Dwaj poeci. Оноре де Бальзак

Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Dwaj poeci - Оноре де Бальзак страница 12

Dwaj poeci - Оноре де Бальзак

Скачать книгу

id="n1">

1

Dwaj poeci, Stracone złudzenia, Cierpienia wynalazcy – Cykl ten obejmują niektóre wydania Balzaca pod wspólnym tytułem Stracone złudzenia; w osobowym związku z tym cyklem pozostają dalej Blaski i nędze życia kurtyzany oraz Ostatnie wcielenie Vautrina. [przypis tłumacza]

2

La Fontaine, Jean de (1621–1695) – francuski poeta klasycystyczny, znany głównie jako autor bajek zwierzęcych. [przypis edytorski]

3

quasi (łac.) – jakby, niby. [przypis edytorski]

4

prasa Stanhope'a – żelazna prasa wynaleziona ok. 1800 r. przez angielskiego polityka i uczonego Charlesa Stanhope'a (1753–1816); redukowała potrzebną siłę o 90%, zapewniając wydajność blisko 500 stron na godzinę. [przypis edytorski]

5

Elzewirowie, Plantynowie, DidotowieElzewirowie: rodzina drukarzy i wydawców holenderskich działających w XVI–XVII w.; Christophe Plantin (ok. 1514–1589): niderlandzki drukarz i księgarz urodzony w Paryżu, założyciel oficyny wydawniczej znanej jako Officina Plantiniana, działającej w Antwerpii do 1876; Didotowie: francuska rodzina księgarzy i wydawców, z których najstarszy, François Didot (1689–1757), założył drukarnię i księgarnię w 1713, zaś jego potomkowie nieprzerwanie prowadzą przedsiębiorstwo drukarskie do dnia dzisiejszego. [przypis edytorski]

6

epoka 1793 roku – okres kryzysu Rewolucji Francuskiej i terroru jakobińskiego, podczas inwazji koalicji Wielkiej Brytanii, Austrii, Prus i Hiszpanii w celu obalenia rewolucyjnej Republiki Francuskiej oraz jednoczesnego powstania rojalistycznego w Wandei. [przypis edytorski]

7

pryncypał (daw.) – zwierzchnik, przełożony. [przypis edytorski]

8

Konwent – Konwent Narodowy, rewolucyjne przedstawicielstwo ludu francuskiego po obaleniu monarchii w latach 1792–1795. [przypis edytorski]

9

bez chyby i odwłoki (daw.) – bezbłędnie i bezzwłocznie. [przypis edytorski]

10

tedy (daw.) – więc, zatem. [przypis edytorski]

11

metrampaż (z fr. mettre en pages: umieszczać na stronach) – łamacz, pracownik zecerni formujący kolumny druku ze szpalt złożonych przez zecera. [przypis edytorski]

12

Restauracja – okres w historii Francji wyznaczony datami 1814–1830, od powrotu na tron dynastii Burbonów po upadku Napoleona I do rewolucji lipcowej. [przypis edytorski]

13

pierwszy konsul – w latach 1799–1804 najwyższy urząd we Francji, sprawowany przez Napoleona Bonapartego. [przypis edytorski]

14

Izba Parów – izba wyższa parlamentu francuskiego w latach 1815–1848. [przypis edytorski]

15

prot – kierujący robotami w zecerni, metrampaż. [przypis tłumacza]

16

Cesarstwo – tu: I Cesarstwo Francuskie, w którym najwyższą władzę sprawował Napoleon Bonaparte jako cesarz Francuzów, istniejące w l. 1804–1814 i w 1815. [przypis edytorski]

17

Gargantua i Pantagruel – satyryczno-fantastyczna powieść François Rabelais'go (ok. 1494–1553). [przypis edytorski]

18

jego nazwisko – fr. sécher oznacza suszyć, wysuszać. [przypis tłumacza]

19

Chateaubriand, François-René de (1768–1848) – francuski pisarz i polityk, inicjator romantyzmu w literaturze francuskiej; rozgłos przyniosły mu dzieła opisujące życie Indian oraz piękno dzikiej przyrody: powieść poetycka René oraz opowiadanie Atala. [przypis edytorski]

20

fizjonomia (daw.) – twarz. [przypis edytorski]

21

pirożek municypalny – dwurożny kapelusz, powszechny w XVIII i XIX w., szczególnie w wojsku i w marynarce, kojarzony często z Napoleonem Bonaparte. [przypis edytorski]

22

pludry – spodnie; szczególnie: sięgające do kolan spodnie o bufiastych nogawkach, stanowiące element stroju męskiego w XVII i XVIII w. [przypis edytorski]

23

Ludwik XIV (1638–1715) – król Francji (od 1643), zwany „Królem Słońce”, panujący w okresie szczytowego rozwoju francuskiej monarchii absolutnej. [przypis edytorski]

24

kaszta – element urządzenia drukarni: szuflada podzielona na przegródki zawierające czcionki drukarskie oraz materiał justunkowy, czyli materiał służący do wypełniania odstępów między wyrazami i wierszami. [przypis edytorski]

25

ablucja (z łac.) – rytualne obmycie ciała lub jego części. [przypis edytorski]

26

szarsza – tkanina z drobnymi, ukośnymi prążkami. [przypis edytorski]

27

jucht – wyprawiona skóra bydlęca. [przypis edytorski]

28

pede titubante (łac.) – na chwiejnych nogach. [przypis edytorski]

29

etc. (łac.) – skrót od et caetera: i tak dalej. [przypis edytorski]

30

talar – w oryginale: écu, w XIX w. potoczna nazwa srebrnej monety pięciofrankowej. [przypis edytorski]

31

Nie cackoż – konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż, o funkcji pytajnej; znacznie: czyż nie cacko. [przypis edytorski]

32

deka (daw.) – pokrywa prasy drukarskiej, dekiel. [przypis edytorski]

33

item (łac.) – również; ponadto. [przypis edytorski]

34

funt – dawna jednostka wagi, wynosząca 0,4–0,5 kg. [przypis edytorski]

35

gisernia – zakład odlewający przedmioty z metalu; odlewnia. [przypis edytorski]

36

su, właśc. sous (fr.) – dawna drobna moneta francuska o wartości 1/20 liwra (funta), bita do 1795; później pot. nazwa monety o wartości 5 centymów, tj. 1/20 franka. [przypis edytorski]

37

cycero – nazwa czcionki drukarskiej; także: jednostka typograficzna w systemie Didota równa 12 punktów typograficznych. [przypis edytorski]

38

garmondy, borgisy, ronda – kroje czcionek drukarskich. [przypis edytorski]

39

niecułka – mała niecka, drewniane podłużne naczynie. [przypis edytorski]

40

utensylia (z łac.) – rzeczy użyteczne; narzędzia, sprzęt, przybory. [przypis edytorski]

41

satynowanie – nadawanie papierowi gładkości i połysku. [przypis edytorski]

42

Hymen (mit. gr.) – bóg małżeństwa, patronujący obrządkowi zaślubin. [przypis edytorski]

43

„Double

Скачать книгу