тут я пачуў плач і адразу супакоіўся.
«Анцік! Дзе ты?»
«Тут», – пачуў я ягоны засмучаны бас.
«Дзе?»
«А ты дзе?»
«Тут».
«Справа ці зьлева?»
«Адкуль я ведаю».
«Ты ж разумны!»
Я пачырванеў. Так мне зрабілася прыемна.
«Давай я буду крычаць, а ты ідзі на крык, – сказаў Анцік. – Я пачынаю. А-а-а-а!»
Я зачапіўся за нешта нагой і паваліўся проста Анціку пад ногі.
«А-а-а! – закрычаў ён яшчэ мацней. – Лявон, на мяне нехта напаў!»
«Хто?» – крыкнуў я.
«Нехта схапіў мяне за ногі!»
«Гэта я, – сказаў я, падняўся проста перад ім і прыкрыў ягоны разяўлены рот. – Ты што, ня бачыш?»
«А дзе Юля?» – прамычаў ён.
«Ня ведаю…»
Я прыбраў руку. Мы прыселі на мокрую траву, у роспачы пазіраючы адзін на аднаго.
«Ну і ну, – сказаў я. – Здаецца, нам цяпер трэба прывязацца вяроўкай, усім траім. Каб больш не губляцца. Вось адшукаем Юлю і…»
«Добрая ідэя, – сказала Юля, выходзячы з туману, як здань. – Прапаную яшчэ прывязаць да нас аўтобус. Толькі яго таксама трэба яшчэ знайсьці».
«Нейкая краіна туманаў, – сказаў Анцік. – Можа, мы ўжо даўно за мяжой?»
«Не кажы глупстваў», – сказала Юля, прынюхваючыся, нібы драпежніца, да ляснога паветра.
«Хіба ў нас бываюць такія жахлівыя туманы? – спытаў Анцік. – Скажы, Лявон? Гэта, напэўна, польскі туман. Бываюць жа польскія грыбы. Значыць, і туман бывае».
«Ён хутка разыдзецца, – сказаў я. – Вось пабачыш. Проста яшчэ занадта рана. Удзень ад яго нічога не застанецца. Нічагусенькі. І мы спакойна знойдзем дарогу».
«Можа быць, можа быць, – з сумневам прамовіла Юля. – Але давайце спачатку знойдзем аўтобус. Там можа быць штосьці карыснае. Ежа або мабільны тэлефон. І наогул: там цяплей».
«Давай мне руку, – сказаў я і схапіў Анціка за запясьце. – Вось так. А другой я вазьму Юліну… Так мы, прынамсі, нікога ня згубім».
Юліна рука была ледзяная. Я рушыў налева, хоць зусім ня ведаў, куды ісьці, а Юля гэтак жа рашуча рушыла направа. Анцік павіс на мне і засьмяяўся, ды і я ўсьміхнуўся. Мы спыніліся.
«Не, так ня пойдзе, – сказаў я. – Давайце спачатку прыдумаем, куды ісьці. Я лічу, што аўтобус дзесьці…»
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
