op jou verloor het. Hy wat gereeld sê jy is sy hart se punt.
____________________
Here-van-my-hart, ek behoort aan U.
Maak my ’n waardige draer van u liefde.
Dinsdag 20 MAART 2018 Lees Psalm 119:9-10
Jongmense
Ek wil aan U gehoorsaam wees met my hele hart … (v. 10).
Hoe kan ’n jongmens sy lewe skoon hou? vra die psalmdigter hier. Ag, verskoon tog dié vraag. Wie op aarde vra nog sulke vrae? Wie wens nog hiervoor? En wat presies is ’n skoon lewe nou eintlik?
Dit is wel so dat daar min mense is wat nie op hul lewe terugkyk en sien hoe grotesk hulle langs die pad drooggemaak het nie. Veral in hul jongmensdae. Hulle kyk terug op die roete waarlangs hulle gekom het en staan dikwels verstom oor die wonderwerk dat hulle dit hoegenaamd oorleef het.
Wat van dié vraag: Het ’n skoon lewe ’n verband met ’n rein hart? Dit lyk tog so, want is dit dan nie hierdie vraende psalmdigter se dapper voorneme nie – gehoorsaamheid met ’n hele hart? ’n Onverdeelde hart, soos dié waarvoor Dawid in Psalm 51 pleit? As dit die geval is, dan word ons hier goed gehelp. Want, het Dawid oor die verkryging van ’n rein hart gesê, dit is God se werk. Hy skep ’n rein hart uit ’n sondeverbryselde een.
Kan dit wees dat God ook die vraende, sugtende mens hier te hulp kom? Die vuil opruim? Die gemors wegneem? Alles skoonmaak? ’n Nuwe moontlikheid voorberei?
As dit alles waar is, dan is die “Hoe kan ’n jongmens sy lewe skoon hou?” (v. 9) tog ’n goeie vraag om te vra. Noodsaaklik, selfs. Vergeet egter van die jongmensfrase; vra eerder oor alle mense. Nog beter: Vra sommer reguit oor mense soos ek.
____________________
Here, hoor tog my sug! Sterk my in my goeie voornemens. Ek is u kindjie klein.
Woensdag 21 MAART 2018 Lees Psalm 119:11-16
Die grootste vreugde?
Ek verlustig my in u voorskrifte … (v. 16).
Die dag dat God se kinders bo alle twyfel vasstel dat die Here se woord ’n erewoord is, maak dit hulle onbeskryflik dankbaar. Dit is ’n lewensbelangrike ontdekking. Hierdie Godskinders sê dan graag vir almal om te hoor: Sy woord is vir my ’n lig op my pad.
En dan streef hulle hartlik daarna, onder meer deur Bybellees en selfs Bybelstudie, om hierdie woord te soek, te vind, en te volg. Soms kom daar teleurstellings, soms ontwikkel ’n dieper dankbaarheid. Maar die waarheid is dat die verhouding met die bevrydende Godswoord steeds groei. Jou oë sien die evangelie ál makliker daarin raak en jou hart word keer op keer daardeur verwarm.
Dit is tog vreemd om in hierdie psalm te lees dat God se woord – juis ook die “voorskrifte” (v. 12), die “bepalings” (v. 13), die “verordeninge” (v. 14), die “bevele” (v. 15) – die skrywer laat jubel. Hy verlustig hom daarin, sê hy. Dit gee hom trouens “meer vreugde as al die rykdom van die wêreld” (v. 14).
Genugtig! Dan laat wonder dit jou oor jou worstelinge met dáárdie woord. Jou dikwelse onvergenoegdheid daarmee, met die einste voorskrifte, bepalings, verordeninge, bevele. En jy twyfel sterk daaraan of jy ooit hieroor sal juig.
Maar almal is nie eenders nie, en wat vir jou ’n stryd is, laat dalk nie eens ’n ander een se wenkbrou lig nie. Die stukkie Skrifwoord wat soos brood vir jou gebreek en gegee word, lyk nie noodwendig soos dié waarmee ’n ander een gevoed word nie. Die Here, die hartekenner, die uitdeler, weet dit. En daarom tel jou huiwerige glimlaggie oor jou woordgeskenk straks, wie weet, net soveel soos ’n ander een se uitbundige halleluja.
