қўшиб сотибсан ғурурни, орни.
Жисмингга қарагил, етибди ларзон,
Қўлдан чиқарибсан бисотда борни.
Номуси туфайли одамдир хилқат,
Беназир ақлидан оламга сарвар.
Унга яратилмиш бу очун, неъмат,
Мукаммал яшаш-чун дунёда бир бор.
Ризқ излаб тинимни билмас чумоли,
Бардавом ҳаракат охир барокат.
Ўз ўрнин топмоқлик ният тамали,
Тўғрилик, ҳалоллик маҳсули роҳат.
Нопоклик мақсуднинг боши берк йўли,
Тезда ром бўлади бойлик ва амал.
Курсига етдими, узаяр қўли,
Атрофин шайтонлар этади қамал.
Шоҳлар ҳам кўрмаган ҳашамати бор,
Фақат, етишмайди ёнда садоқат.
Ҳар куни эшитар хушомади бор,
Бугунги мақтовлар эрта омонат.
Тушга кирди бир кун сотилган виждон,
Ғазабнок ташланиб, бўға бошлади.
Ўзлик, ғурур, номус, яъни уч қадрдон,
Собиқ хўжасининг кўзин ёшлади.
Уйғонди, эздику тушдаги озар,
Сотиб олай деди ўзлик, ғурур, ор.
Ахтарди, йўқ экан бундайин бозор,
Топилмаскан қайтиб, йўқотса бир бор.
Қасрига ўт тушди бир куни, не тонг,
Амал орқа бурди кутмаган чоғда.
Ҳолини сўрмади биронта, аттанг,
Виждон ёлғиз ташлаб кетганди доғда.
ТАЪЗИМ
Профессор: Рустам Сулаймоновга
Яхшилар яхшиси, сизга раҳматим,
Бағри кенг, фидоий, улуғ инсонсиз.
Унутмабсан ишим, чеккан заҳматим,
Илму фанга нисор этгувчи жонсиз.
Менку бир омади юрмаган банда,
Мозий тирқишидан бўйладим бекор.
Интилдим, об-ҳаво қилмадим фанда,
Йўлда кўзанларга келдимку дучор.
Олийшаън қопқага деганда етай,
Таъмирга бекилди муҳташам сарой.
Ноумид ёндимда орқага, нетай,
Дардим кимга айтай, қаерга борай?!
Тақдирдан ризойдим, гарчи йўқ чора,
Ёзмоқ, ўқимоғим, шу бўлди юпанч.
Ҳазрати Темурга сиғиндим, зора,
Руҳидан пайсалу топай деб қувонч.
Ёш эди саксонга қолмоқда ёвуқ,
Узоқлаб кетмади биргина ижод.
Юришим, ишимни кўрмай мувофиқ,
Бекитдилар йўлим, йўқ эди нажот.
Юрарим суқмоқни босганди алаф,
Унутиб қўйгандим умид манзилин.
Қўнғироқ қилдингиз Худо ёрлақаб,
Яхшиликка йўйдим тақдир ҳазидин.
Вайрона кўнглимни обод этдинггиз,
Фанимиз қасрига қилдингиз даъват.
Мардона устозсиз, қўл узатдингиз,
Жўш урди юракда шукрона, ҳайрат.
Аллоҳ ато эса, ташриф насибдур,
Одамийлик буюк,
