улуус саамай кырасыабай кыыстааҕын быһаарабыт ээ, – Бүөккэ, түннүктэн түөс аҥаара быган туран, буруйдаммыттыы сэрэнэн-сэппэнэн хардарар.
– Оччотугар Чу-рап-чыт-тан. Өйдөөтүгүт? Биһиги иккиэн чурапчыларбыт, – кэрэ кыыс мөккүөрү түргэнник быһаарда. Дьүөгэтин эмиэ ыксары бодоруускалаат, ис киирбэхтик, олус нарыннык, имигэстик иҥиэттэн ылла уонна түҥнэри хайыһан кэбистэ. Кыргыттар онтон киэн туттубуттуу, Чурапчы кэрэ кыргыттара буолалларын дакаастаабыттыы, киэбимсийэ соҕус туттан, күлсэ-күлсэ түннүк аннынан салгыы ааһа турдулар. Арааһа, 14-с куорпуска олороллор быһыылаах, онно киирдилэр.
Уолаттар кинилэри сайыспыт харахтарынан батыһыннара көрөн хаалаллар.
– Ити кэрэ кыыс мин олоҕум анала уонна аргыһа, – Миичик иһигэр саҥарбыт санаата таска тахсыбытыттан бэйэтэ да соһуйда.
– Тыый, Миичикпит эмиэ бастакы көрүүттэн таптал буолбут дуу? – Бүөккэ соһуйбута буолла.
Ити быстах көрсүһүү кэнниттэн икки эрэ хонук ааста. Миичик аһыыр да, утуйар да кыаҕын сүтэрэн олорор. Сотору-сотору саҥата суох түннүк аннын манаһар. Уолаттара, ону көрө сылдьар дьон, ол аайы дьээбэлээн сордууллар.
Бүөккэ кыыс буолан Миичик иннигэр хаамыталыыр, араастаан мунньараҥныыр. Хас саҥардаҕын аайы «чу-чу Чу-рап-чы» диэн тылы кыбытан иһэр.
– Оо, таптал, таптал! Быраҕан аас, саатар биир кэрэ кыыһы. Били тоҕус томтордоох Чурапчы кэрэчээнэтин. Баҕар дууһам уоскуйуо, санаам көтөҕүллэн, остуоруйа дойдутугар айанныам этэ, – Коля, кыараҕас харахтарын үөннээхтик көрө-көрө, Бүөккэттэн хаалсыбакка хаадьылыыр.
– Та-ак, табаарыстар. Миигин үөннээн да диэн туһаҕыт суох. Чопчу быһаарыныы, хамсаныы наада. Ити кыыс арааһа 14-с куорпуска олорор быһыылаах дии. Түннүкпүт аннынан аны хаһан ааһара биллибэт. Кэтэһэн олорбоппут. Көрсүөххэ, тугу эрэ былаанныахха наада. Ээ, онно бара сылдьабыт дуо? Вахтаттан эҥин ыйыталаһыахха буо. Оннук?
– Оннук… онно диэ… 14-с куорпуска… Чу-чу чулуу Чу-рап-чы кырасаабыссата манна олорор дуо диэн да? – Коля син биир эҕэлиир.
– Чэ, мин кырдьык этэбин ээ. Ити кыыс миэнэ буолуо диэн. Мин да кыыска сирдэрбэт киһибин буолбат дуо? Быһыы-таһаа мааны, сирэй-харах олоруута да, эһиэхэ холоотоххо, чаҕылхай уонна чуолкай. Дьүһүммэр, майгыбар туох куһаҕан баарый? Арыгы испэппин, табах тардыбаппын, өй да баар, үөрэхпэр, эһиэхэ холоотоххо, бастыҥмын, – Миичик кыһытаары сирэйин доҕотторун диэки мылатар.
Кырдьык, ханна эмэ кыргыттардыын түбэһэ билистэхтэринэ, кинилэр харахтарын бастаан Миичиккэ хатыыллар. Онон Бүөккэлээх Коля «кыыс кулгааҕынан истэн сөбүлүүр дииллэрэ сыыһа» диэн түмүккэ кэлбиттэрэ икки сыл буолан эрэр. Миичик киэҥ, арылхай, уһун кыламаннаах харахтаах, хойуу хаастаах, толору сөллөстүгэс уостаах, кырыылаах уһун муруннаах маҥан уол.
– Ити Чурапчы кыыһын дьиҥнээхтик уонна бүтэһикпин таптаатым.
Уолаттар үһүөн тоҕо эрэ саҥата суох чочумча олордулар. Бүөккэлээх Коля Миичиктэрин кытта үөрэммиттэрин, икки сыл устатыгар бииргэ бодоруспуттарын тухары
