het die reën vir ʼn paar jaar opgesluit en het teruggekom om dit weer los te maak. Maar dit moes nie voor sy wedstryd met die 850 sataniese priesters in Israel plaasvind nie. Nadat hy gewen het en daardie demoniese priesters geslag het, het hy onmiddellik vir koning Agab in kennis gestel dat die reën op pad was. Trouens, Elia het duidelik gesê dat hy reeds die geluid van ʼn geweldige storm gehoor het en hy het onmiddellik in gebed ingegaan.
Na die eerste gebed het hy sy dienskneg gestuur om te soek vir die reën. Sy dienskneg het gegaan, teruggekom en vir hom gesê dat hy niks gesien het nie. Elia het hom sewe keer teruggestuur. Met die sewende keer het die dienskneg gesê dat hy ʼn wolkie, so groot soos ʼn man se hand, uit die see sien styg het. En die profeet van God het gejuig. En die reën het gekom.
Die les hier is dat hierdie wonderlike man van God sewe keer in gebed moes volhard voordat hy die fisiese aktualisering van sy visie gesien het. Hy het nie moed opgegee nie of enige teken van moedeloosheid gewys nie. Onthou, hy het reeds die reën in die gees gehoor en gesien en moes dit net in die fisiese wêreld laat manifesteer. Ons moet leer om te bid totdat iets gebeur (PUSH).
Kom ons bid vir herlewing. Kom ons bid vir die vrylating van diegene in ballingskap. Kom ons bid om die heerskappy van die demoniese magte van die duisternis te breek. Kom ons bid teen die geeste agter valse godsdienste. Kom ons bid dat die heerlikheid en krag van God in Sy kerk sal inkom. Mag God ons versterk in die naam van Jesus!
Gebedsgroepe en –byeenkomste in die Bybel
Die vroeë kerk in Handelinge het altyd ontmoet om te bid en dit was waarom God Sy krag en teenwoordigheid oor hulle vrygelaat het. Om saam te bid trek die ‘Korporatiewe Salwing’ van die troon van God aan. Dit verenig ook die gelowiges.
Kom ons kyk na Handelinge 1:14-15:
“Hulle het . Maria, Jesus se ma, ander vroue en Jesus se broers was ook by. In daardie tyd was daar ’n byeenkoms van sowat 120 gelowiges. Petrus het tussen hulle opgestaan en gesê…”
En ons sien weer in Handelinge 16:13, 16 dat die vroeë Christene ʼn spesifieke plek gehad het waar hulle gereeld vir gebed bymekaar gekom het.
“Op die Sabbatdag is ons na die rivier buite die stadspoort, waar ons gereken het daar sou wees. Ons het gaan sit en met die vroue gepraat wat daar bymekaar was.” En “Terwyl ons eendag na die bidplek toe op pad was…”
Hulle het ʼn spesifieke plek vir gebed gehad en hulle het gereeld daar ontmoet. Nou vertel my waarom die heerlikheid van God nie op hulle sou val nie. Geen wonder dat vandag se kerk nie dieselfde vlak van salwing, heerlikheid, en gesag as die vroeë kerk sien. Die vroeë kerk het plekke van gebed gehad en hulle het gereeld ontmoet!
Hierdie byeenkomste van die vroeë gelowiges om te bid en gemeenskap te hê het die doop van die Heilige Gees en ʼn ‘ontploffing’ van die vroeë kerk ontketen. Dit beteken eenvoudig dat daar sekere dinge is wat God nie vir Sy volk sal doen nie, tensy hulle bymekaar kom om te bid en gemeenskap te hê in eenheid en liefde.
Die Bybel sê ook dat hulle (die gelowiges) almal eendragtig bymekaar was en ek dink God het gesê: “Ja, dit is die beste tyd om die ewige en wonderlike belofte wat ek aan hulle gemaak het te vervul.”
“Op Pinksterdag, sewe weke na Jesus se opstanding, was . Skielik was daar in die lug bokant hulle ’n geluid soos van ’n geweldige stormwind, en dit het die hele huis gevul waar hulle bymekaar was. Tonge wat gelyk het soos individuele vuurvlamme het toe tussen hulle verskyn en op elkeen van hulle gaan sit. Almal is toe met die Heilige Gees vervul en soos die Gees vir hulle die vermoë gegee het, het hulle in ander tale begin praat. Daar het toegewyde Jode uit al die nasies onder die son in Jerusalem gewoon.”
