иш-аракеттерди жана аракеттерди сунуштоо мүмкүнчүлүгүнөн көрүнөт. Ошондой эле гипноздолгон адамга кээ бир орган-низм системаларынын функционалдык абалынын өзгөрүшүн пайда кылган ар кандай тажрыйбаларды, мисалы, жүрөктүн ишин күчөтүүчү же алсыратуучу, ашказан-ичеги трактынын кыймылдаткыч жана секретордук функцияларын өзгөртүүчү, кандагы канттын, липоиддердин жана хлориддердин болушун жогорулатуучу же төмөндөтүүчү ж.б. у. с. сомнамбулизм кубулуштары мээнин чоң жарым шарларынын кабыгы боюнча ингибирлөөнүн бирдей эместиги менен шартталган. Ошол эле учурда кыжырдануучу жана ингибирлөөчү процесстердин участокторунун ортосундагы функционалдык чектөө кээ бир мээ түзүлүштөрү толугу менен тормоздоо менен, башкалары жарым-жартылай гана тормоздоо менен, ал эми кээ бирлери андан таптакыр эркин жана сергек абалда тургандай түзүлөт. Адамдын гипнозунун бардык көп жабыркаган кубулуштары чоң жарым шарлардын тигил же бул бөлүнүшүнүн натыйжасы уйкулуу жана сергек бөлүмдөрдө. Гипноз, өзгөчө кескин түрдө, түздөн-түз уйкуга өтүшү мүмкүн. Уйку абалынын начарлашы жана уйкудан ойгонууга өтүү да тиешелүү гипноздук аралык фазалар менен толкундар менен жүрөт. И.П. Павлов гипноздук абалдын ар кандай фазаларында туруктуу деп эсептеген истериядан жапа чеккен адамдарда гипноздук сунуштуулук кубулуштары өзгөчө ачык байкалат. Бирок, истерикалык оорулуулардын байкалган жогорулашынан улам, гипнозду истерия менен аныктоо туура эмес, ж.Шарко жана анын жолдоочулары гипноз жасалма жол менен пайда болгон истерия деп эсептешкен. Гипноздо мээнин чоң жарым шарларынын кортексинин функционалдык абалын изилдөө и.П. Павловду гипноздук ингибирлөөнүн биологиялык ролун таанууга алып келди жана гипноз өзүн-өзү сактоочу рефлекстердин бири экенин, нерв системасы үчүн физиологиялык чара болуп саналаарын ырастоого мүмкүндүк берди.
"Стигмалар, стигматалар (грекче – сешор, съемка – укол, тырык, так, белги) – Ыйык Китептеги миф боюнча айкаш жыгачка кадалган Машайак жаңы таажыдан жана тырмактардан жараат алган жерлерде кээ бир терең ишенген адамдардын денесинде эрксизден пайда болгон теринин кызарышы, көгала же жара. Стигматалардын пайда болушу чиркөө тарабынан керемет катары каралып, диний фанатизмди тутандыруу үчүн колдонулган. Заманбап илим стигматизациянын негизинде өзүн-өзү гипнозго жана истерия менен ооругандарга мүнөздүү болгон оорулуу сезимталдыкка умтулуу жатат деп белгилейт. Сунуштун жана автосунуштун таасири астында теринин өзгөрүү учурлары (элестетилген күйүк, элестетилген контузия ж.б.) медицинада белгилүү жана дененин ар бир аймагы жүлүн аркылуу нерв өткөргүчтөрү жана мээ кабыгы менен субкортекс аркылуу байланышкандыгы менен түшүндүрүлөт. Белгилүү бир шарттарда нерв системасынын нормалдуу абалындагы өзгөрүүлөр ткандардагы зат алмашуу процесстеринин бузулушуна алып келиши мүмкүн, теринин кызаруусу же шишиши жана башка аномалиялар. Бул механизм стигматалардын негизинде
