соң аны… тел чәйнәп… карышасың?
Сәгыйдулла. Сөлек үзе, туймыйча купмый ич, Ярми… Ә син пычак белән кубармакчы!.. И-их! (Җырлый.)
Биек тауларның башында
Утырып уйлар уйладым.
Утырып уйлар уйлар өчен
Үскән икән буйларым.
Фәрдәнә кереп китә.
Ярми. Туктале, көтеп тор… Утыр. Көтеп тор.
Кереп китә дә чәйнек, стакан алып чыга.
Утыр әле. Менә мә, тот әле! Чиста балдан бу нәрсә.
Бал салып бирә. Сәгыйдулла эчә.
Яле, уйна әле бер! (Җырлый.)
Сандугачым, сайрап җибәр,
Талларга басып кына.
Салкын сулар эчеп кенә,
Йөрәгем сабырлана…
Сәгыйдулла. Шәп! Шәп монда, Ярми!
Ярми. Этләр өрә!..
Сәгыйдулла. Миңа кушылып улыйлар иде…
Ярми. Тукта әле… (Тыңлый.) Әнә ташу буаны алып китте.
Сәгыйдулла. Китсен… Китсен! Агызсын ташкын җир өстендәге бар шакшыны. Җир битенә утырып калмасын… Сал әле, сал! (Җырлый.)
Тальян гармун телләрендә
Минем биш бармак кына.
Агач яфраклары кебек
Саргаям салмак кына. (Уйный-уйный, әкрен генә чыгып китә.)
Караңгылык.
Сара өе. Сәгыйдулла, гармунын кочаклап, эскәмиядә утыра. Яланбаш. Сара күренә.
Сара. Кайттыңмыни?.. Кайттыңмыни, дим?
Сәгыйдулла. Ташу ага.
Сара. Күңелең булдымы инде?
Сәгыйдулла. Булып ашты, Сара.
Сара. Инде ник утырасың мокытланып? Кер.
Сәгыйдулла. Бәхилләшәм, Сара.
Сара. Кем белән?
Сәгыйдулла. Гармун белән, Сара, бәхилләшәм… Тыңла әле, көе нинди иде, ә? (Уйный.) Соңгы мәртәбә сиңа уйна- дым.
Сара. Син соңгы тапкыр үзеңә уйна. Үз эчеңдә чыгаргансың, үз эчеңдә сүндер дә. Кем кабызган, шул сүндерә…
Сәгыйдулла. Кем кабызган, шул… Әйе, әйе! Әле дә ярый син аңладың мине, Сара. Инде уйнамыйм бүтән. Йөрәк кенә түгел, бармаклар да арыды хәтта.
Сара. Салкынчалатты. Башыңа ки.
Сәгыйдулла. Бер ерганак аша чыкканда, бүрегем төшеп калды. Агып китте.
Сара. Шул гына җитмәгән иде.
Сәгыйдулла. Баш агып китмәсен. Исән булсак җылытыр. Җылытуга таба борылды инде.
Сара. Бәрәңге пешердем. Суынадыр. Керик.
Сәгыйдулла. Җанның сөлекләрен кубарып аттым әле, Сара. Яраларын тегү – инде сиңа… Карале, хатын…
Сара. Йә?
Сәгыйдулла. Карале, иртәгә мунча ягып җиб-бәр әле, малай.
Сара. Чү!.. Атна ахырында гына керендең ләбаса!
Сәгыйдулла. Син як әле, як.
Сара (гаҗәпләнеп). Ярар соң.
Сәгыйдулла. Беләсеңме?.. Егет чакта алачык ярыгыннан бер кыз затының чишенгәнен карап торганым исемә төште. (Көлә.)
Сара. И-и, чукынчык!
Сәгыйдулла. Синең яшь чагыңны хәтерләмәк булып азапланган идем… Күз алдында – эссе әвеннәр, печән эскертләре,
