เจ้าหญิงลูอันดาทรงรู้สึกฝังใจกับเหตุการณ์นองเลือดของกองทัพแม็คคลาวด์ กับการทำลายล้างแผ่นดินของพระนาง เมื่อทรงคิดย้อนกลับไป เจ้าหญิงทรงเสียพระทัยที่ยินยอมเข้าพิธีอภิเษกกับพวกแม็คคลาวด์ แม้พระนางจะทรงมีความรักให้แก่เจ้าชายบรอนสัน แต่พระนางได้เรียนรู้ว่าพวกแม็คคลาวด์นั้นป่าเถื่อนจนเกินจะแก้ไข เจ้าหญิงทรงตระหนักในตอนนี้ว่าแม็คกิลโชคดีที่มีเขตเทือกเขาสูงขวางอยู่ระหว่างทั้งสองดินแดน และพวกแม็คคลาวด์อยู่ที่ฝั่งของพวกมันในอาณาจักรวงแหวน เจ้าหญิงทรงไร้เดียงสามาโดยตลอด ทรงเขลาที่คิดว่าพวกแม็คคลาวด์ไม่เลวร้ายเท่าที่พระนางทรงถูกปลูกฝังมา เจ้าหญิงทรงคิดว่าพระนางจะสามารถเปลี่ยนแปลงพวกนี้ได้ คิดว่าทรงมีโอกาสเป็นเจ้าหญิงของพวกแม็คคลาวด์ และจะได้เป็นราชินีในวันหนึ่ง ซึ่งน่าจะคุ้มค่า ไม่ว่าจะต้องเสี่ยงด้วยอะไรก็ตาม
แต่ตอนนี้พระนางทรงรู้แล้วว่าคิดผิด เจ้าหญิงทรงยินดีที่จะสละทุกสิ่ง ทั้งฐานันดร ทรัพย์สมบัติ เกียรติยศ เพื่อที่จะไม่ต้องพบกับพวกแม็คคลาวด์อีก และได้กลับไปประทับอย่างปลอดภัยกับครอบครัวของพระนางที่ฝั่งของแม็คกิล ตอนนี้พระนางทรงกริ้วพระบิดาที่ทรงจัดให้มีการอภิเษกสมรสขึ้น เจ้าหญิงยังทรงพระเยาว์และไร้เดียงสา พระบิดาน่าจะทรงรู้ดีกว่า การเมืองสำคัญกับพระองค์มากจนยอมสละธิดาของพระองค์เองเชียวหรือ? เจ้าหญิงทรงกริ้วที่พระบิดาทรงสิ้นพระชนม์และทิ้งให้พระนางต้องโดดเดี่ยวอยู่ท่ามกลางสิ่งเหล่านี้
เจ้าหญิงลูอันดาต้องเรียนรู้ด้วยความยากลำบากในไม่กี่เดือนที่ผ่านมานี้ว่าต้องพึ่งพระองค์เอง
