gözünde değildi. Küçük Hanım Mary’nin yüzündeki merak ve ilgi onu iyice keyiflendirmişti, sayarak atlamaya devam etti ve yüze gelene kadar atladı.
“Daha fazla da atlayabilirim.” dedi durduğunda. “On iki yaşındayken beş yüze kadar atlayabiliyordum ama o zamanlar şimdiki kadar kilolu değildim ve antrenmanlıydım.”
Mary koltuğundan heyecanla kalktı.
“Güzel görünüyor.” dedi. “Annen çok ince bir kadın. Sence ben de öyle atlayabilir miyim?”
“Deneyip görün.” diye teşvik etti Martha, atlama ipini ona uzatarak. “Başta yüz kere atlayamazsınız ama atladıkça artırırsınız. Annem dedi ki ‘Hiçbir şey ip atlamak kadar iyi gelmez insana. İp, bir çocuğun sahip olabileceği en mantıklı oyuncaktır. Temiz havada biraz ip atlasın ki kolları bacakları açılsın, biraz can gelsin.’ ”
İlk başladığında Küçük Hanım Mary’nin kollarında ve bacaklarında güç olmadığı aşikârdı. Çok beceremiyordu ama o kadar sevmişti ki bırakmak istemedi.
“Üzerinize bir şeyler giyip dışarı çıkın.” dedi Martha. “Annem size mümkün olduğunca dışarıda durmanızı söylememi tembihledi, hatta yağmurlu havada bile, böylece ısınırmışsınız.”
Mary ceketini ve mantosunu giyip atlama ipini koluna taktı. Dışarı çıkmak için kapıyı açtı ve birden aklına bir şey geldi ve yavaşça geri döndü.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «Литрес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на Литрес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
