Yunus Emre`den Seçmeler. Yunus Emre

      Gideridim ben yol sıra yavlak uzamış bir ağaç

      Böyle latif böyle şirin gönlüm eydür birkaç sır aç

      Böyl’uzamak ne manadır çünkü bu dünya fânidir

      Bu fuzulluk nişanıdır gel beri miskinliğe geç

      Böyle latif bezenüben böyle şirin düzeniben

      Gönül Hakk’a uzayıben dilek nedir neye muhtaç

      Ağaç karır devran döner kuş budağa bir kez konar

      Dahi sana kuş konmamış ne güvercin ne hod turaç

      Bir gün sana zeval ere yüce kaddin ine yere

      Budakların oda gire kaynaya kazan kıza saç

      Yunus Emre sen bir nice eksikliğin yüz bin anca

      Kur’ağaca yol sorunca teferrüçle yoluna geç

      Dün gider gündüz gelir gör nicesi uz gelir

      Padişah hükmü ile âleme dümdüz gelir

      Karanuluk sürülür âlem münevver olur

      Karanuluk yerine nur ile gündüz gelir

      Bir bakgil sağa sola dağılma değme yola

      Kudret bağından sana gör nice avaz gelir

      Söz ıssı sözün alır suret toprakta kalır

      Her kim bu hâli bilir kendözünden vazgelir

      Kuş hod yumurta idi yuva hod perde idi

      Ün hod kudret ünidür bilmeyene kaz gelir

      Dinle sözüm manasın anlayayım der isen

      Arifin kulağına kudret ünü tiz gelir

      Aşk benliğim iletti akıl dört yana gitti

      Yunus’a yükü yetti bilmeyene az gelir

      Ey beni ayıplayan gel beni aşktan kurtar

      Elinden gelmez ise söyleme fâsid haber

      Hiç kimsene kendinden hâlden hâle gelmedi

      Cümlemizin hâlini maşuk eder mukarrer

      Âşıkların her hâli maşuk katında biter

      Sözün var ona söyle benim elimde ne var

      Her kim aşk kadehinden bir zerre içti ise

      Ona ne yad ne biliş ona ne’srik ne humar

      Dost yüzünden nikâbı her kim giderdi ise

      Hicap kalmadı ona ayruk ne hayr u ne şer

      Şeriat edebinden korkaram söylemeye

      Yoksa eydeyim sana dahi ayrıksı haber

      Yunus ölürse ne gam aşk içinde gardaşlar

      Aşk yoluna uyanan maşuk burcundan doğar

      Bir kişiden sorgıl haber kim manadan haberi var

      Bir kişiye ver gönlünü canında aşk eseri var

      Şunun kim dışı hoş-durur bilin kim içi boş-durur

      Dün gün öter baykuş-durur sanma bütün duvarı var

      Bir devlengeç yuva yapar yürür elden yavru kapar

      Doğan ileyinden sapar zir’elinde murdarı var

      Yoktur doğanla birliği ve Hakk’a layık dirliği

      Şol kişiden um erliği onun safa nazarı var

      Suret ile çoktur âdem değmesinde yoktur kadem