tuvġan cerin unutur.
Ahmak doğduğu yeri unutur.
Ala – bere bilmegen, berse közüne cuḳu kirmegen.
Almayı vermeyi bilmeyen, verse gözüne uyku girmeyen.
Alġa çıḳġan ḳulaḳnı artda çıḳġan müyüz ozar.
Önce çıkan kulağı sonra çıkan boynuz geçer.
Alġa da barma artha da ḳalma.
Öne de gitme, geriye de kalma.
Alġa ölgenni alġa basdır.
Önce öleni önce göm.
Alġın saġış et da, aytırıngı alay ayt.
Önce düşün de, söyleyeceğini öyle söyle.
Alġış azıḳ bolmaz.
Dua azık olmaz.
Alıngan allıngdan çıġar.
Deliren önünden çıkar.
Alıngan elden ḳorkmaz.
Deliren köyden korkmaz.
Alırın bilgen beririn da bilir.
Alacağını bilen vereceğini de bilir.
Alıvçu köb bolsa, mal iyesine ḳalır.
Alıcı çok olsa, mal sahibine kalır.
Alimden hat ḳalır, temirden tot ḳalır.
Alimden yazı kalır, demirden pas kalır.
Allımı ot ḳuvura, artımı cel suvura.
Önümü ateş yakıyor, arkamı rüzgar savurtuyor.
Allıng ḳurmaç ḳuvura, artıng ındır suvura.
Önün mısır patlatıyor, arkan harman savuruyor.
Allınga tögerek taşnı atsang, kesing anga tüberse.
Önüne yuvarlak taşı atsan, kendin ona rastlarsın.
Alma biş, avuzuma tüş.
Elma piş, ağızıma düş.
Alma tereginden keng ketmez.
Elma ağacından uzağa gitmez.
Alma terekde kertme bitmez.
Elma ağacında armut yetişmez.
Almanı igisin ayü aşar.
Elmanın iyisini ayı yer.
Altav ayrı bolsa, aradaġın aldırır,
Ekev bir bolsa, töbedegin endirir.
Altı kişi ayrı olsa, aradakini kaptırır,
İki kişi bir olsa, tepedekini indirir.
Altı eçkige ceti teke.
Altı keçiye yedi teke.
Altı ḳabıb at toyar, ceti ḳabıb er toyar.
Altı kere yiyip at doyar, yedi kere yiyip er doyar.
Altın berib alġan şohung ḳıyınlı kününgde başıngı keser.
Altın verip aldığın dostun zor gününde başını keser.
Altın cerinde sıylı.
Altın yerinde değerli.
Altın çıḳġan cerinde baġalı.
Altın çıktığı yerde değerli.
Altın çögüç ḳurçnu da sındırır.
Altın çekiç çeliği de kırar.
Altın tot bolmaz, şkok tob bolmaz.
Altın paslanmaz, tüfek top olmaz.
Altınlı şkogum burunça atmaydı,
Aḳ alaşam burunça çabmaydı.
Altın işlemeli tüfeğim eskisi gibi atmıyor,
Beyaz atım eskisi gibi koşmuyor.
Altınnı da boladı şarayıbı.
Altının da kusuru vardır.
Altınnı kirge atsang da cıltırar.
Altını pisliğe atsan da parlar.
Altınnı – taşdan, aḳılnı –başdan.
Altını – taştan, aklı – baştan.
Altmış künnü suv ḳobsa, altı künde tarḳayır.
Altmış gün ırmak taşsa, altı günde kurur.
Amal bilgen amal bla, amal bilmegen aman bla.
Çare bilen çare ile, çare bilmeyen kötülük ile.
Aman adam aman ölür.
Kötü adam kötü ölür.
Aman adam aşaġanda alda bolur, işlegende artda bolur.
Kötü adam yemekte önde olur, iş yapmada arkada olur.
Aman adam aşhılıḳnı terk unutur.
Kötü adam iyiliği çabuk unutur.
Aman adam aşıngı da aşar, canıngı da boşar.
Kötü adam senin yemeğini de yer, canını da tüketir.
Aman adam atasın anasın aytdırır.
Kötü adam babasına anasına laf getirir.
Aman adam başın kişige teng etmez.
Kötü adam kendisini kimseyle denk görmez.
Aman adam bir kün üyüngde catar, bir kün kesingi satar.
Kötü
