z tym Dawidem!
– A Zuzanna? Co?…
Płomienie przebiegały zmysłową twarz Mariana.
– Tak! Tak!… Zuzanna!… To pyszny kawał!…
I nagle, ni stąd, ni zowąd, rozlega się z piersi dzieci wrzaskliwy śpiew:
Hopsztynder!… Madaliński
Fiuta!… z kopyta!…
Szara, ciach, ciach! Tańczy sobie
Z Barabaszem mazura!…
– Proszę o spokój!… – jęczy błagalnie pan Wentzel.
Hej kolęda!… kolęda!…
Podobał się Jewie! Jeździ na cholewie,
A boso go znać!… znać!… znać!…
Pan Wentzel głowę ukrył w dłonie.
A boso go znać!…
Lecz nagle drzwi się otwierają i dwie postacie kobiece ukazują się w progu.
– Co się tu dzieje? – pyta pani domu, chuda, płaska blondynka, nosząca na schylonych ramionach fałdziste szaty wdowie.
– C'est atrocé1! – odzywa się druga, odpinając żwawo guziki zniszczonego płaszczyka.
– Panie Wentzel, jak pan możesz pozwolić na coś podobnego?!
Pan Wentzel powstał już z krzesła i w milczeniu układa książki i zeszyty. Czuje, że wszystko, co powie na swoje usprawiedliwienie, na nic się nie przyda.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
