гына үлде менә. Өлгермәдем, өлгермәдем…
Люция (сак). Нәрсәгә?
Фәрдәнә. Бәхилләшеп чыгарга. Ул авыргач, коймак пешереп кертермен дигән нәзерем таулар булып иңемдә калды…
Эчтә «Әче!» дип кычкыралар. Хөрмәт күренә.
Хөрмәт. Люция!
Люция. Чүеп тор әле.
Фәрдәнә. Бар, кызым. Яңа гадәтегез шундый.
Хөрмәт. Фәрдәнә әби, син дә кер инде.
Фәрдәнә. Баланлап чәй эчәм әле.
Хөрмәт, Люция түр өйгә узалар. Эчтә «Әче!» дип кычкыралар. Фәрдәнә балан өзеп каба.
Фәрдәнә. Әче шул. (Җырлый.)
Балансукай куаклар балансу,
Баланнарын җыйгач ямансу.
Ел шәенә еллар туры килми,
Килде быел еллар ямансу…
Эчтә тавыш. Җәмәгать, Люция җырласын әле! Уйна, Хөрмәт!
Кайдадыр читтә Люциянең җырлаганы, ә Хөрмәтнең баянда уйнаганы күренә.
Люция (җырлый).
Күптән инде, күптән очрашкан юк –
Хәтерлимсең бергә чакларны?
Күңелләрдә йөргән татлы сагыш –
Шул чакларның моңлы ядкяре.
Уртак иде хисләр, айлы кичләр –
Без кертмәдек анда ятларны.
Күңелләрдә йөргән дуслык хисе –
Шул чакларның моңлы ядкяре.
Бергә откан өмет тулы җырны
Йөрәк инде мең кат ятлады.
Үткәннәрдән бары шул җыр калды –
Ул җыр безгә – яшьлек ядкяре1.
Кереп китәләр.
Фәрдәнә, тәрәзә төбеннән алып, кыңгырау чыңлатып карый.
Фәрдәнә. Үткәннәрнең ядкяре… Бергә утырып, соңгы мәртәбә чәй дә эчелми калды.
Сәгыйдулла күренә.
Сәгыйдулла (кисмәккә таянып, үзенең чагылышын карый). Үткәннәрне искә алыр идек.
Фәрдәнә. Күңелдән бөтен хәсрәт юшкыннарын юып.
Сәгыйдулла. Хәсрәт түгел. Үткәннәрдән калган безнең ядкяр киләчәккә очкан хәтеребез кошы мәллә?
Фәрдәнә. Мәшәкатьләр артыннан куып, картлык соңарды. Хикмәт диген: бүген иртән бөтен дөньяны тутырып килеп төште.
Сәгыйдулла. Яшьлеге дә әллә ни ерак түгел. Хәтерлә генә: сандыгың шикелле ачылыр да күз алдыңа җәелер… (Суга иелеп, үзен күзәтә.)
Фәрдәнә. Ерак булмаган кая… Мыегың әнә әллә нинди, күрмисеңмени?
Сәгыйдулла. Нинди?
Фәрдәнә. Кунык кунган. Яшел.
Сәгыйдулла. Ә синең битеңдәге теге борчак кадәрле генә чокыр торамы әле?
Фәрдәнә (битен капшый). Билдәрле беләзек… беләк буйлап шуып йөри.
Сәгыйдулла. Зират сукмагына җил кар тузгыта. Күмелгәнче китим.
Фәрдәнә. Киткәнче әйтеп кал әле. Нинди васыять ул?
Сәгыйдулла. Сара әйтер.
Фәрдәнә. Ул инде әйтте. Әле ишетмәдем генә.
Сәгыйдулла. Ишеткәндә, колагың белән түгел, күңелең белән тыңла.
Фәрдәнә. Авыз белән әйткәнне күңел ишетер иде дә… Сара ым белән генә белгертте шул.
Ф. Әхмәтов музыкасы, Р. Вәлиев сүзләре.
