Paradoksy historyczne. Zbiór artykułów naukowych. Andrey Tikhomirov

Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Paradoksy historyczne. Zbiór artykułów naukowych - Andrey Tikhomirov страница 4

Paradoksy historyczne. Zbiór artykułów naukowych - Andrey Tikhomirov

Скачать книгу

ponieważ było to zwycięstwo w 1945 roku. I prawdopodobnie w żadne święto ludzie nie płakali w ten sposób, ponieważ były to nie tylko łzy radości, ale także łzy dla tych, którzy nie dożyli tego wielkiego dnia. To naprawdę było “święto ze łzami w oczach, radość z siwymi włosami na skroniach”. I to jest święto pokoju na ziemi, pokoju, który naród radziecki podbił kosztem ogromnych strat.

      10 maja wkroczenie wojsk radzieckich do Vindavu (Ventspils). Pełne zajęcie Mierzei Putziger-Nerung i Półwyspu kurlandzkiego.

      11 maja zajęcie przez wojska radzieckie Wyspy Bornholmu na Bałtyku. Zakończenie likwidacji resztek stawiających opór wojsk wroga w Czechosłowacji.

      15 maja ostatnia bitwa w Europie. Armia Jugosłowiańska w pobliżu miasta Dravograd zniszczyła resztki Niemców i chorwackich ustaszy. Zakończenie przyjęcia na cały front Sowiecki poddających się wojsk nazistowskich – “odbiór schwytanych żołnierzy niemieckich na wszystkich frontach zakończony”: Ostatnie podsumowanie Sovinformbiuro.

      24 maja przemówienie I. V. Stalina na przyjęciu na Kremlu na cześć dowódców Armii Czerwonej (toast za zdrowie narodu radzieckiego, a przede wszystkim rosyjskiego).

      “Wznoszę toast za zdrowie narodu rosyjskiego nie tylko dlatego, że jest przywódcą, ale także dlatego, że ma jasny umysł, wytrwały charakter i cierpliwość… zaufanie narodu rosyjskiego do rządu sowieckiego okazało się decydującą siłą, która zapewniła historyczne zwycięstwo nad wrogiem ludzkości – nad faszyzmem”. Józef Wissarionowicz Stalin, Naczelny Wódz.

      GŁÓWNY ETAP

      Fakty biograficzne, niezbyt znane

      Adolf Hitler (nigdy nie nosił nazwiska ojca Schicklgruber) urodził się 20 kwietnia 1889 roku w małym miasteczku Braunau nad rzeką Inn, na granicy austriacko-Niemieckiej. Jego rodzicami byli 52-letni austriacki Urzędnik celny Alois Schicklgruber i 20-letnia wieśniaczka Klara Pelzl. Obie gałęzie jego rodziny pochodziły z Waldviertel (Dolna Austria), odległego obszaru, w którym pracowały społeczności drobnych chłopów. Nagrobek z grobu rodziców Hitlera został usunięty w Austrii w Braunau w 2012 roku, ponieważ miejsce to w ostatnim czasie coraz częściej stawało się celem pielgrzymek dla neonazistów i sympatyków – podaje niemiecka agencja prasowa DPA.

      Dziadek Hitlera, Johann Georg Gidler, zatrudniony w młynach, poznał wieśniaczkę Annę Marię Schicklgruber, wówczas gospodynię domową w Grazu. W 1837 roku Anna urodziła syna Aloisa, a dopiero pięć lat później Johann Gidler i Anna Maria pobrali się. Alois nosił nazwisko Schicklgruber do 1876 roku, aż oficjalnie zmienił je – ponieważ wychowywał się w domu swojego wuja Johanna Nepomuka Gidlera – na Hitler. Alois był trzykrotnie żonaty. Jego trzecia żona-Klara Pelzl – była od niego młodsza o 23 lata i urodziła mu pięcioro dzieci, z których tylko dwoje osiągnęło dojrzałość – Adolfa i jego młodszą siostrę Paulę.

      Matka Adolfa Hitlera, Klara, była cichą, pracującą kobietą, starannie prowadziła gospodarstwo domowe i starała się zadowolić męża w każdy możliwy sposób. Adolf kochał swoją cierpliwą matkę, a ona z kolei uważała go za ulubione dziecko, mimo że, jak powiedziała, był “szalony”. Zapewniała go, że nie jest taki jak inne dzieci, ale mimo całej jej miłości Adolphe dorastał jako niezadowolone i drażliwe dziecko. Psychicznie podświadomie go ukształtowała, jakby rekompensowała własne nieszczęśliwe życie rodzinne. Adolf bał się swojego surowego ojca, człowieka despotycznego i kłótliwego, który podporządkował dzieci własnemu okrutnemu spojrzeniu na życie. Nieszczęśliwy i samotny, trzykrotnie nieudany żonaty Alois Hitler szukał pocieszenia w piciu.

