Żabusia. Gabriela Zapolska

Чтение книги онлайн.


Читать онлайн книгу Żabusia - Gabriela Zapolska страница 1

Автор:
Жанр:
Серия:
Издательство:
Żabusia - Gabriela Zapolska

Скачать книгу

abusia

      Była jasną blondynką, jasną jak słońce promienne…

      Drobna jej, maluchna buzia; różowa i biała, śmiała się jakimś dziecinnym, naiwnym śmiechem, żłobiącym w pulchnych policzkach dwa rozkoszne dołki.

      Z całej jej postaci zdawała się wydzielać woń właściwa różowym hiacyntom, a gdy ubrana w różową matinée1 przesuwała się ze śmiechem z pokoju do pokoju, jakaś srebrna smuga znaczyła jej przejście, smuga, którą pozostawia po sobie wschodząca jutrzenka.

      Śmiała się ona zawsze, ta rozkoszna, jasnowłosa kobietka – śmiała się leżąc jeszcze w kołysce, potem u kratek konfesjonału – wreszcie u stopni ołtarza, gdy wlokła za sobą szumiący tren jedwabnej białej szaty.

      Śmiech powitał nawet krzyk jej córki – bo nawet w cierpieniach umiała coś zabawnego wynaleźć.

      Była bardzo pobożną i co dzień prawie biegała do kościoła.

      Miała ładną książeczkę oprawną w kość słoniową i zbrudzoną na kartkach, które czerniły się modlitwą Za męża i rodzinę.

      To była jej świąteczna książka – na co dzień miała wielkiego Dunina, którego czytała, strzelając oczkami na lewo i prawo lub przechylając główkę na atłasową kołdrę swego eleganckiego łóżka.

      Lubiła łakocie i miała pod poduszką kilka daktyli, które jadła przebudziwszy się w nocy, chichocząc jak szalona.

      Przepadała za wanilią i miała jej zawsze pełne kieszenie, lubiła grać w loteryjkę, przy tym szachrowała dość zręcznie.

      Córkę swoją – małą, pucołowatą dziewczynkę – przezywała „Nabuchodonozorem2”, a męża „Rakiem”. Siebie samą, jakkolwiek miała na chrzcie św. imię Zofii, nazywała „Żabusią”. Często siadywała na dywanie i bawiła się z córką, przy czym następowała kłótnia o zabawki, które matka z córką wydzierały sobie wzajemnie.

      Mąż, dobry, poczciwy filister3, urzędnik w jakimś towarzystwie asekuracyjnym, podkręcał wąsa i uśmiechał się z zadowoleniem.

      – Dziecinna! Ach, jaka dziecinna ta moja Żabusia!

      Ona z krzykiem zrywała się z ziemi, siadała na kolanach męża i rozpoczynała śpiewać…

      Jechał pan,

      Za nim chłop,

      A za nim Żydóweczki

      Pogubiły patyneczki4

      Śpiewając, wyciągała z mężowskich kieszeni pieniądze i z powagą dawała mu dziesięć groszy:

      – Masz, Raku, na czarną kawę!…

      Resztę pieniędzy chowała do toaletki. I Rak poddawał się tej tyranii, jakkolwiek dziesięć groszy dziennie, nawet dla urzędnika w towarzystwie ubezpieczeń, chyba za mało!…

      Jakże się jednak sprzeciwić tej rozkosznej istocie, która z całą naiwnością patrzy mu w oczy i biały, pachnący karczek do pocałunków nadstawia? Brał Rak ową wytartą dziesiątkę i całował Żabusię, znajdując w tym wiele rozkoszy.

      Była więc bożyszczem całego domu.

      Kochał ją mąż, pomimo że tyranizowała go nieznacznie.

      Kochało dziecko, pomimo że wydzierała mu zabawki i wyrywała włosy, czesząc dwuletnią dziewczynkę à la Mikado5.

      Kochały sługi, pomimo że grymasiła bezustannie i czasem całe ranki siedziała w kuchni.

      Nad wszystko jednak ubóstwiali ją rodzice.

      Tych dwoje starych ludzi w Żabusi swej widziało uosobienie cnót i doskonałości wszelakich.

      Конец ознакомительного фрагмента.

      Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

      Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.

      Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.

      1

      matinée (fr.) – tu: poranny strój kobiecy. [przypis edytorski]

      2

      Nabuchodonozor – imię królów babilońskich. [przypis edytorski]

      3

      filister (pogardl.) – mieszczanin. [przypis edytorski]

      4

      patyneczki – rodzaj płytkich pantofli. [przypis edytorski]

1

matinée (fr.) – tu: poranny strój kobiecy. [przypis edytorski]

2

Nabuchodonozor – imię królów babilońskich. [przypis edytorski]

3

filister (pogardl.) – mieszczanin. [przypis edytorski]

4

patyneczki – rodzaj płytkich pantofli. [przypis edytorski]

5

mikado – tytuł cesarza Japonii. [przypis edytorski]

Скачать книгу


<p>1</p>

matinée (fr.) – tu: poranny strój kobiecy. [przypis edytorski]

<p>2</p>

Nabuchodonozor – imię królów babilońskich. [przypis edytorski]

<p>3</p>

filister (pogardl.) – mieszczanin. [przypis edytorski]

<p>4</p>

patyneczki – rodzaj płytkich pantofli. [przypis edytorski]

<p>5</p>

mikado – tytuł cesarza Japonii. [przypis edytorski]