olgunlaştığı mevsim geldi mi civcivin keyfine de diyecek olmazdı. Rüzgâr vurunca olgunlaşmış cevizler yere düşer, civciv de bunları kırıp bir güzel yerdi.
Örümceğin biri de yaşlı kadının yalnızlığını ve kocamışlığını fırsat bilmiş, rafa yerleştirdiği boş şişe ve kavanozların arkasına ağını örmüş, yumurtalarını bırakmaktaydı. Yaşlı kadın, bir zamanlar bu boş şişe ve kavanozlara sirke, koruk suyu ve nane ruhu doldurup satar, geçimini bu parayla sağlardı. Ama artık sadece ruşur yapıp satabiliyordu. Rengârenk şişeler de böylece boş kalmaya başlamıştı.
Örümceğin içi, civcivden dolayı hiç rahat değildi. Ömrünün, eninde sonunda bir gün, altın renkli civcivin gagasında biteceği düşüncesi aklından hiç çıkmıyordu. Daha önce birkaç sefer, altın renkli civciv, örümceği rafın kenarında görmüş, bir gün mutlaka midesine indireceğini söyleyip tehdit etmişti onu. Zaten şimdiden örümceğin yavrularından birkaçını yemişti bile. Ortalıkta gezen ufak sarı karıncalar, yaşlı kadının rafta bıraktığı yiyecek artıklarının kokusuna gelir, yolları boş şişelerin ardından geçerken de örümceğe güzel bir av olurlardı. Ama altın renkli civciv o sarı karıncaların da kökünü kurutmuş, evde dolaşmalarını engellemişti.
Bir gece, örümcek, yaşlı kadının rüyasına girdi ve ona:
“Behey zavallı ihtiyar kadın, şu civcivin senin malını mülkünü nasıl murdar edip, talancılık yaptığından hiç haberin var mı?” dedi.
Yaşlı kadın:
“Defol git gözümün önünden! Benim altın renkli civcivim o kadar sevimli ve tatlıdır ki senin bu dediklerini asla yapmaz o!”
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «Литрес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на Литрес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
