၀ န်ကြီးဌာနမှာအလုပ်လုပ်နေတယ်ဆိုပါစို့။ သူမသည်အလွန်စိတ်ပျက်အားငယ်နေသော်လည်းသူမသည်ပြက်လုံးများကိုပြုလုပ်နိုင်ဆဲဖြစ်သည်။ အမေ၊ နောက်မှတွေ့မယ်ချစ်စရာကောင်းတဲ့နေ့ပဲ!”
“ မင်းလည်းနာနတ်ရှာပါ။ ငါလက်ဖက်ရည်သောက်တာမင်းကိုတွေ့လိမ့်မယ်မဟုတ်လား?”
“ ဟုတ်တယ်အမေ၊ ငါနှင့်အတူ Yui ရှိလိမ့်မယ်”
နာရီအနည်းငယ်အကြာတွင် Marina သည်ကော်ဖီတစ်ခွက်နှင့်ဒေသခံစက်ရုံတစ်ခုတွင်ဟောပြောပွဲများအကြားတစ် ဦး တည်းသောကိတ်မုန့်ကိုစားနေချိန်တွင် Natasha ၏စကားများသည်သူမဆီသို့ပြန်လာပြီးဘီးသည်သူ့စိတ်ထဲတွင်စတင်လှုပ်ရှားလာသည်။ အစပိုင်းတွင်ဖြစ်နိုင်ခြေသည်အလွန်ကြီးမားလွန်းသော်လည်းစိတ်ကူးကသူမကိုတစ်ယောက်တည်းမထားခဲ့ပါ။ ဒါဟာသူမကိုအားလုံးနေ့လည်ခင်းအာရုံ။ သူမ၏နောက်ဆုံးဟောပြောပွဲပြီးဆုံးချိန်တွင် AACPHQ ရှိသူ၏ရုံးခန်းသို့အနားယူနိုင်သည့်အခါသူမ ၀ မ်းသာသည်။ သူမသည်သူမအနှောင့်အယှက်မဖြစ်စေရန်သူမ၏အတွင်းရေးမှူးအားညွှန်ကြားချက်များကိုချန်ထားခဲ့သည်။
ထိုသို့သောအပြောင်းအရွေ့သည်ရဲရင့်ခြင်းမရှိဘဲအန္တရာယ်မရှိဘဲအကျိုးဖြစ်ထွန်းစေခဲ့သည်။ ၎င်းသည်သူမ၏ AACP ၏ခေါင်းဆောင်မှုကိုအာမခံနိုင်ပြီးဗဟိုကော်မတီကိုယ်တိုင်မှလည်းသူ့ကိုချီးကျူးခြင်းခံရလိမ့်မည်။ ၎င်းသည်မှန်ကန်သောလူများအနည်းဆုံးသူမ၏အမည်ကိုကြားသိနိုင်မည်ဖြစ်သည်။ သူမသည်လက်တွေ့ကျသောအရာများကိုကျော်လွှားနိုင်သော်လည်းသူမ၏သမီးကထိုအရာကိုဖယ်ထုတ်နိုင်ကြောင်းသံသယမရှိခဲ့ပါ။ သို့သော်ပထမ ဦး ဆုံး Natasha သည်မိခင်ကိုချစ်သောမေတ္တာအတွက်ယဇ်ပူဇော်ရန်သဘောတူရမည်။
သူမကသူမသည်မိန်းကလေးကောင်းတစ်ယောက်ဖြစ်သည်ဟုသူဆင်ခြင်ခဲ့သည်။
