ўргат,Мен одамга қайтмоқлигим шарт!
Омоч ҳайдаб донлар сепайин,
Аёлнинг кўзидан ўпайин!
Эй, жом, тешил, туга, эй, азоб,
Қўл чўзмасман, титрама, шароб.
…шул аҳд билан бу ердан кетдим,
Мен одамни зиёрат этдим.
Кўтарилди руҳимдан туман,
Дунё… мен йўғимда гуллаган.
«Дилни домуллога ўқишга бердим…»
Дилни домуллога ўқишга бердим,
Бир ҳарф ўрганмабди – ўттиз йилдан сўнг.
«Майнаси оч» деди, қайтариб берди,
Қайтариб келдим.
Бир полвон бобога олишга бердим,
Бир ҳадис билмабди ўттиз йил юриб.
«Илиги пуч» деди, қувиб юборди,
Овутиб келдим.
Ёвқур чавандозга қўшиб юбордим,
Ўттиз йил чангитди дала-қиримни.
Бир зот айирмабди ўттиз йил чопиб,
«Омади йўқ» деди, қўйиб юборди,
Етаклаб келдим.
Бир сулув қўлига бериб юбордим,
Гўдакдай опкетди эркалаб, суйиб.
Ўттиз йилдан кейин изладим, топдим,
Иккови ҳам куйган, иккита куюк.
«Бахтимиз йўқ» деди, йиғлаб юборди,
Йиғлаб юбордим.
Эшикдан сирғалиб кирар шарпадай,
Дарчамдан оламга боқар ўкиниб.
Кўзига боқишга кўзларим қўрқар,
У ҳам қаролмайди, сўзлаёлмайди,
«Эй, Дил, айтгулигинг қолдими?»
«Эй, Дил, айтгулигим қолдими?»
Дейман ичимда…
«Аста-аста оқаради тонг…»
Аста-аста оқаради тонг,
Аста-аста бўйлайди қуёш.
Аста-аста соч йиғар хаёл,
Аста-аста кўтарилар бош.
Аста-аста ташланар қадам,
Аста-аста бошланар кураш.
Аста-аста хўрсинар одам,
Аста-аста чарчайди яшаш.
Аста-аста силтанади қўл,
Аста-аста кемтилар юрак.
Аста-аста уйдан қочар йўл,
Аста-аста маст бўлар эркак.
Аста-аста зулфга оқ инар,
Аста-аста ёқалари ҳўл.
Аёл юзи тонгдай оқарар
Яноғида музлаб ётар сел.
Аста-аста эснайди юрак,
Аста-аста зўраяр шамол.
Изоҳлолмас, жим юрар эркак,
Изоҳ сўрмас, жим юрар аёл.
Аста-аста…
«Ойнинг телба бўлиб тўлишини кўр…»
Ойнинг телба бўлиб тўлишини кўр,
Кечанинг боримни олишини кўр.
Сенга таваллолар этмоқ истасам,
Жонимнинг бўғзимга келишини кўр.
Кўзинг узолмассан учган юлдуздан,
Ғарам-ғарам ғусса йиққан кундуздан,
Кутганим шулмиди, СЕНдан ва СИЗдан
Аста-аста кўнгил қолишини кўр.
Қуш бўлсанг, иссиқ юрт томон ўтгувчи,
Булутлар тўшига йиғлаб кетгувчи,
Қайтиб чиқмайдиган ойдек ботгувчи,
Юракнинг ҳам тили бўлишини кўр.
Бир боқса, оламнинг гуноҳин тўкиб,
Боқмаса, ҳажрига дунёлар чўкиб,
Қаноти ҳўл қушдай бағримни чўқиб,
Жонни томчи-томчи олишини кўр.
Товонлари
