ik heengaan en een voedster der hebreeuwse vrouwen tot u roepen, dat zij het kind voor u zogezegde? (De zus van het kind verklaarde duidelijk dat hij joods was).
8 De dochter van de farao zei tegen haar: Ga naar beneden.«Het meisje ging en belde de moeder van de baby. (Doorverwezen vanaf moeder van het kind)
9 en de dochter van Farao zeide tot haar: neem dit kind, en geef het mij; Ik zal u loon geven.«De vrouw nam de baby en gaf hem te eten. (Als dit geen truc is, wat is dan een truc, de moeder wordt betaald voor het voeden van haar eigen zoon. Als de mand met het kind niet werd blootgesteld, zou de moeder haar zoon gratis voeden).
10 en het kind werd groot, en zij bracht hem tot Farao ' s dochter, en hij was met haar in plaats van een zoon; en zij noemde zijn naam Mozes, want, zeide zij, Ik heb hem uit het water genomen. (Farao ' s dochter werd feitelijk de voogd van een Joodse jongen, de naam gaat terug naar het Hebreeuwse werkwoord «Mascha» – «uittrekken», «uit het water trekken», dat wil zeggen, het is gevormd uit Hebreeuwse woorden. Een internationale groep wetenschappers uit Duitsland, Canada en de VS, onder leiding van Stefan Kreplin van het Instituut voor prehistorische geologie van de Universiteit van Keulen, ontdekte als resultaat van onderzoek dat de Sahara ongeveer 2700 jaar geleden als gevolg van zeer trage klimaatevolutie in de meest uitgebreide en hete woestijn van onze planeet veranderde. Eerder werd aangenomen dat de klimaatverandering zeer abrupt was en in een relatief korte periode plaatsvond. Volgens de onderzoeksresultaten was de Sahara 6000 jaar geleden groen, groeiden er bomen en waren er veel meren. Dit enorme gebied werd ook bevolkt. De wetenschappers slaagden erin hun conclusies te trekken op basis van de studie van geologische afzettingen uit de diepten van een van de grootste reservoirs van de Sahel-zone, Lake Yoa, gelegen in het noorden van Tsjaad. Het succes van de wetenschappelijke expeditie ging gepaard met een grondige studie van deze afzettingen, talrijke geochemische analyses en de studie van stuifmeel van bomen en planten vóór het begin van de woestijn, evenals de studie van de overblijfselen van waterplanten en dierlijke micro-organismen. Dit werk van wetenschappers uit Duitsland, Canada en de VS over het herstel van de laatste 6000 jaar van het bestaan van de Sahara weerlegt de bestaande theorie over de transformatie van dit deel van Afrika in een woestijn 5500 jaar geleden en het feit dat het proces van woestijnvorming slechts enkele eeuwen duurde, waardoor een einde kwam aan de periode van vochtig tropisch klimaat. Lake Yoa, 26 meter diep, wordt nog steeds gevoed vanuit ondergrondse bronnen op dezelfde manier als tijdens de natte periode van de Sahara, die 15 duizend jaar geleden begon. Deze bronnen zijn in staat om te compenseren voor de 6 meter laag water die jaarlijks in het meer verdampt. De rotskunst van de Sahara is een serie prehistorische tekeningen gesneden of geschilderd op natuurlijke rotsen in het centrale deel van de Sahara woestijn. Er zijn in totaal ongeveer 3000 van dergelijke monumenten, van het Tibesti-massief tot het Akhaggar-gebergte).
11 na een langen tijd, als Mozes groot geworden was, zo geschiedde het, dat Hij uitging tot zijn broederen, en zag hun hard werk; en hij zag, dat een Egyptenaar een van zijn broederen, een Jood, sloeg. (Mozes ' sympathie voor de Joden).
12 toen hij hier en daar keek en zag dat er niemand was, doodde hij de Egyptenaar en verborg hem in het zand. (De moord op een Egyptenaar).
13 en hij ging des anderen daags uit, en ziet, twee Joden twistten; en Hij zeide tot den overtreder: Waarom slaat gij uw naaste? (Aliens vechten).
14 En Hij zeide: Wie heeft u tot een heerser en rechter over ons gesteld? Denk je eraan om mij te doden zoals je de Egyptenaar doodde? Toen vreesde Mozes en zeide: Het is waar, dat zij deze zaak ontdekt hebben. (Zij hebben de moord ontdekt).
15 En Farao hoorde deze zaak, en wilde Mozes doden; maar Mozes vlood van Farao, en bleef in het land der Midianieten, en zat aan een put. (Dit is een gebied in het zuidoosten van het Sinaï-schiereiland, er is een mening dat de naam Sinaï afkomstig is van de naam van de Babylonische maangod Sin).