“Dié wat Petrus se boodskap aanvaar het, is gedoop en hulle het lede van die kerk geword. Hulle was so 3 000. Hulle het hulle volledig gewy aan die leer van die apostels, aan die versorging van mekaar, aan die gemeenskaplike maaltye, en aan gebede.”
Handelinge 2:1-5 en 41-42
Die gelowiges het gereeld saam gebid en die belofte en die krag van God het afgekom. As gevolg hiervan was daar 3 000 bekeerlinge in een dag. As jy verder lees sal jy sien dat liefde, vreugde, guns, tekens en wonders ook in die kerk teenwoordig was. Wanneer gelowiges saamkom om eendragtig te bid (in ooreenstemming en harmonie), is daar niks wat hulle nie sal kan bereik nie.
Die duiwel weet dit baie goed en dit is hoekom hy alles sal doen om verwarring en ontevredenheid by Christene, en selfs predikante, in te bring. Hy weet dat ʼn verenigde, biddende kerk ʼn groot bedreiging vir sy koninkryk en sy geheime aktiwiteite is.
Die kerk moet saamkom; ons moet ʼn verenigde front teen ons gemeenskaplike vyande hê – Satan en sy agente. Ons wil meer interkerklike gemeenskap, interkerklike gebedsgroepe en vergaderings sien. Jesus het in Matteus 16:18 gesê: “Op hierdie rots sal Ek my kerk bou (nie my denominasie nie), en al die magte van die doderyk sal dit nie oorwin nie.” Hoe meer mense in eenheid bid, hoe groter sal die salwing wees.
God het in Levitikus 26:8 gesê:
Het jy dit? Hoe meer gelowiges, hoe meer vyande sal hulle kan agtervolg. En Hy het ook vir ons die versekering gegee dat die vyand tot ʼn val sal kom. Prys die Here!
Nasionale gebedsbyeenkomste in die Bybel
Daar was verskeie geleenthede in die Bybel waar ʼn nasionale gebedsbyeenkoms aangekondig was om die aangesig van God of Sy ingryping te soek in die sake van die mense. Ons sal net twee van hulle noem as gevolg van beperkte ruimte:
Toe drie nasies (Moabiete, Ammoniete en die Meüniete) oorlog verklaar het teen Juda, het koning Josafat vinnig ʼn nasionale gebedsbyeenkoms by die tempel in Jerusalem aangekondig. God het hulle gebede verhoor en het teen hulle vyande geveg en oorwin.
“Josafat was baie ontsteld oor hierdie nuus en het vir die HERE raad gevra. Hy het ook beveel dat elkeen in Juda moet vas. .”
2 Kronieke 20:3-4
En in die boek van Ester het die kinders van Israel hulleself in ʼn baie benarde situasie gevind. ʼn Onherroeplike dood bevel het oor hulle gehang, nie as gevolg van enige misdaad nie, maar as gevolg van die afguns van hulle vyande. Kom ons lees die storie. Dit is inderdaad ʼn interessante een:
“Haman is toe na koning Ahasveros toe om vir hom te sê: ‘Daar is ’n sekere volk wat verspreid is in die provinsies van u koninkryk. Hulle hou hulle apart van al die ander volke. Hulle volg ander wette as dié van die ander nasies. Hulle gehoorsaam nie die wette van die koning nie. Dit is nie in die koning se belang dat hulle so lewe nie. As dit vir die koning goed is, maak dan ’n wet om hulle uit te roei. Ek sal 342 ton silwer aan die regeringsamptenare betaal om dit in die skatkis te sit.’
“Die koning is oorreed. Hy het sy seëlring van sy vinger afgehaal en dit vir Haman seun van Hammedata die Agagiet, die vyand van die Jode, gegee. ‘Jy kan maar die geld vir jouself hou,’ het die koning gesê, ‘maar maak met hierdie volk soos jy wil.’
“Die koning se sekretarisse is op die dertiende van die eerste maand laat kom. Haman het beveel dat hulle alles aan die verteenwoordigers van die koning, die goewerneurs
