sprawiły, że zaraz zamilkłam. Schowałam w dłoni szorstką naszywkę, zastanawiając się, co jeszcze dla nas przygotowali.
Esesmanki zachowywały się, jakby mogły wszystko: wrzeszczały, biły, kopały, katowały. Po raz pierwszy na własne oczy zobaczyłam, co znaczy to słowo.
Gdy wyprowadzili nas z budynku, na niebie połyskiwały pierwsze gwiazdy, a światło niezwykle mocnych reflektorów tańczyło na srebrnych, gęsto zwiniętych kolczastych drutach[39]. Dopiero teraz spostrzegłam, ile ich jest. Były wszędzie: zasieki z drutów; pionowe, poziome, z wyraźnie widocznymi elementami instalacji elektrycznej, w górze zwinięte koliście niczym wąż. Po chwili zorientowałam się, że w niektórych miejscach zasieki są podwójne.
Opadła mnie rezygnacja. Uświadomiłam sobie, że stąd nie ma ucieczki, że nie sposób się wydostać z tej przemysłowej, podpiętej do prądu pułapki. Czułam, jak łzy toczą mi się po policzkach, spływają po szyi, moczą sukienkę. Bezgłośnie szlochałam, zastanawiając się, co robi moja mama. Wyobraziłam sobie, jak szaleje z niepokoju, jak odchodzi od zmysłów, nie wiedząc, co się ze mną, z nami, stało.
Ze zdziwieniem złapałam się na tym, że najpierw pomyślałam o niej, nie o Maćku. On wdarł się do mojej głowy chwilę potem. Pewnie też go ogolili. Jak teraz wygląda, gdzie jest, czy przyprowadzą go gdzieś nieopodal, czy się zobaczymy, spotkamy, czy go pobili?
Człapałam za innymi w kierunku długiego budynku, ucząc się nazw nowych miejsc, nowej rzeczywistości. Zamiast w domu znalazłam się na bloku, zamiast łóżka miałam wieloosobową pryczę, zamiast imienia otrzymałam numer, a ktoś powiedział, że jestem Zugangiem[40].
Nie rozumiałam, kim teraz jestem.
38 We wrześniu 1940 roku Heinrich Himmler nakazał zarządom obozów koncentracyjnych pozyskiwać z uzębienia zmarłych więźniów złoto dentystyczne, a następnie dostarczać je do naczelnego zarządu służby sanitarnej SS, który z kolei przydzielał złoto placówkom stomatologicznym, gdzie leczyli się esesmani z rodzinami. Do początków października 1942 roku zgromadzono zapas 50 kg kruszcu, pokrywający zapotrzebowanie służby dentystycznej SS na okres pięciu lat. W związku z tym od tego roku złoto dentystyczne było przekazywane do Banku Rzeszy.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
