style="font-size:15px;"> świadomości,
odpowiedzialności,
altruizmu,
otwarcia,
urządzenia do odbioru,
etyki,
polityki,
ustawy,
wymiaru sprawiedliwości,
rozsądnego wyroku,
prostoty,
świadomości,
odpowiedzialność,
współpracy,
charakteru,
nadziei,
cierpliwości,
gospodarności,
mądrości,
wiary,
zaufanie,
edukacji,
poszukiwań,
przyjaźni,
samooceny,
umiarkowania,
bezpieczeństwo,
pracy,
profesjonalizmu,
uczucia,
empatii,
łagodności,
lojalności,
piękna,
mody,
żywności,
prawdy,
czystość,
wyrzeczenie się,
nakazu,
kapłaństwa,
jedności,
szczerości,
uczciwości,
natury,
zdrowie,
zdrowia,
równości,
braterstwa,
mądrości,
skromności.
Krótko mówiąc, analfabetyzm szczęścia. Wydaje się to niemożliwe, jak długa jest lista współczesnych analfabetyzmów – 131 słów. Jestem pewien, że można by dodać coś jeszcze. Mam nadzieję, że teraz łatwiej jest nam zrozumieć, że analfabetyzm to nie tylko brak wiedzy o tym, jak pisać i czytać, ale przede wszystkim niezdolność do życia i cieszenia nim według zdrowych zasad.
W dzisiejszym świecie dzieje się coś dziwnego, co jest sprzeczne z ludzkimi oczekiwaniami. Z jednej strony obserwujemy ogromny rozwój i poprzez niego człowiek objawia się jako prawdziwy geniusz, ale z drugiej strony widzimy człowieka niezdolnego do zarządzania i kontrolowania wszystkiego, co „stworzył”, a przede wszystkim siebie samego.
– Człowiek-geniusz, bezradność!
– Człowiek-geniusz, samo – niszczyciel!
– Człowiek, wróg samego siebie
– Człowiek, niewolnik samego siebie!
Dlaczego tak się dzieje?
IM WIĘCEJ MAMY, TYM MNIEJ JESTEŚMY! BYĆ ALBO MIEĆ?
Oto pole walki dzisiejszego człowieka. Między CZŁOWIEKIEM-Być I CZŁOWIEKIEM-Mieć!
CZŁOWIEKIEM POKORNY I CZŁOWIEKIEM PYSZNYM!
Człowiek Być
Musimy wiedzieć, że każdy z nas ma wielką wartość i godność w siebie samym, nie posiadając nawet niczego, tak jak się urodziliśmy i umieramy, bez niczego, w skrajnej potrzebie pomocy od innych. Nasza godność nie zależy jedynie od rzeczy materialnych, pozycji ludzkiej czy bogactwa. Nasza wielkość przede wszystkim, jest ukryta w nas, w tajemnicy objawionej w Słowie Bożym:
być obrazem i podobieństwem Bożym.
To jest prawdziwa wielkość i godność człowieka!
Bycie obrazem Boga!
Przypominać Boga!
Być podobnym do Niego!
Droga ku Być jest to droga w głąb naszych serc, ku prawdzie. W ten sposób powoli przybliżając się do Boga, stajemy się ludźmi bożymi, prawdziwymi ludźmi. Im bliżej jesteśmy Boga, tym bardziej jesteśmy przebóstwieni. Prawdziwi ludzie, odzwierciedlający Boży plan stworzenia. Pełnia prawdziwego człowieka jest urzeczywistniona w spoczynku w Bogu, w zanurzeniu w Bogu.
Bóg mój i wszystko[2]!
Oto pierwszy owoc człowieka duchowego, ma on małe wymagania i zadowoli się małymi rzeczami, bo jego szczęście jest wewnętrzne, jest niewyczerpane, bo pochodzi od Boga. Człowiek – być się przejawia poprzez prawdę i miłości do Boga, do bliźniego, do samego siebie i do wszystkich stworzeń. Odzwierciedla Boga. Jego największym pragnieniem jest stać się jak Bóg.
BÓG JEST W CENTRUM JEGO ŻYCIA!
– Jako początek i koniec!
– Jako sposób życia!
– Jako sens życia!
– Jako powód życia!
– Jako cel życia!
– Jako mądrość życia!
Logika człowieka-być jest słuszna, powiedziałbym bardzo słuszna, ponieważ Bóg jest najwyższym z najwyższych.
– Bóg jest Stwórcą Wszechświata, to znaczy, że jest panem (właścicielem) wszystkiego. Kto „posiada” Boga, wszystko posiada.
– Bóg jest wieczny, to znaczy bez początku i bez końca. Kto „posiada” Boga, żyje wiecznie.
– Bóg jest w pełni szczęśliwy. Kto Go „posiada” żyje Jego szczęściem.
– Bóg jest wieczny, to znaczy bez początku i bez końca. Kto „posiada” Boga, żyje wiecznie.
– Bóg jest w pełni szczęśliwy. Kto „posiada” Boga, cieszy się swoim szczęściem.
Sw. Franciszek z Asyzu
