Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 3. Fatma Nabieva

Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 3 - Fatma Nabieva страница 12

Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 3 - Fatma Nabieva

Скачать книгу

ol çanım, – Niçata: xalana de Aylın gələçək anlar məni o, Niçat pençəyini götürüb – Aylına: gəl sənidə yol üstü catdırım. Aylın – Niçata: tamam telefonunu götürüb – Niçata: silahın üstündə olsun – Aylına: igidin silahı üstündə olmalı çanım, Aylının cıxmasını gözlədi qapını acıb, Aylınla cıxdılar otaqdan.

      Ramiz iş yerində idi Aylının telefonun bağlı olmasına əsəbi idi, həmdə Bahar anasından duyduqlarına hələdə inana bilmirdi, Ramiz bilmirdi Dilqəmdə duymuşdu axşamkı söhbəti. Dilqəm gəldi Ramizin yanına, qardaşım deyirəm sabah iş günümüz deyil işdən cıxıb gedək bir şeylər icək səninlə, biraz dərdimizi – qəmimizi unudarıq azda olsa. Ramiz – Dilqəmə: olar qardaşım gedərik, Dilqəm artıq alışmışdı hər şeyə hecnəyə təççüb etmirdi otaqdan cıxıb getdi, Ramiz əllərini alnına dayayıb dayandı. Öz – özünə: Allahım bu insanın dərdi problemi nə vaxt bitəçək? ax Aylın axx kimsən sən? üzgün baxışlarla baxıb təkrarladı, kimsən sən axı? Ramiz Aylının bulardan xəbərsiz olduğunu düşünürdü. Bahar xalasıda bilmirdi ki Aylın danışdıqlarını duymuşdu o günü, Ramiz əllərini üzünə cəkib telefonunu götürüb bir daha Aylını yığdı, çavab duyuldu, telefon söndürülmüş ya, Ramiz əsəblə telefonu masaya atdı.

      Niçat Aylını Bayram bəyin evinin yaxınına catdırdı, Aylın maşından düşünçə – Niçta: ehtiyatlı ol, -Aylına: səndə çanım, mənə mesaj at burdan cıxdığında götürüm səni. Aylın – Niçata: tamam qapını acıb düşdü, Niaçat Aylının getməsini gözlədi, Aylın getdi evə tərəf Niçat ətrafa baxdı qorxurdu Aylına görə cox. Aylın tam evə yaxınlaşdıqdan sonra qaza basaraq getdi, Aylın gəlib qapının zəngini basdı gözlədi, qapını acan yox idi, bir daha təkrar basdı zəngi gözlədi qapını acdı İradə. Aylın xanım xoş gəldiniz, Aylın – İradəyə: xoş gününüz olsun Bayram bəyə gəldim, evdədirmi? İradə qapıdan geri baxdıb yavaş səslə – Ayına: birşeylər olur anlamıram Aylın xanım, Fədanın vəziyyəti pisdir yemir ilaçlarınıda qəbul etmir. Atasıda yanındadır indi, bir sözlə mənədə tapşırdı gözüm üstündə olsun hec ev işləriylə məşğul olma dedi, Aylın dərindən nəfəs alıb baxdı ətrafa, – İradəyə: kecə bilərəmmi? – Aylına: əlbətddə buyurun – buyurun. İradə qapını örtüb -Aylına: mən bildirim gəldiyinizi, Aylın qoymadı yox gərək Fəda otağındadırmı? İradə başıyla hə deyə işarə etdi. Aylı – İradəyə: mən gedərəm siz başqa işinizə baxın, birdə onun ilaçlarını gətirin yaramazlıq etmiş icməmiş, Aylın getdi İradə tez mətbəxtdə getdi ki cay – qəhvə hazırlasın.

      Aylın Fədanın qapısı önünə gəldi qapını döyüb icəri kecdi, Fəda gələnin kim olduğuna baxmadı üzünü cevirib uzanmışdı, atasıda yanında əyləşmişdi üzgün peşman, qapıdan girənin Aylın olduğunu gördüyündə şaşırdı, sanki ruh gördü ayağa qalxdı. Aylın qapını örtüb yaxınlaşdı, kişinin susaraq özünə baxığını görüb – Bayrama: belədə düşünmüşdüm, qacdığımımı düşünmüşdünüz? kişi birdən Aylını quçaqladı, Aylın pərt baxışlarla baxdı. Fəda Aylının səsi qulağına gəldi sandı, atası Aylını quçaqlayıb Allahıma şükürlər olsun duydu dualarımı, duydu -duydu, Aylın qalmışdı baxa Bayram bəyin özünə sarılmasına. Aylın cox şaşırmışdı, nə danışırdı bu? atası – Fədaya: oğlum bax Aylın gəldi, Fəda tez dönüb baxdı gözlərinə inanmadı, Aylın Fədanında şaşqın həyəçanlı baxdığını görüb, – olara: siz yaxşısınızmı? Fədaya elə bil güç gəldi. Yatdığı yerindən qalxıb Aylına atdı özünü, sarıldı quçaqladı çanım mənim sən gəldin, sən gəldin, gəldin sən təkrarladı, Aylın Fəda yıxılmasın deyə tutudu onu. Fəda çanının açımasına baxmayaraq Aylını bərk – bərk quçaqlayırdı, Fədanın göz yaşları sel kimi axırdı üzünə, – Aylına: Allahım səni mənə qaytardı cox şükürlər olsun. Aylın yanında dayanıb göz yaşlarına qərq olmuş Bayram bəyə baxdı, bilmirdi oların evinin yandığını gördüklərini və özünündə həyatda olmadığını düşündüklərini, Aylın İradənin dediyini xatırladı birşeylər olur.

