малоик ул сифотин истади.
Ҳақ нафасдин бўлди анвор ошкор27,
Кўнглидин оламга асрор ошкор.
Сирри руҳ фикр оламидин келди, бас,
Пас нафухт фиҳи мин руҳи нафас28.
295 Бўлди ул анфосу ул асрор жамъ,
Бул сабабдин бўлди нур бисёр жамъ.
Нури боис жумла уммат келди бул,
Келди Ҳақдин жумла умматларга ул.
Бўлди ул рўзи ҳисоб келгунча то29
Жумла халқларга паямбар, муқтадо.
Даъват айлаб ул, басе этди талаб,
Бўлди шайтони мусулмон ул сабаб.
Ул яна жинларни даъват айлади,
Лайлатул жинга уларни чорлади30.
300 Чорлади жумла Расул, қудсийни ҳам31,
Бўлдилар барча унинг олдида жамъ.
Даъват этди неча ҳайвонларки бор,
Шоҳид унга эчкию эчкиэмор.
Айтди сўз бутларга, бутларки тутош,
Барчаси қўйди унинг олдида бош.
Зарраларни даъват этди, ундади,
Кафтида тошлар Худони алқади.
Анбиёдин бул мақомга етди ким?
Барчани иймонга даъват этди ким?
305 Нури поки асли мавжудот эди,
Бор ҳама зотларга мунис зот эди.
Вожиб этди даватин икки жаҳон,
Ҳар нечук зарротки, ошкору ниҳон.
Жузву кулл чун унга уммат бўлдилар,
Ноили эъзозу ҳиммат бўлдилар.
Рўзи маҳшар беамал шу бандани
Умматим деб, авфини сўргай Ани.
Жони шул шамъи ҳидоят деб атай
Ҳақ унинг умматларини сийлагай.
310 Ҳар бир ишда комил устоз эрди ул,
Барча ҳожатмандга ҳамроз эрди ул.
Боқмамишди нарсаларга мутлақо,
Йиғласа ҳар нарсасига лек раво.
Ҳар не мавжуддир, паноҳи бирладир,
Ҳар не мақсуддир, ризоси бирладир.
Сирли олам эрди олам ичра, бас,
Хаста кўнгиларга малҳам ҳар нафас.
Не кўринмиш хислати кўзгусида,
Кўрмамишди ўзгалар уйқусида.
315 Ўзни кулл деб, куллни ўз деб билди ул,
Олдини кўргандек ортин кўрди ул.
Унга хатм этди нубувватни Худо,
Мўъжиза, хулқу футувватни Худо.
Даъватига ҳозир айлаб хосу ом,
Неъматин ҳам унга бахш этди тамом.
Берди кофирларга муҳлат, интихоб,
Бермади беҳуда озору азоб.
Дину дунёга паноҳдир ҳиммати,
Ул сабабдин файзёбдир уммати.
320 Ҳақ уни меърожга йўллаб, ул нафас,
Сирри кулл ёлғиз арода қолди, бас.
Икки қибла сори бош индирди ул,
Ғарбу шарқни шуълага тўлдирди ул.
Ҳақдин олди мўъжиза, уммул китоб,
Куллдин олди ул азиз, куллий ҳисоб.
Жумла