16 De priester van Midian had zeven dochters. Zij kwamen en putten en vulden de drinkbakken om de schapen van hun vader te drenken. (Er woonde een priester met 7 dochters).
17 en de herders kwamen en joegen hen weg. Toen stond Mozes op, beschermde hen en drenkte hun schapen. (Mozes beschermt de schapen van de priester).
18 en zij kwamen tot hun vader Raguël, en Hij zeide: Waarom zijt gij heden zo haastelijk gekomen? (Dochters klagen bij hun vader).
19 En zij zeiden: een Egyptenaar beschermde ons tegen de herders, en hij putte water voor ons, en drenkte de schapen. (Mozes zag eruit als een Egyptenaar, waarschijnlijk vanwege zijn kleren).
20 Hij zei tegen zijn dochters: ’waar is hij?«waarom liet je het achter? roep Hem en laat hem brood eten. (De oproep aan Mozes, het gebruik van brood als voedsel, betekent dat de landbouw zich ontwikkelt).
21 toen Mozes bij deze man woonde, gaf hij zijn dochter Zippora aan Mozes. (Het huwelijk van Mozes met Zippora).
22 En zij baarde een zoon, en Hij noemde zijn naam Gersom; want, zeide Hij, Ik ben een vreemdeling geworden in een vreemd land. (De verschijning van de zoon).
23 na een lange tijd stierf de koning van Egypte. En de kinderen Israels zuchtten van hun werk, en riepen; en hun geschrei van hun werk ging op tot God.
24 En God hoorde hun Zuchten, en God dacht aan Zijn verbond met Abraham, Izak en Jakob. (Waarschuwing dat «hogere machten» het volk van Israël zullen «leiden»).
25 en God zag de kinderen Israëls, en God zag hen. («Het uitverkoren volk"is in feite een beschrijving na het feit van toekomstige «prachtige» gebeurtenissen).
Hoofdstuk 3
1 Mozes hoedde de schapen van Jethro, zijn schoonvader, de priester van Midian. Op een dag leidde hij de kudde ver de woestijn in en kwam bij de berg van God, Horeb. (Echter, de vader van de dochters heette Raguël (g. 2, p.18), bergen verschijnen vaak in de legenden van verschillende volkeren als de verblijfplaats van de goden of plaatsen waar de goden uit de hemel neerdalen om mensen te ontmoeten. De verklaring is als volgt – mensen vestigden zich op de heuvels en bergen om zichzelf te beschermen tegen aanvallen door andere stammen, evenals om nederzettingen te bouwen die tijdens overstromingen niet met water worden overspoeld. mensen ontsnapten aan overstromingen op hun toppen, ontwikkelden irrigatiesystemen (na het smelten van ijs en sneeuw, beken en rivieren stroomden uit de toppen van de bergen, dat wil zeggen, natuurlijke irrigatiesystemen werden gevormd), vervolgens betekende de bouw van piramides bergen als een symbool van macht, omdat de eerste beschavingen op de toppen van de bergen werden gecreëerd, was het beter om de omliggende situatie te observeren, mogelijke vijanden. De beste hogere plaatsen op de bergen waren gereserveerd voor de adel, priesters).
2 en de engel des Heren verscheen hem in een vuurvlam uit het midden van een doornstruik. En hij zag dat de doornstruik brandde van vuur, maar de struik brandde niet. (De Engel van de Heer is een priester, mogelijk gekleed in vleugels (vogels, samen met andere dieren, waren de oudste Totems, en hun priesters imiteerde hen), misschien is het een zweefvliegtuig. Een doornstruik brandt met vuur, maar brandt niet (brandende struik in Slavisch) – spontane verwarming en verbranding van een onvoldoende gedroogde struik. Gorenje Eerst ontwikkelen zich enzymatische (voornamelijk oxidatieve) processen in de struik, dan begint de snelle ontwikkeling van micro-organismen, die een leidende rol spelen bij de vorming van warmte. Het proces wordt geïntensiveerd bij hoge omgevingstemperatuur en wind, dat wil zeggen met verhoogde zuurstoftoegang. Iedereen kon spreken, zich verschuilen achter een struik of ergens anders, en bepaalde doelen nastreven, in het bijzonder het vestigen van controle over het «Heilige land» – Palestina, een belangrijke strategische plaats waar de paden van Afrika, Arabië, Klein-Azië en Europa elkaar kruisen. Bovendien wordt een brandende struik een echte plant genoemd, wat vrij gebruikelijk is en in de oudheid werd vergoddelijkt, omdat mensen sommige eigenschappen van deze plant niet konden verklaren. Botanici noemen het
