ҖИРЕМ!
Исәнме, илем!
Исәнме, җирем!
Мине үстергән
Нигезем-өем!
Саумы, кадерле,
Газиз әнкәем!
Уемда һәрчак
Син – бәгырькәем.
Саумы, туганнар,
Шаулы урманнар!
Нәни чагымнан
Таныш урамнар.
Ашкынды җаным
Сезне күрергә.
Сөю һәм сагыш
Тартты бирегә.
Тартты бирегә
Чишмә сулары.
Туган ягымның
Ташлы юллары.
Кадерле алар
Җанга барысы да.
Онытмам мәңге,
Кая барсам да.
Туган илкәем –
Шигърият иле.
Туган җиркәем –
Шагыйрьләр җире.
Шулай дип җырлый
Талда сандугач.
Тургайлар сайрый,
Кырда көн тугач.
Чишмәләр җырлый,
Мактап халкымны.
Сулары – шифа,
Баса ялкынны.
Авылда туган
Бөек шагыйрьләр.
Ә шагыйрьләрдән –
Саллы шигырьләр.
Әнгам Атнабай,
Каһим абыйлар
Сүздән җыр үрде,
Сирәк андыйлар.
Алар кабызган
Шигырь учагы
Һәркемнең бүген
Җылыта җанын.
Ян, шигъри учак,
Җанга дәрт өстәп.
Гөрләп үтсеннәр
Бәйрәмдәй кичләр.
Саумы, илем, дип,
Саумы, җирем, дип,
Оя корырга
Кайтсыннар кошлар.
Саумы, илем, дип,
Саумы, җирем, дип,
Туган йортларга
Кайтсыннар дуслар.
ТӨШТЕМ ЧИШМӘ БУЕНА
Талларымны бик сагынып
Төштем чишмә буена.
Туры килдем көтмәгәндә
Сандугачлар туена.
Тал толымнарын тирбәтеп,
Җырчы кошлар сайраша.
Хәйран калып тыңлый чишмә,
Бу бит чып-чын тамаша!
ТУГАН ҖИР КАДЕРЕ
Кеше күңеле читтә яшәп аңлый
Туган илнең, җирнең кадерен.
Чөнки шунда аның нәсел очы,
Ата-бабасының кабере.
Авылының газиз һәр тарафы
Хәтер сандыгында саклана.
Үткән яшьлегенең һәр мизгеле
Онытылмаслык булып ятлана.
Инде бүген бабай булганнар да,
Малай чакка кире кайтып, әнә
Чапмак булып атка атлана.
И авылдаш, син дә бер күр кайтып,
Басу-кырлар сине сагынган.
Сине каршы алыр җуелмаган
Истәлекләр балачагыңнан.
Чишмәләргә төшеп, бер су эчсәң,
Сихәтләнер арган тәннәрең.
Син тоярсың мәтрүшкәләр исен,
Тауда пешкән җиләк тәмнәрен.
Урман яктан кабат ишетерсең
Күптән тансык кәккүк тавышын.
Яланаяк йөрсәң, син тоярсың
Туган туфрагыңның җылысын.
Моң-сагышлар тынгы бирмәс җанга,
Кайтмый йөрсәң илдән еракта.
Шул сагышлар еллар дәвамында
Кешеләрне
