дариғ,
Бас, нетиб қонинг тўкармен, эй рафиқ?
х х х
Холиқо, то йўлда ҳолим шул менинг,
Кўп едим нонингни суфрангдин сенинг.
Чун киши нонини синдиргай киши,
Ҳақгузорлик унга бўлгайдир иши.
Сендадир баҳри саховат тўлқини,
Кўп едим нонинг, риоят эт уни.
Ё Илоҳи оламийн, дармондамен,
Кема ҳайдаб даштаро, армондамен.
260 Тут қўлимдин, тобакай ғам остида,
Пашша янглиғ қўлларим бош устида?
Истасанг, бас, Холиқо, етгум анга,
Айлагайсен ёру ҳамроҳлик менга…
ҲАЗРАТИ РАСУЛИ АКРАМ САЛЛАЛЛОҲУ
АЛАЙҲИ ВАССАЛАМ ВАСФИДА
Хожаи дунёву дин, ганжи вафо,
Икки олам садру бадри Мустафо (с.а.в.)
Офтоби шарръу дарёйи яқин,
Нури олам, раҳмати ал-оламийн.
Пок жонлар пок жони хокидир,
Чун азалдин хоки жони покидир.
265 Икки олам сарвари, султони ул,
Икки олам жони ул, иймони ул.
Соҳиби меърожу садри коинот,
Сояйи Ҳақ, хожаи хуршид зот.
Икки олам боғлидир фитрокига22,
Аршу курси бош эгарлар хокига.
Пешвойи бул жаҳону ул жаҳон,
Муқтадойи ошкорову ниҳон.
Меҳтарину беҳтарини анбиё,
Раҳнамойи асфиёву авлиё.
270 Маҳди ислому ҳодийи сабил23,
Муфтийи ғайбу имоми жузву кулл.
Хожаким, ҳар не десам, андин баланд,
Барчадин устун, баланддин ҳам баланд.
Ўз-ўзин ул хожайи арсот демиш,
Аннамо он раҳмати муҳлот, демиш24.
Икки олам жисмидин ном топди, бас,
Исмидин Арш тинчу ором топди, бас.
Шабнам эрди, маскани ул баҳри жуд,
Икки олам топдилар андин вужуд.
275 Нури ул мақсуди мавжудот эди,
Асл мавжудоту маъдумот эди25.
Ҳақ этиб ул нури мутлақни зуҳур,
Сўнг яратди нуридин юз баҳри нур.
Ҳақ ўзига пок жонни шайлади,
Унга деб халқи жаҳонни шайлади.
Ҳаққа ундан ўзгаси мақсуд эмас,
Ул қадар покдомани мавжуд эмас.
Улки аввал жиби ғайбдин очди юз,
Нур эди, нури Муҳаммад шубҳасиз.
280 Нури олий баски чун чекди алам26,
Келди Аршу Курсию Лавҳу қалам.
Нури покдин бир нишон олам эрур,
Бир нишон ул гавҳари одам эрур.
Бўлди чун нури муаззам ошкор,
Саждага бош эгди, Ҳаққа интизор.
Шул сужуд ичра қарнлар кечдилар,
Шул руку ичра умрлар кечдилар.
Ўтди йиллар, бўлди машғули қиём,
Иштиёқ ичра кечиб умри тамом.
285 Чун
