эрлар тўғри уйига борадими-йўқми, Оловиддин назорат қилмай қўйди, чунки эридан шикоят қиладиган бошқа хотинлар учрамади.
Ишлаб чиқариш йўлга қўйилганини режа юздан ортиқ қилиб ҳар ой бажарилишида раҳбарнинг ўрни катта. Буни компрессор заводи маъмурияти ҳам яхши билар, Оловиддин Ахтамовни иззатини жойига қўйиб, фахрийлар тахтачасида расми осилган, ўзи катталар йиғинига доим таклиф этилади, ҳар йили ўзига, хотинига, болаларига касаба уюшмаси чегирмаларида Хумсондаги дам олиш уйига боради. Йигирма тўрт кун мазза. Иссиқ овқат, бассейн, кечқурун кун ора кино ёки танца. Ҳаво салқин – жонни роҳати. Дам олиш заводники бўлгани учун келганларнинг аксар қисми бир иш жойидан. Оловиддинлар кўпинча қўлида ишлайдиган Садир поччаси (у тоғасининг эрка ўртанча қизини) оиласи билан бирга дам олишади. Шунга ўрганилган. Садир почча юмшоқ, безиён, Оловиддин нима деса хўп дейдиган одам.
Кечалари сувга тушиб муздек сувда балиқ ушлаймиз деса ҳам йўқ демайди. Саҳарлаб туриб олиб, кичик тўр кўтарганча, шарқираб турган Угомда беш-олтита маринка балиғини овлаган кунлари ҳам бўлган. Қовуриб еса бу балиқни мазасига етадиган таом йўқ-да ўзи. Оловиддин бу тоғ сувида бўладиган балиқ гўштига дили кетган. Ҳеч бўлмаса, ўша ердаги маҳаллий аҳолидан илтимос қилиб, бир кичик челакча балиқ сотиб олади. Ҳафтада бир кун балиқхўрлик қилишади. Яна унинг қимизхўрликдан кўра балиқхўрликни ёқтиришига сабаб, мижози совуқлигидан.
Дам олиш уйида бегоналар ҳам учраб турарди. Тижорат нархига сотиб олган ёки бошқа ташкилотларнинг сўроғига жавобан берилган путевкаларга келганлар ичидан бирор шўхроқ, кўркамроқ жувон учраса, Садир почча шу ҳолига, уларни гапга солишга уста. У ҳарбий хизматни Россияда ўтаган, яна русчада бемалол акцентсиз гапиради.
Эркаклар аёллардан ҳоли бассейнга боришади, шунда поччасини қўли ечилиб кетади, рўпарў бўлган ёки ястаниб офтобда тобланиб ётган сариқ сочли аёлга гап ташлаб қўяди. Ҳеч бўлмаса, исмингизни айтинг, бунча ойингиз чиройли қилиб туққан деса етарли, илжайиб, лаб-лунжи очилиб кетган чеҳра ўзини таништиради. Дам олишга ёлғиз келган аёлларни ажратиб олиш қийинмас. Танишув, оддий суҳбатлар билан тугаса-да, манзили ёзиб қўйилади. Кейинчалик шаҳардан топиб олиш мумкин бўлиши учун. Лекин Оловиддин шу сабабдан Садир поччасини етаклаб юради, дейиш умуман нотўғри. Асосийси, у билан вақти чоғ ўтади, зерикмайди киши. Чунки у латифалар айтишга ҳам суяги йўқ. Картада пирра ўйнаса, куёвига басма-бас кела олади, лекин кўпинча қўл беришни маъқул кўради. Оловиддин ютқазиб қўйса, асаби бузилишини яхши билади. Яна у танца майдонига чиқса, билмайдиган рақси топилмайди. Ўзбекни лазгисию, кавказни лезгинкасигача қийворади. Қучоғига олиб, вальсга тортган жононасини айлантиравериб, чарчатиб қўяди.
Поччасининг бу кўнгли бўшлигини шўхликка йўйиб, ҳеч дакки бермайдиган Оловиддин ҳам, тоғасининг қизи ҳам охир-оқибат аттанг деб қолишди. Садир почча ўзи ёқтирадиган навбатдаги сариқ сочли бир жонон учраганда, муҳаббат уни шунчалик савдойи қилиб қўйдики, у оиласидан
