dink so.”
“Oukei – om jou te please.” Hy swaai sy bene uit die pad.
“Jy’s ver van die huis af – met jou krukke.”
“Jy ook – met jou kieriebeentjies.”
Dania wil haar vererg omdat hy haar beentjies beledig, maar dalk het sy daarvoor gesoek. En dit wys ten minste dat hy haar raaksien.
“Ek wil hulle laat rus. Kan ek sit?”
Hy klap met sy hand op die sypaadjie langs hom en sy gaan sit so een liniaallengte van hom af.
“Julle klaar geskryf?” vra hy.
“Gister. En jy?”
“Ek moet volgende jaar hereksamens doen.”
“Dis nie reg nie.”
“Ek wil mos my lewe in gevaar stel en verlief raak op die verkeerde meisie.”
Jou stupid, dink Dania, hier sit die regte een langs jou en al wat jy sien, is haar kieriebeentjies. “Daar’s ander meisies,” sê sy tentatief.
“Ek sal haar nooit weer sien nie.”
“Het julle dit uitgemaak?”
“Sy’t hulle adres ge-SMS.”
Dania tel ’n stokkie op en krap daarmee in die sand. “Gaan jy soontoe?”
“Ek besluit nog.”
Sy gooi die stokkie dat dit trek. “Jy hou dan so van haar.”
“Ek hou van haar, maar dis beter dat ek haar los.”
Dania kyk na hom. Iets is verkeerd, en dit kan dalk tot haar voordeel strek.
“Hoekom?” waag sy dit.
“Ek’t gister gebel, toe sê haar oupa hy gaan haar nie roep nie, en ek moenie weer bel nie.”
“Dis goor.”
Dania is in haar skik om te hoor hoe goed sy toneelspeel. Vir haar is dit allesbehalwe goor.
“Toe vra ek of hy my ’n rede kan gee.”
“Oukei?”
“Hy sê Talita maak ’n nuwe begin, sy moet die verlede vergeet en nie meer skuldig voel oor goed wat gebeur het nie, dis hoekom hy my vra om te bly waar ek is.”
Dania hou haar sedig. “Sê hy jy is nie meer goed genoeg vir haar nie?”
Rodger skuif rond soos iemand wat vasgemaak is. “Ek is niks slegter as hulle nie. My ouma het my grootgemaak omdat my ma dood is, nie omdat my pa my lewe hel gemaak het nie.”
Vreemd, Rodger praat nooit sulke goed met haar nie – en hier sit hulle, en dit voel reg.
“Ten minste is jy nie aangepass soos ek nie,” sê sy in ’n poging om hom te troos.
“Is jou ma ook dood?”
“Nee, maar sy’s siek en oud, met baie kleinkinders. Sy ly aan haar hart, dis hoekom ek by antie Dora-hulle kom bly het. Nou’s antie Dora ook siek, en oom Jonnie hou aan dis haar hart. Ek weet nie wat om te doen nie.”
“Help jy partykeer in die huis?”
Hy bedoel dit seker nie sleg nie, maar dit voel of hy haar wegstuur. Sy spring op.
“Of course help ek! Hier sit ek en nonsies praat en die kombuisvloer moet gewas word!”
Terwyl sy haar agterent afstof, punt sy haar tone sodat haar beentjies minder soos stokkies lyk en meer soos ’n model s’n.
“Werk jy soos Aspoestertjie?” vra hy amper tergerig.
“Ja, nie soos jy wat heeldag op die straathoeke sit en niks doen nie!”
“Ek sit nie en niks doen nie, ek dink.”
“Oukei, lekker dink!”
Sy wonder of hy haar agternakyk toe sy wegdraf.
Aspoestertjie het ’n prins gekry, maar Dania Pietersen sal tevrede wees met Rodger Davids.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