      Niejednokrotnie Młody Adolf musiał zabrać swojego pijanego rodzica do domu. Później wspominał swojego ojca jako pijanego sadystę, który zbierał rodzinne pieniądze. Ten nastrojowy i porywczy despota nieustannie dawał dzieciom poczucie mocy swojego kija lub paska. Alois krzyczał na syna, poniżał go i nieustannie karał. Między dwoma nieprzejednanymi postaciami panowało ogromne napięcie. Prawdopodobnie późniejsza gwałtowna nienawiść Hitlera wynikała z nienawiści do własnego ojca, który był częściowo Żydem – “mischling”. Dziadek ze strony ojca Hitlera był Żydem, pisał o tym w 1972 roku Walter Langer w książce” świadomość Adolfa Hitlera”(W. Langer, “the Mind of Adolf Hitler. The Secret Wartime report”, N.Y., 1972).

      “Hitler martwił się, że może zostać szantażowany z powodu żydowskiego dziadka i kazał swojemu osobistemu prawnikowi Hansowi Frankowi sprawdzić jego pochodzenie po ojcu. Frank zrobił to i powiedział fuhrerowi, że jego babcia zaszła w ciążę, gdy pracowała jako służąca w żydowskim domu w Grazu”. Podczas II wojny światowej był to raport dla prezydenta USA Roosevelta i miał tajny dostęp. Langer twierdził również, że” wszyscy analitycy uważają, że Hitler jest prawdopodobnie neurotycznym psychopatą na granicy schizofrenii. Oznacza to, że nie jest szalony w konwencjonalnym znaczeniu tego słowa, ale jest neurotykiem, któremu brakuje odruchów hamujących”. W 1895 roku, w wieku sześciu lat, Adolf wstąpił do szkoły ludowej w miejscowości Fischlham, niedaleko Linzu. Dwa lata później, będąc bardzo religijną kobietą, matka wysłała go do Lambach, do szkoły parafialnej klasztoru benedyktynów, po której miała nadzieję, że syn w końcu zostanie księdzem. Został jednak wydalony ze szkoły, zmuszając go do palenia w klasztornym ogrodzie.

      Następnie rodzina przeniosła się do Leonding na przedmieściach Linzu, gdzie młody Adolf od razu celował w nauce. Wyróżniał się wśród towarzyszy wytrwałością, okazując się liderem we wszystkich dziecięcych zabawach. W latach 1900—1904 uczęszczał do szkoły realnej w Linzu, a w latach 1904—1905 do Steyr. W październiku 1907 roku 18-letni Adolf opuścił nieuleczalnie chorą na raka matkę i udał się do Wiednia, aby znaleźć drogę w życiu. Ale spotkał go straszna porażka – nie zdał egzaminu wstępnego na Wiedeńską Akademię Sztuk Pięknych. To był straszny cios w jego dumę, z której nigdy nie wyzdrowiał, uważając “tych głupich profesorów"za winnych tego, co się stało. W grudniu 1908 roku zmarła jego matka, co było kolejnym szokiem w jego życiu. Przez następne pięć lat wykonywał dorywcze prace, jałmużnę lub sprzedawał swoje szkice. Codziennie chodził po kawiarniach, szkicował i próbował sprzedawać rysunki, aby kupić jedzenie. Nieogolony, z długimi włosami i brodą, w brudnym czarnym meloniku i długim, prawie do ziemi płaszczu, wyglądał jak opadający włóczęga.

      W Wiedniu nauczył się nienawidzić. Odrzucając teorię Karola Marksa, pozostał wierny antymarksizmowi na całe życie. Pod wpływem pism Karla Lugera Młody Adolf zaczął nienawidzić Żydów jako “szczurów, pasożytów i krwiopijców”. Zdecydował, że Żydzi sprzymierzają się z marksistami, aby zniszczyć świat. “Jeśli Żydzi z pomocą marksistów zwyciężą nad światem, będzie to oznaczać zagładę dla ludzkości”. Ponadto zaczął gardzić demokracją i znalazł ulgę tylko w marzeniach o wielkich i chwalebnych Niemczech, które po obaleniu słabego Habsburga staną się wielkim krajem. W tym czasie zainteresował się mistyką i okultyzmem. W małych kawiarniach Adolf wygłaszał przemówienia polityczne przeciwko tym, których nienawidził. Publiczność zaczęła słuchać bolesnego, irytującego młodzieńca z hipnotyzującym spojrzeniem.

      Opuścił Wiedeń w maju 1913 roku i przeniósł się do Niemiec, do Monachium. Ale i tutaj pozostał przygnębiony i zgorzkniały, samotny i obcy w środku wesołego i kipiącego miasta stołecznego. Służba wojskowa. W lutym 1914 r. Adolf Hitler został wezwany do Austrii, aby przeprowadzić badania lekarskie nad zdolnością do służby wojskowej. Ale jako” zbyt słaby i niezdolny do służby w wojsku” został

Скачать книгу