HAL-İ SÜKUT. Kerem Nakişci

      Sabır

      Öğrendim ki, sabretmek dua etmekmiş, şükretmekmiş, haramı terk etmekmiş, helal olana sıkı sıkı sarılmakmış, vatanını sevmekmiş, her şeyden önce kendini bilmekmiş.

      Çin’de bambu ağacının yetiştirilme biçimi insan için Rabbinden verilmiş güzel bir örnektir.

      Önce ağacın tohumu ekilir, sulanır ve gübrelenir. Birinci yıl tohumda herhangi bir değişiklik olmaz, tohum yeniden sulanıp gübrelenir, bambu ağacı ikinci yılda da toprağın dışına filiz vermez. Üçüncü ve dördüncü yıllarda da her yıl yapılan işlem tekrar edilerek bambu tohumu sulanır ve gübrelenir fakat inatçı tohum bu yılda da tohum vermez. Beşinci yılda da sabırla bambuya su ve gübre verilmeye devam edilir ve nihayet beşinci yılın sonunda bambu yeşermeye başlar ve altı hafta gibi kısa bir sürede yaklaşık yirmi yedi metre boyuna ulaşır.

      Akla gelen ilk soru şudur: Çin bambu ağacı son haline altı haftada mı, beş yılda mı ulaştı? Beş yıl boyunca verilen emek, gösterilen sabır bambunun toprağın altında olgunlaşmasına ve bir anda yirmi yedi metreye kadar büyüyebilmesi için gereken alt yapıyı oluşturmasına yardımcı oldu.

      Allah dünyayı nasıl altı günde yarattıysa, insan nasıl dokuz ay anne karnında geliştikten sonra dünyaya geliyorsa, diğer her şey de belirli bir süre içinde olgunlaşıp gelişiyor. Allah istese istediği şey ânında olabilir, “Kün fe yekün”, ol der ve olur ama burada insana sabır denen kavramı öğretmeyi dilemiştir. Sabretmek sadece olaylar karşısında durup beklemek değildir, olayların gelişimi sırasında üzerine düşen görevleri yapmak sabretmenin bir parçasıdır. Bambuda olduğu gibi sadece tohumu ekip beş yıl beklemek değil, beş yıl boyunca sulayıp, gübrelemek gerekiyor, usanmadan, şikâyet etmeden, belki de hiç olmayacağını bilerek sadece umut etmek bile bu işin bir parçası. Sabretmek dünyanın yaratılmasında, insanın doğup büyümesinden ölümüne kadar geçen sürede her zaman karşımıza çıkan bir kavramdır ve zamanında gösterilmeyen sabır daha sonra bir önem ve kıymet teşkil etmemektedir.