Qoca Azaflıyam. Mikayıl Azaflı
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Qoca Azaflıyam - Mikayıl Azaflı страница 11
Mehrim məni, mehrim məni.
Dərd deməyə yox bir divan,
Qanmaz millət başındadı.
Təriflənir alçaq, yalan,
Yaxşı töhmət başındadı.
Ürəklərdən ürək keçir,
Diləklərdən dilək keçir.
Cəhənnəmə mələk keçir,
Tutan cənnət başındadı.
Azaflı, gör o qansızlar,
Hakim oldu imansızlar.
Dövrana bax, vicdansızlar
Namus, qeyrət başındadı.
Bir-birinə yazılaydı,
Zalım oğlu, zalım qızı.
Pozulanda pozulaydı,
Zalım oğlu, zalım qızı.
Biri deyər, biri kəsər,
Biri döyər, biri küsər,
Biri söyər, biri əsər,
Zalım oğlu, zalım qızı.
Ay Azaflı, salma meyil,
Dolanarlar veyil, veyil.
İkisi də bir şey deyil,
Zalım oğlu, zalım qızı.
Əzəl-əzəl yaxşı dövran,
Nə var şirin sözdən gözəl.
Qəlbi təmiz ola insan,
İstəmirəm üzdən gözəl.
Həsrət dolu baxan gözlər,
Baxışları ürək közlər.
Sülh yaradan yalan sözlər,
Dava salan düzdən gözəl.
Azaflıyam, şan-şöhrətdən,
Nakam oldum məhəbbətdən.
Doxsan doqquz var-dövlətdən,
Bir əsil yar yüzdən gözəl.
Axtarıram tapammıram,
Çoxdur haqnan davam mənim.
Yerim, yurdum, varım alan,
Zəhərləyib havam mənim.
Bu dünyada sultanlara,
O dünyada ilanlara,
Yalan zurna çalanlara,
Yem oldu el, obam mənim.
Yaradan da kömək etmir,
Əlim çatmır, ünüm yetmir.
Bir diləyim, arzum bitmir,
Nə alqışım, duam mənim.
Azaflı, bic Məmmədnəsir,
Düz deyirəm başım kəsir.
Taleyə bax, neçə əsir,
Yad bəsləyir yuvam mənim.
Mən fitrətdən yaranmışam,
Qanan insan şairiyəm.
Ay, Günəşdən nur almışam,
Məslək, vicdan şairiyəm.
Təbi bahar təbiətli,
Zaman istər ədalətli,
Saf arzulu, saf niyyətli,
İlqar, iman şairiyəm.
Cəhalətə var nifrətim,
Həqiqətə sədaqətim.
Mətin eşqim, məhəbbətim,
Əhdi-peyman şairiyəm.
Azaflını el atmasın,
Öz oğlunu yad tutmasın.
Ana vətən unutmasın,
Mən haqq-divan şairiyəm.
Aman Allah, mehri-mahım,
Mənə sitəm etdi, haray.
Üzü yaman döndü şahım,
Dövranlarım bitdi, haray.
O ilqardan dönə-dönə,
Elə yandım sönə-sönə.
Ömür keçdi çönə-çönə,
Aylar, illər getdi, haray.
Azaflı haqq xülyasında,
Döydü dövran şər, yasında.
Qəhri-qəmlər dəryasında,
Cavanlığım itdi, haray.
Bahar gəldi o dağlardan,
Daşdı sellər, axdı getdi.
Bülbül uçdu o bağlardan,
Açdı güllər, yaxdı getdi.
Yerdə gördüm fələkləri,
İblisləri, mələkləri,
Əsdi tufan küləkləri,
Neçə illər vaxdı getdi.
Azaflıyam, darda qaldım,
Qılıncımı sözdə çaldım.
Tarixlərdən xəbər aldım,
Min-min ellər baxdı getdi.
A bimürvət, etibarsız,
Ürək dönmür, zalım səndən.
Öz əhdinə, ay ilqarsız,
Ürək dönmür, zalım səndən.
Qəlbini daş etdi fələk,
Hər baxışın fitnə, kələk,
Eşq oduna yandı dilək,
Ürək dönmür, zalım səndən.
Azaflıdan çəkdi gözün,
Yaraları düzün-düzün.
Qırx dilin var, səksən üzün,
Ürək dönmür, zalım səndən.
Ey könlümə can hökümdar,
Bağışla,