____________________
Here Jesus, Woord van God: Praat gedurig met my! Leer my, troos my.
Donderdag 22 MAART 2018 Lees Hebreërs 5:5-10
Gehoorsaamheid
So het Christus Hom ook nie die waardigheid van Hoëpriester toegeëien nie, God het dit vir Hom gegee … (v. 5).
Só word Hy toe ons Hoëpriester. Om vir ons in die bres te tree. Ons kan onsself nie verdedig nie. Ons beste offers is, soos al ons ander beste pogings, noodlottig besmet. Hy moes namens ons ’n offer bring.
En Hy het. Eens en vir altyd. Dit is die evangelie.
Goeie nuus, ja, ’n blye, blye boodskap, maar nie ’n maklike verhaal nie. Die Hebreërskrywer verwys daarna met swaar, seer woorde soos “dood”, “gebede en smekinge”, “harde geroep en met trane” (v. 7).
Dit het Hom gekos, hierdie Hoëpriester-met-die-hoofletter. Dit het alles gevra. En, sê die skrywer, Hy het alles gegee. “Gehoorsaamheid” (v. 8) was die woord, die hoofletterwoord. Hy, die Seun, het dit deur lyding geleer.
Tot vandag toe is dit dié woord vir alle priesters, dit wil sê almal wat vir iemand anders in die bres tree. Ja, hulle word geken aan hul gebede vir dié namens wie hulle bid, hul opofferings vir dié wat dit van hulle vra. Soos die Hoëpriester is ook hul oë sag, hul priesterlike kyk die ene deernis en ontferming.
Maar veral, verál, is dit hul gehoorsaamheid wat hul lewe en optrede kenmerk, die gehoorsaamheid aan die God wat hulle geroep het. Hulle weet maar te goed dat Hy nie van hulle verwag om wonderwerke te verrig nie. Hy vra bloot dat hulle Hom sal gehoorsaam. As Hy sê dáárheen, dat hulle sal gaan. As Hy sê hiérdie mens, dat hulle nie sal teëstribbel nie. As Hy sê nou!, dat hulle nie sal huiwer nie.
____________________
Here, gehoorsaamheid is ’n bitter swaar woord. Maar dit is ál wat U van my vra. Help my daarmee, asseblief.
Vrydag 23 MAART 2018 Lees Johannes 12:20-26
Bewonderaars
“As iemand My wil dien, moet hy My volg …” (v. 26).
Die Joodse paasfees lok toe soos altyd ’n klomp mense, ook Grieke wat vir Jesus wou ontmoet. Só vertel Johannes ons. Hulle het sekerlik gehoor van alles wat Hy doen en sê, en nou wil hulle kom kyk waaroor die bohaai gaan. As hulle gelukkig is, kan hulle huis toe gaan en vertel: Weet julle wat het óns gehoor en gesien?
Maar vir hierdie nuuskieriges en bewonderaars en toevallige meelopers het Jesus ’n harde boodskap: Die pad agter My aan is geen gemaklike, breë hoofweg nie. Dit is in vele opsigte ’n alternatiewe roete, ’n smal, uitdagende kronkelpad. Daar kom dikwels donker dieptes voor.
En dit is lewensgevaarlik. Jesus gebruik woorde soos “sterf” en “lewe verloor” (vgl. v. 24-25) wanneer Hy hieroor met hulle praat. Dissipelskap is duur.
Bewondering, aan die ander kant, kos niks. Dit is maklik, dikwels opwindend en hou soms groot beloning in. Dit is ook doodveilig, want dit geskied uiteraard op ’n afstand. En ’n bewonderaar het altyd vriende, hulle vir wie jy die objek van jou bewondering kan uitwys en sê: Kyk net daar! En: Is dit nie bewonderenswaardig nie!
Gelukkig vir bewonderaars hoef hulle nie veel meer as dit te doen nie. Gelukkig word daar van bewonderaars niks gevra en nie juis enigiets verwag nie.
