เบื้องล่างคือคูน้ำกว้าง นี่คือสะพานยกนั่นเอง
ธอร์ชะโงกออกไปดู เห็นเสาหินขนาดใหญ่ มีประตูเหล็กแหลมอยู่ด้านบน พวกเขากำลังผ่านประตูกษัตริย์
มันเป็นประตูที่ใหญ่ที่สุดที่เขาเคยเห็น ธอร์เงยหน้ามองเหล็กแหลม นึกสงสัยว่าหากมันหล่นลงมา พวกเขาคงจะถูกผ่าเป็นสองซีก เขาสังเกตเห็นทหารกองรบเงินสี่นายเฝ้าที่ทางเข้า หัวใจเขาเต้นเร็วขึ้น
พวกเขาผ่านอุโมงค์หินยาว ครู่ต่อมาท้องฟ้าจึงปรากฏอีกครั้ง พวกเขาอยู่ภายในเขตปราสาทของพระราชาแล้ว
ธอร์แทบไม่อยากเชื่อ ภายในนี้ยิ่งวุ่นวายมากกว่าเสียอีก ถ้าจะเป็นไปได้ ดูเหมือนมีผู้คนนับพัน หลั่งไหลมาจากทุกทิศทุกทาง มีสนามหญ้ากว้างเพิ่งตัดใหม่ ดอกไม้บานอยู่ทุกแห่ง ถนนกว้างขึ้น สองข้างทางเป็นซุ้ม แผงขายของ และตึกหิน มีทหารของพระราชาอยู่ท่ามกลางสิ่งเหล่านี้ แต่งกายด้วยชุดเกราะ ธอร์ทำสำเร็จแล้ว
ด้วยความตื่นเต้น ธอร์ยืนขึ้นโดยไม่รู้ตัว ขณะที่เขาทำเช่นนั้น รถม้าก็หยุดลงทันที ทำให้เขาเซหงายหลัง ลงไปนอนบนกองฟาง ก่อนที่ธอร์จะทันลุกขึ้น เขาได้ยินเสียงไม้เปิดออก มองขึ้นไปเห็นชายชรา ศีรษะล้าน แต่งกายด้วยเสื้อผ้าเก่า ๆ ทำหน้าบึ้งตึงโกรธเกรี้ยว คนขับรถม้ายื่นมือเข้ามา คว้าข้อเท้าธอร์ไว้ด้วยมือผอมมีแต่กระดูก แล้วลากเขาออกมา
ธอร์ลอยลงไปนอนกระแทกพื้นดิน เกิดฝุ่นฟุ้งตลบ เสียงหัวเราะดังขึ้นรอบ ๆ ตัวเขา
“ถ้าคราวหน้าเจ้าแอบขึ้นรถข้าอีก เจ้าหนู เจ้าโดนล่ามแน่ ๆ โชคดีแล้วที่ข้าไม่เรียกกองรบเงินมาตอนนี้”