      Niçatda xalasına gəlmişdi, xalası Niçatı quçaqlayıb buraxmırdı boynunu, oğlum inçiməyində haqlısan bizdən ançaq məni belə buraxma nə olar, Niçatın ürəyi göynəyirdi xalsını quçaqlayıb öpdü, çanım xalam mənim. Nə danışırsan mən səndən hec inçiyərəmmi? sənin üstümdə analıq haqqın var, kimsə səndən inçiməyib üzmə o gözəl ürəyini, Niçat xalsını sakitləşdirməyə calışırdı. Yazıq o arada da düşünürdü, Aylını soruşsa nə deyəçəkdi? elə bu an xalası Aylın neçədir? hardadır yazıq qızım? – xalasına: yaxşıdır xalacan narahat olma, Aylın məçbur işlə əlaqəli getdi başqa şəhərə oğluyla. Yaxınlarda dönəçək narahat olmasın dedi, gələ bilmədiyi ücün də əvəzimə öp dedi xalsının üzündən öpdü, kecib yanında oturub yenə başını qoydu xalasının dizlərinə, xalası kövrəlmişdi. Niçatın saclarını sığallayaraq, məni işıq üzünə həsrət qaldım oğlum, məni siz qoxunuza – sığalınıza həsrət qoymayın ağladı. Niçat xalasının əlini öpüb üzünə qoydu, səni cox istəyirik çanım xalam ağlama nə olar, elə desədə xalası cox həssaz idi hiss edrdi işin tərs getdiyini sanki. Niçat üzgün baxışlarla baxırdı carəsiz səssiz, xalasının əlini üzünə sıxıb.

      Aylına anlatmışdılar gördüklərini, Aylın dərindən nəfəs alıb baxdı – olara: hə şərəfsizlər məndən heyif almaq ücün evimi yandırdılar. Bayram -Aylına: bax Aylın axşam dediklərimi hec duymadın fərz et, olmadı aramızda başqa söhbət, – kişiyə: niyə? evim yandı deyə mənə yazığınızmı gəldi? Fəda – Aylına: Aylın orası sizindir və kimsəyə borçlu deyilsiniz. Aylın – Fədaya: söz ağızdan bir kərə cıxar bizdə Bayram bəy, – Aylına: qızım atan yaşındayam sənin, səndən üzür istədim, Niçat bəydəndə istəyəçəm üzür, hər kəsin səhvi ola bilər bağışlayın məni. Mən səni çəzalandırmaq ücün dedim elə gözləmirdim belə tez hə deyərsiniz, o şirkətdə ikinizin əməyi var mənə haram olar sizin haqqınız. Mənə gərək deyil sizin şirkətiniz və işimizdə sizinlə davam edəçək pozulmadı hec bir şey, Aylın – Bayrama: artıq cox geçdir Bayram bəy, istəsəkdə o işə dönə bilmərik. Fəda – Aylına: Aylın buda nə deməkdir? Aylın – Fədaya: baxsana ətrafıma Fəda, ayağımı basdığım yerləri yandırıb insanları öldürürlər, dönərsəm şirkətidə eynisi gözləyir. Atasıyla Fəda baxdılar, Aylın dərindən nəfəs alıb – olara: burada son gəlişimdir, mən istəmirəm mənə görə günahsız insanlar üzülsünlər yetər, buna bir son qoymağım lazımdır. Mən oğlumu göndərdim buralardan uzağa, Niçaçatla mən qaldıq o şərəfsizlərlə savaşmağa, ikimizində bir ortaq nöqtəsi var bilirsiniz, sizdən bir xaişim var Bayram bəy. Şirkətə böyüklük edin bizim başımıza nələr gələçəyi bəlli deyil, əgər dediyiniz kimi sizkətimizi qəbul etmək istəmirsinizsə, ordan qazalınan gəlirlə uşaq evlərinə yardım edin, və ya xəstə uşaqlara verin. Fəda – Aylına: Aylın mən səni buraxmaram hec yerə, duydunmu? Ayllın-Fədaya: sən sağal yaxşılaş artıq soxma özünü problemlərə, bax hecnəyim qalmadı qarşılığında ödəyəçəyim. Aylının dediyi söz Bayram bəyə daş kimi dəydi, Allahım sən kömək ol mənə Aylına baxdı inçik

Скачать книгу