрәгеңдә?!
Әни язы
Ак яулыгын арттан бәйләгән дә
тәрәзәдән карый ап-ак шомыртларга.
Әни,
Бу – синең Яз,
синең Язың!
Синең гомереңә
бу Яз күп түгел ул,
нур туфаны аткан
имин минутларда!..
Юлларда мин.
Гел биләмдә.
Аэродромнарда йөрдем,
космодромнарда,
йөрдем
Араларның
