hepsini çözmek zorunlu muymuş?! İnsanoğlunun kendisi iyiyse, mutluysa yetmez mi?
– …
– Kendi, araya araya uçup gelen baht kuşuna: “Sen nereden geldin, niçin geldin?” diye sorar mı insan?
– Bilmek ister belki. Her şey bilmece olarak kalırsa zavallı insan, başına konan kuşun nasıl bir kuş olduğunu nereden bilecek?
Aygül sessizce biraz oturdu ve:
– Bilmek istiyorsanız söyleyeyim, -dedi istemediği bir konuşmaya başlayacakmış gibi. – Bu ev, halkımızın itibarlı, siyasî bir şahsiyetinin bana bıraktığı mirası. Arabayı hediye eden de, bankada yüksek maaşlı bir işe yerleştiren de o…
– O, şimdi nerede?
– Uzakta. Artık buraya gelmeyecek.
– Niye?
– Onun görevi değişti. Uzak bir yabancı ülkeye büyükelçi olarak gitti. Vedalaşacağımız gün bana: “Bundan sonra, sık görüşemeyebiliriz. Birbirimizi özlemememiz doğru olacaktır” -dedi.
– Sen, onu seviyor musun?
– Hayır.
– …
– Biz onunla birlikte Moskova’da öğrenciydik,– dedi Aygül, şimdi yabancı bir ülkede görev yapmakta olan yüksek mevki sahibi sevgilisini hatırlayarak. – O, Uluslararası İlişkiler Enstitüsünde okudu. Tanıştığımız günden itibaren, benim peşimi bırakmadı. Nereye gitsem, gülümseyerek karşıma çıkardı. Yurttaki kızlar, onunla dalga geçerek “Paytak ayı” derlerdi. Çünkü çarpık bacaklı, biçimsiz bir şekilde kilolu bir adamdı. Fakat o, utanmak nedir bilmezdi. Kapıyı açsak da, pencereyi açsak da kenarına yaslanıp gülümseyerek bakardı. Yavaş yavaş, bizim yurtta Paytak’a işi düşmeyen kız kalmadı. Büyük tiyatroya bilet mi lazım, otelden akrabana yer mi lazım, profesörden iyi not alıp burs mu almak istiyorsun, dekanın izniyle ülkeye gidip gelmek mi istiyorsun Paytak’a git. Onun elinden her şey gelir. Onun anlaşamadığı insan yoktur. İşte, gerçek diplomat odur. Yavaş yavaş, “Şurada, senin Paytak ayın geliyor!”, “Paytak’ına söylesene…”, “Paytak biliyor ya…” denmesine de alışmaya başlamıştım. Hatta bana, başkaları çıkma teklif etmeyi bırakmıştı. Böylece ben, kendi isteğim dışında kudretli Paytak’ın özel mülküne dönüştüm. Siz, beni dinliyor musunuz?
– Evet.
– Ülkeye döndüğümüz yıl evlenmeye karar verdik. Şehrin merkezinde, soyluların yaşadığı bir apartmandan daire kiralayıp evli insanlar gibi birlikte yaşıyorduk. Düğünü, buraya geldikten sonra bütün arkadaşlarımız ve akrabalarımızı toplayıp “Baht Kuşu” lokantasında anlı şanlı yapacaktık. Ben Moskova’da kendimi Çar’ın karısından eksik hissetmedim. Lazım olan her şeyi Paytak bulur. Ne zaman, nasıl tanıştığını bilemezsin; ülkeden yüksek makam sahibi filanca geliyormuş, bugün filancayı uğurlamam lazımdı, şu kişinin görevi, bu kişinin isteği deyip yine de durmadan, sürekli koşturur dururdu. Fakat yorulan Paytak’ı görmezsin, aksine gözünün için güler, avucunu ovalayarak zevk alırdı. Okulu bitirip buraya geri döndük. Ertesi gün, memlekete giden trenle beni yolcu ederken bana, birkaç gün sonra filanca filancanın başında olduğu bir grup insanla dünürlüğe geleceğini söyledi. Fakat… Fakat biz ne kadar beklesek de o dünürler gelmedi. Paytak da bir haber vermeden öylece ortadan kayboldu. Ben… Ben bunları size ne için anlatıyorum?
– Bilmiyorum.
– Ben de bilmiyorum. İlginç… Sizin önünüzde kusurunu kabul edip kendimi aklamaya çalışan bir suçlu gibiyim.
Aygül sessiz kaldı. Biraz sonra kendi kendine konuşuyormuş gibi:
– Fakat eninde sonunda bir gün kendimi aklamalıydım ya, öyle değil mi? -dedi fısıldayarak.
– Evet.
– Biz, beş yıl sonra görüştük. Onun, yüksek mevki sahibi birinin kızıyla evlendiğini ve bakanlıkta çalıştığını duymuştum. O da beni unutmamış… (Onu mu kendini mi aşağıladı bilinmez, Aygül kıs kıs güldü). Hatta evlenmediğimi, evde kaldığımı da biliyormuş. Ondan sonra beni, bu yazlığa misafirliğe çağırdı. İkimiz baş başa oturduğumuzda ayağıma kapanıp özür dileyip hayatında bundan sonra elinden gelen iyiliği yapacağını söyledi. Böylece, ben yine onun özel mülküne dönüştüm. İşte böyle…
– Muhit uykusu gelip yorulan biri gibi alnını ovuşturup, birazcık düşünceye daldı ve:
– Beni neden aradın Aygül? -dedi.
Beklenmedik bu sorudan ürkmüş gibi Aygül’e bir titreme geldi. Siz onu hâlâ anlamadınız mı dercesine, şaşırarak Muhit’e baktı.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «Литрес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на Литрес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
