Richard Bloom
Rapport
Craig Port het Richard hierdie Saterdagaand genooi vir ’n partytjie by sy huis, saam met ander gaste. Maar Richard se lewensmaat, Bryan Hellman, het ’n ander afspraak. Nou ry Brett saam en hulle gesels geesdriftig. Brett is veral opgewonde oor sy komende besoek aan Stratford en Londen.
Sy ma, Denise, het reeds uit Johannesburg in Kaapstad aangekom om die laaste paar dae saam met hom deur te bring voordat hy Donderdag Engeland toe vlieg. Sy pa, Peter, en ouer suster, Samantha, is in Johannesburg; hulle kon nie kom nie.
Brett is ook nie van plan om tot te laat partytjie te hou nie. Hy en sy ma het ’n ontbytafspraak môreoggend, Sondag, om elfuur.
Dit is, soos altyd, ’n groot geselligheid in Craig se huis, maar omstreeks kwart voor twaalf die nag groet Brett en Richard om huis toe te gaan. Hulle stap in Victoriaweg uit na Richard se Polo. Dis Paasnaweek en die strate is in hierdie middernagtelike ure stil.
Maar dan is daar skielik ligte en ’n ouerige blou BMW swaai voor hulle in en hou stil. Vier jong mans klim uit.
Denise Goldin word Paassondag wakker en begin gereed maak vir die ontbyt saam met haar seun. Ma en seun is baie geheg aan mekaar. Hy daag nie elfuur op nie, ook nie later nie. Sy begin rondbel. Dit is nie sy aard om sonder rede weg te bly nie, veral nie van ’n afspraak met sy ma nie. Sondagmiddag is sy rasend van kommer, en bel haar man, Peter, by hul huis in Sandhurst in Johannesburg. Sy bel ook die polisie.
Peter bel hul dogter, Samantha (31), in Johannesburg. Oor die onsekerheid daardie Sondag vertel Samantha self só:
“Ek sal nooit die verskriklike nagmerrie vergeet wat my werklikheid geword het ná my pa se oproep daardie Sondagmiddag nie: ‘Brett word vermis. Hy moes Ma vir ontbyt kry en het nooit opgedaag nie,’ het my pa gesê. Die woorde eggo. Die vrees in sy stem is tasbaar. Ons jaag om my pa te gaan oplaai en lughawe toe te vat sodat hy my ma in Kaapstad kan gaan ondersteun. Sy was reeds in Kaapstad om Brett af te sien vir sy vlug Donderdag Londen toe.
“Ek slaap nie daardie Sondagnag nie, maak ure lank frenetiese telefoonoproepe, bel elke kennis, bid dat ons ’n oproep sal kry vir ’n losprys. Ek is bereid om alles prys te gee om my broer lewend te kry. Die nagure gaan verby, my vrese word groter. Ek bly bid, bly oproepe maak.
“Dan ontvang ek ’n oproep, Maandagoggend net ná agtuur. ‘Sam,’ die speurder se stem verklap dit, ‘ons het nie goeie nuus nie …’
“Die gruwel en hel wat ons vol en gelukkige lewe sou oorneem, het begin. My broer en Richard is dood; tereggestel. Brett se magiese lewe, sy liefde, sy talent, sy ontluikende potensiaal, al sy hoop, emosies, drome en wense is in ’n sinlose oomblik uitgedoof, deur vulgêre, walglike en demoniese boewe.”
“Ek slaap nie daardie Sondagnag nie, maak ure lank frenetiese telefoonoproepe, bel elke kennis, bid dat ons ’n oproep sal kry vir ’n losprys. Ek is bereid om alles prys te gee om my broer lewend te kry. Ek bly bid, bly oproepe maak.”
Die tragiese nuus word ook oorgedra aan Richard se ouers, Tony en Sandra Bloom, en aan Richard se tweeling-broer, Derek, en ouer broer, Gary (31), in Australië. En sy lewensmaat, Bryan Hellman.
Dit is inderdaad ’n gruwelike en helse moordtoneel waaroor die son daardie Paasmaandagoggend opkom. Dit het vroeër die naweek gereën in die Kaap, en die lappie grasveld tussen Klipfonteinweg en die afrit van die M5 af in Mowbray is modderig. Daar groei ’n paar hoë dennebome. Onder hierdie bome, op die dennenaalde, lê Brett en Richard langs mekaar. Elkeen lê op sy maag, gesig in die grond. Albei is kaal; hulle het net sokkies aan.
