Wędrówka Twojej duszy poprzez wcielenia. Poznaj prawdę zapisaną w Kronikach Akaszy. Linda Howe

      Droga przez świat

      Zwykłe zajmowanie się w codziennym życiu każdą z tych pięciu idei pomogło mi odkryć moje Najgłębsze Ja. Stosując opisany w tej książce proces dowiedziałam się, że każda dziedzina mojego życia stanowi żyzną glebę, mogącą służyć przekazywaniu i demonstrowaniu celów mojej duszy, nie tylko dla mojego osobistego uzdrowienia i przebudzenia do świadomości fundamentalnego dobra we wszystkim, lecz na większym obszarze – znacznie przekraczającym sferę osobistej satysfakcji! Życie – w sposób budzący podziw – odpowiedziało wielkimi darami, perfekcyjnie dopasowanymi do moich potrzeb na każdym zakręcie, zaś wszystkie Filary Świadomości codziennie kwitły.

      Na przykład dzięki pogodzeniu się z inkarnacją zaczęłam cieszyć się prostymi przyjemnościami, jakie daje życie w ciele fizycznym – takimi jak jazda na rowerze, jazda na łyżwach czy taniec liniowy. Rozumienie różnicy pomiędzy karą a dyscypliną zachęca mnie do korzystania z mocy, jaką daje wczesne kładzenie się do łóżka, by dobrze spać, a następnego dnia mieć energię potrzebną do pracy nad urzeczywistnianiem marzeń. Docenianie transformacyjnej mocy odpowiedzialności uwalnia mnie od dziecinnych żalów i sprawia, że jestem jeszcze bardziej pełna miłości. Smakowanie przeze mnie drobiazgów codziennego życia stało się przepojone łaską i radością! Zrozumiałam, że podróż zwana życiem sama w sobie jest święta, i że na spełnienie moich pragnień nie muszę czekać.

      Moje odkrycie jest czymś więcej niż duchowa zasada „jak w środku, tak na zewnątrz”. To prawda – otaczająca nas rzeczywistość jest przejawem myśli, uczuć i przekonań; w rzeczy samej jest manifestacją sumy składowych naszej świadomości. Ale jest jeszcze coś więcej: gdy jasne stają się dla nas cele i intencje naszych dusz, wówczas chętnie obdarzamy świat tymi darami. Właśnie taką drogę przejdziemy wraz z tą książką, by przygotować wszystkie filary i znaleźć środki służące praktycznej realizacji naszej drogi przez świat.

      Gdy zaczynałam swoją podróż, zdawałam sobie sprawę, iż moje poglądy i przekonania powodują niepotrzebne komplikacje w codziennym funkcjonowaniu oraz że nie mam przystającego planu wyjścia z tego pomieszania. Problemy, które narosły wokół spraw związanych z szerszą rzeczywistością – powiedzmy sąsiadami, okręgami szkolnymi, sportem, działalnością społeczną czy pracą – sprowadzały się do poczucia bycia niekochaną i niegodną. Zdecydowałam, że to dobre miejsce na rozpoczęcie porządków, jednak niewystarczające na usunięcie pomieszania. Musiał istnieć lepszy sposób na odkrycie moich ogólnych przekonań o niedociągnięciach – bardziej konkretne uzdrowienie, które przyniosłoby mi całkowite wyzwolenie.

      Po przepracowaniu pięciu idei tworzących Gwiazdę zdałam sobie sprawę, że te pięć obszarów tworzy doskonałe tło dla sprawdzania powstających problemów. Zauważyłam, że dzięki wprowadzaniu poprawek – pozbywaniu się starych przekonań i wdrażaniu nowych (wszystkie zgłębimy w kolejnych rozdziałach) – moje problemy stały się łatwiejsze w rozwiązywaniu. Proces, którym dzielę się z tobą na kartach tej książki, pozwolił mi w prosty sposób dotrzeć do konkretnych przekonań, leżących u podstaw moich problemów.

      Nawet dziś, gdy piszę te słowa, zdaję sobie sprawę z tego, iż stresujące sytuacje stwarzają mi więcej okazji do zgłębiania tych idei. Przyglądając się każdej z nich – po prostu kolejno sprawdzając wszystkie punkty Gwiazdy – zauważam, że moje nastawienie, moja struktura energetyczna, poprawia się. Ujawnia się moje Najgłębsze Ja i jestem zdolna funkcjonować w bardziej pełny sposób i z większą satysfakcją tylko dlatego, że mój związek z życiem opiera się na duszy.

      W chorobie terminalnej mojej matki, a nawet czymś tak zwyczajnym, jak odczuwanie zmęczenia, dostrzegam kwestię inkarnacji. Czasami w odniesieniu do kontaktów z ludźmi zadaję sobie następujące pytania: Czy to kwestia władzy? Czy jestem w harmonii z moją wewnętrzną władzą? Jaki jest status władzy zewnętrznej? Gdy przyłapuję się na pomstowaniu na lekarzy albo personel domu spokojnej starości, zastanawiam się nad dyscypliną. Czy tworzę nawyki wspierające mnie w utrzymywaniu dyscypliny? Czy medytuję? Czy w tym tygodniu uprawiałam sport? Czy pozwoliłam się obarczyć obowiązkami innych? Czy wypełniam własne obowiązki? Jaki jest stopień mojego zaangażowania? Czy moje działania dodają mi sił, czy jej pozbawiają?

      Odkryłam, że drobne szczegóły i przemijające chwile ludzkiego życia stanowią część większego planu, którego celem jest doświadczanie Boskiej Obecności. Doceniłam tę fundamentalną prawdę, mówiącą, że każda forma fizyczna nosi w sobie potencjał bezpośredniego kontaktu z Boskością. Zasadnicze znaczenie dla mojego rozwoju miał fakt, iż nigdy więcej nie czułam się skonfliktowana ze zwykłym życiem, które przedtem wydawało się być czymś w rodzaju alternatywy „albo/albo” – duchowość albo fizyczność, nadzwyczajne albo zwyczajne. Rzecz jasna jesteśmy zarazem istotami duchowymi i fizycznymi, zdolnymi angażować się zarówno w sferę doświadczeń nadzwyczajnych, jak i zwyczajnych – co nazywam życiem Nadzwyczajnym*.

      Moje zrozumienie w tym zakresie pogłębiło się, więc musiałam nauczyć się, jak postrzegać zwykłe życie w tym świecie jako wypełnione Boskim życiem. Doszłam do wniosku, że z tego punktu widzenia klub fitness to miejsce duchowe. Szkoły publiczne to drzwi do Boskości, nie wspominając o domach spokojnej starości, sklepach spożywczych, rozgrywkach szkolnych, dorocznych imprezach dla okolicznych mieszkańców, sieciowych fast-foodach, a nawet pralniach chemicznych. Na pewno dorosłam do prowadzenia Nadzwyczajnego życia w tym zwyczajnym ciele!