Middellandse Zee in de groep van vulkanische eilanden van Santorini (Tira), associëren sommige wetenschappers deze natuurramp ook met het verdwenen Atlantis en de dood van de Minoïsche beschaving (oude Griekse cultuur was gebaseerd op de ontwikkelde Minoïsche cultuur van de Bronstijd 3—2 millennia voor Christus op het eiland Kreta en andere eilanden van de Middellandse Zee, vernoemd naar de mythologische koning Minos, heeft deze cultuur een enorme impact gehad op de wereldcultuur, en daarom kennen we het goed, in tegenstelling tot veel van de oudste culturen van Europese volkeren. De Minoïsche beschaving leed sterk als gevolg van een natuurramp – een vulkanische explosie (tussen 1628 en 1500 voor Christus) op het eiland Fera (Tira, Santorini), die aanleiding gaf tot een sterke aardbeving en een catastrofale tsunami. Deze vulkaanuitbarsting kan hebben gediend als basis voor de mythe van de dood van Atlantis. Eerder werd aangenomen dat de uitbarsting van de vulkaan de Minoïsche beschaving vernietigde, maar archeologische opgravingen op Kreta hebben aangetoond dat de Minoïsche beschaving minstens ongeveer 100 jaar na de uitbarsting bestond (een laag vulkanische as werd gevonden onder de structuren van de Minoïsche cultuur). Tot op heden is de exacte oorzaak van de branden die uiteindelijk de Minoïsche paleizen verwoestten in 1450 voor Christus onbekend. Na de uitbarsting grepen de Achaeërs de macht op het eiland. Dit is hoe de Myceense cultuur (Kreta en het vasteland van Griekenland) ontstond, waarbij Minoïsche en Griekse elementen werden gecombineerd. In de XII eeuw voor Christus Myceense cultuur werd vernietigd door de Doriërs, die uiteindelijk vestigde Kreta).»
Het tweede boek der Koningen (uittreksels)
David met de ark van het verbond. Gravure op koper door Mattheus Merian
Hoogstwaarschijnlijk raakte een kleine elektrische stroom de ongelukkige Ram toen hij per ongeluk de ark aanraakte, en samen met autosuggestie leidde dit tot zijn dood (zie «het tweede boek der Koningen» 6:6—7).
«Battery from a jug
In 1938 vond een Oostenrijkse archeoloog Wilhelm Koenig een kleik ter grootte van een mannen vuist tijdens opgravingen in Khujut Rabu, ten oosten van het moderne Bagdad. De hals van het vat was gevuld met bitumen, en binnenin was er een opgerolde plaat van koper en een ijzeren staaf. De karakteristieke sporen van corrosie op het metaal suggereerden dat er ooit zuur in de KAN was geweest – azijn of wijn.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
