Çil çil benler düşmüş ellerine. Alnın kırışıklarla dolmuş… “Sus, anlatma böyle şeyleri bana” diye azarladım dostumu. “Neclâ’nın anlattıklarını anlat bana; ne yapıyor, ne ediyor; onları anlat” dedim. Buraları sormuşsun hep. Köyü, sokakları, dağları, harmanlık ardındaki boşlukta gelincik çiçeklerini… Bir de beni sormuşsun. Ne yapıyor, ne ediyor, demişsin. Ona, bir zamanlar köye getirilen Türkçe filmlerden söz etmişsin. O günleri unutamadığını söylemişsin.
Kalabalık, gürültülü bir meyhanedeydik o akşam. Bir iki kadeh içmekle efkâr mı dağıtılır? Buna inanmıyorum. Üstelik meyhaneleri de sevmiyorum. Dostlarım olmasa, tek başıma hiç uğramayacağım bir yer. Üstelik buralara, özellikle mutsuz insanlar geliyormuş gibi bir düşünceye de kaptırıyorum kendimi. Bir de koymuyorlar mı o ağır meyhane müziğini… Ama o akşam, ilk kez içme ihtiyacını hissettim. Senin varlığın mı itmişti beni buna, bilemiyorum. Belki, belleğimin uzak yıllar ardında kalmış yerlerinde seni aramak istedim. Meyhanenin uğultusundan, güzelliklerin çiğnendiği bir dünyadan kaçmak istedim belki.
İçkiyi biraz fazlaca mı kaçırmıştım? Bu nasıl iş; insanlar hep anlamsız şeylere gülüyorlardı sanki. Karşıki masada para için erkeklere vücudunu okşatan kadına canım sıkılıyordu. Garsonlardan biri elindeki kontrolle durmadan kanal değiştiriyordu. Garsonu paylamamak için kendimi zor tutuyordum. Karşı duvardaki çıplak kadın resimleri ayıp bir dünya haritası çiziyordu içimde. İçerisi, kızartılmış patatesle acı soğan kokuyordu. Her şey tatlı bir sallantı içindeydi.
Seni ilk gördüğüm günü bir rüya gibi hatırlıyorum. Bitmesini istemediğim tatlı bir rüya… Şehirden bir faytonla gelip kapımızın önünde durmuştum. Yanımda bir bavul vardı. Çok uzaklardan gelmiştim; biliyorsun. Yorgun ve bitkindim. Uzun zamandan beri köye gelmemiştim. Üstelik pek mutlu da sayılmazdım… En azından kendimi öyle hissediyordum… Derken Tütüncüler’in kapısının önünde o güne kadar görmediğim biri… Bir yabancı kadın… Sen… Kapının önünde durmuş, beni süzüyordun. İpekli, pembe bir bez vardı başında. Feracenin önü açıktı. Altında çiçekli bir elbise vardı. Oldukça kısa bir elbise… O an gözlerinin renginden emin olamamıştım, ama yeşil olabileceklerini tahmin etmiştim. Uzun, kıvırcık kirpiklerinin ardından bakan gözlerin içime işlemiş, başım, tatlı bir sarhoşlukla dönmüştü.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «Литрес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на Литрес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