In elkeen se agterkop is twee skote. Die kragtige koeëls het voor uitgekom. Dit is op die toneel duidelik dat hulle aangesê is om langs mekaar te gaan lê en dat hulle dalk nog hoop gehad het dat hul ontvoerders hulle daar sou los en wegry. Maar daar was vir hulle geen genade nie. Met hul hoop en hul gesigte in die grond is hulle in die agterkop tereggestel.
In die veld by die twee liggame is ook motorspore, diep in die modder, soos een wat in die modder vasgeval het, en baie voetspore. Brett en Richard se sokkies en bene is vol modder.
’n Groot groep polisiemanne, speurders en forensiese ondersoekers is op die afgesperde toneel.
Richard se Polo word vermis, die twee vriende se selfone en ander besittings, soos Brett se kredietkaart, Richard se sportsak, en die klere en skoene wat hulle die vorige aand na die partytjie in Bakoven aangehad het.
Die boewe
Die Saterdagaand, terwyl Brett en Richard by die gesellige partytjie-ete van ’n groep talentvolle vriende in Bakoven aansit, ry ’n blou BMW vir kwaadgeld deur Kaapstad se strate. Uit die middestad vat dit die pad kuslangs, deur Seepunt, Clifton, Kampsbaai.
Die vier insittendes was in die loop van die aand op verskeie plekke, het hul eie partytjies gehou, ook gesellig, op hulle manier, nie alte gesofistikeerd nie. Hulle kom uit ’n kultuur van armoede, drank, dwelms en bendegeweld op die Kaapse Vlakte.
Shawaan Marlie (25) bestuur die kar, dit is sy wiele. By hom is Clinton Davids (23). Albei is van Kensington. Clinton se broer is ’n gerekende leier van die Americans-bende, Igshaan Davids (35), ook bekend as “Sanie American”.
Die ander twee in die motor is Jade Wyngaard (19), ook van Kensington, en Nurshad David (18) van Crawford.
Die vierstuks is op soek na ’n kar om te steel.
Net ná middernag ry hulle in Victoriaweg en sien twee mans in Bakoven na ’n Polo stap. Hulle besluit om die Polo te steel, dit lyk na ’n nuwe kar. Hulle oorrompel die mans, boender hulle in die BMW en ry met die twee karre die nag in.
Skaars vyf uur later is die BMW terug in Kampsbaai se strate. Maar die insittendes het verander. Shawaan is steeds agter die stuur, en Clinton is ook by hom. Jade en Nurshad is egter nou weg. In hul plek is Rameez Sayeed (23) van Newfields in Athlone.
Hulle kom uit ’n kultuur van armoede, drank, dwelms en bendegeweld op die Kaapse Vlakte.
Die adrenalien pomp in hul are. Hulle het met ’n vreemde kredietkaart by ’n bank probeer geld trek.
Shawaan jaag. En skielik is daar ’n polisievoertuig by hulle en hulle word afgetrek. Dis Sondagoggend vyfuur. Die polisie wil weet hoekom hulle so roekeloos ry. Die drie mans is senuweeagtig. Die polisie ruik lont, en vat hulle polisiekantoor toe vir ondervraging. Hulle kry die kredietkaart, in die naam van Brett Goldin.
Die drie word die hele Sondag afsonderlik deur speurders ondervra. Later die dag hoor die polisie dat Denise Goldin haar seun, Brett, as vermis aangegee het.
Sondagnag maak die ondervraers ’n deurbraak. In die nag gaan wys Shawaan en Clinton ’n toneel onder dennebome in Mowbray aan die polisie uit waar die lyke van twee mans lê. Nog name word genoem.
Terwyl die polisie die gebied afsper en vir leidrade begin deursoek, slaan speurders toe in Crawford in Athlone. Jade Wyngaard en Nurshad David word Maandagoggend omstreeks nege-uur in hegtenis geneem.
Brett en Richard se liggame word lykshuis toe geneem vir die foren-siese outopsie. Dáár word vasgestel dat hulle nie seksueel
