Любовь к словесности и жажда Бога. Жан Леклерк

Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Любовь к словесности и жажда Бога - Жан Леклерк страница 36

Любовь к словесности и жажда Бога - Жан Леклерк

Скачать книгу

illum praeceligens maxime sequi nisus sum, cuius vestigial ab ecclesiasticis dogmatistis frequentissime trits in sacrosanctis tractatibus et cotidianae lectionis intentione usitata repperi”, éd. P. Lehmann, loc. cit., p. 754; M.G.H., loc. cit., pp. 564–565. В двух других текстах, озаглавленных De caesuris verborum и De metris, ms. Palat. 1719, f. 114–115, святой Бонифаций пишет: “Refert hieronimus canticum deuteronomii exametro versu esse conscriptum, quem moises longe ante ferecidem et homerum cecinisse certissimum est. Unde et apparet apud hebraeos antiquissimum fuisse studium carminum quam apud gentiles. Psalmi quoque David trimetro et exametro scripti sunt versu…”. По поводу того, является ли автором этого текста святой Бонифаций, см. A. Wilmann, Der Katalog der Lorscher Klosterbibliothek aus dem zehnten Jahrhundert, в: Rheinisches Museum für Philologie, 1868, SS. 403–404.

      102

      “Quia peritia grammaticae artis in sacrosancto scrutinio laborantibus ad subtiliorem intellectum, qui frequenter in sacris litteris inseritur, valde utilis esse dinoscitur, eo quod lector huius exspers artis in multis scripturarum locis usurpare sibi illa quae non habet et ignotus sibi ipsi esse conprobatur”, ibid.

      103

      “Interea, circulum quadrangulum in fronte huius laboris apposui, in medio figuram sanctae cruces continentem Ihs Xrs et experimentem…Nunc autem circulum in scemate novi ac veteris testamenti universa quasi semiplena et imperfecta tendebunt (sic) ad plenitudinem legis, id est ad christum crucifixum…, et per gratiam Christi accepta remissione peccatorum ad integrum omnia renovate et perfecta sunt. Porro hoc est quod per circulum ago initimus precordiorum penetralibus inplorans obsecro, ur quicquid per lata spatiosissimarum scripturarum arva scrutando, lecitando, lustrando inveneris, sive in arte grammatica, sive in metrica, in histories aeternorum vel gentilium sive in sacri eloquio novi vel veteris testamenti, simper memor sententiae apostoli: “Omnia probate, quod bonum est tenete”, ad tutissimum catholicae fidei vinculum sensus tui, litteris occurentibus, dirigas et extra moenia huius circuli mentis inconstantia vagare non praesumas… et singular quaeque veteris ac novi testamenta decreta tunc te canonice intellexisse scias, cum in meditullio Christum crucifixum destruentem malignae cupiditatis aedificium et construentem benignae caritatis templum spiritalibus oculus contemplando contueri potueris”, éd. P. Lehmann, Hist. Viert., p. 755.

      104

      “Vale Christo veraciter // ut et vivas pereniter // sanctae matris in sinibus // sacris nitens virtutibus // Hierusalem agricola // post et mortem caelicula // et supernis in sedibus // angelorum cum milibus // Christum laudes per ethera // saeculorum in saecula”, ibid.

      105

      J. Calmette, Le monde féodal, Paris, 1934, p. 349.

      106

      По поводу уместности термина «возрождение» применительно к каролингской эпохе см. P. Lehmann, A. Monteverdi, C.G. Mor и другие в: I problemi della civiltà carolingia, Spoleto, 1954, pp. 309–382; тексты авторов каролингской эпохи были собраны в книге F. Heer, Die “Renaissance” – Ideologie im frühen Mittelalter, в: Mitt. des Inst. f. oesterr. Geschichtsforsch., 1949, pp. 30–40.

      107

      Admonitio generalis de 789, id. M.G.H., Capit, I, 61–62; Epist. de litteris colendis, ibid., p. 79; Epistola generalis, ibid., p. 80.

      108

      Dom J. Winandy, Ambroise Autpert moine et théologien, Paris, 1953.

      109

      Ed. A. Amelli, Monte-Cassino, 1899.

      110

      “Ihesus quoque nomen nobis venerabile nostri Redemptoris, quod ad latinitatem placet inflectere”, ibid., p. 10, 8.

      111

      Levison, op. cit., p. 153. Об Алкуине см. R.R. Bolgar, The Classical Heritage and its Beneficiaries, Cambridge, 1954, pp. 110–117.

      112

      Ed. M.G.H., Epist., IV, 106.

      113

      Ed. A. Marsili, Pisa, 1952. Во введении Марсили подчеркивает существенно религиозный характер культуры Алкуина и Каролингов. На самом деле, в источниках и примерах, которые цитирует Алкуин (ibid., p. 83–85), языческие и христианские авторы присутствуют более или менее в равной пропорции. Если вспомнить, что Вергилий считался христианином, потому что, как говорили, он в своей четвертой эклоге предвозвестил пришествие Христа, то можно согласиться, что Алкуин цитирует поровну язычников и христиан.

      114

      Statuta Murbacensia, ed. B. Albers, Consuetudines monasticae, III, Monte-Cassino, 1907, p. 93.

      115

      Les Munimenta fidei de saint Benoît d’Aniane, в: Analecta monast., I, pp. 1–74.

      116

      Ibid., pp. 62, 10–20.

      117

      Ibid., pp. 63, 33–34

      118

      Ibid., pp. 64, 75–76.

      119

      M.G.H., Poetae latini aevi Karolini, 4 vol.; G.M. Dreves et C. Blume, Analecta hymnica medii aevi, 55 vol., Leipzig, 1886–1922, passim. Другие тексты были опубликованы B. Bischoff и другими, например, в: Studien zur lateinischen Dichtung des Mittelalters, Ehrengabe K. Strecker, Dresden, 1031, passim.

      120

Скачать книгу