style="font-size:15px;"> Іранеска
Не паспеў я апынуцца ў краме, як за спінай пачуў:
– Гэта ён!
Тут жа каля мяне з’явілася сімпатычная дзяўчына – прадавец-кансультант – і прамовіла з усмешкай:
– Добры дзень, ці магу я дапамагчы вам выбраць тавар?
Гэтую краму я наведваў неаднойчы, але так ветліва, як сёння, да мяне тут ніколі не ставіліся. Наадварот, звычайна я бачыў незадаволеныя твары супрацоўнікаў.
«Мабыць, не з той нагі ўсталі», – узнікла думка.
А дзяўчына працягвала:
– Калі спатрэбіцца кансультацыя, то, калі ласка, звяртайцеся.
– Чаму б і не? – адказаў я, бо тут не кожны дзень прапаноўвалі свае паслугі. – Дапамажыце, будзьце ласкавы, выбраць парфуму.
– Гэта сапраўды ён! – зноў пачуліся галасы за спінай. – Прыкметы супадаюць.
– Тады прайдзіце за мной, – амаль праспявала дзяўчына.
Я рушыў следам. Праз хвіліну мы апынуліся ў патрэбным аддзеле.
– Які водар вам больш за ўсё падабаецца? – запыталася прадавец.
– Розны, – адказаў я.
– Гэта правільна, – усміхнулася дзяўчына. – Трэба мець парфуму дзённую і вячэрнюю, летнюю і зімовую, штодзённую і спартыўную. Ранішняя парфума павінна быць свежай, а на вечар лепш браць больш цяжкі водар.
За пяць хвілін кансультацыі я даведаўся пра адэкалоны і туалетныя воды, здаецца, усё, што можа быць патрэбна звычайнаму мужчыну.
– Які ваш выбар? – зноў праспявала кансультант.
– Вось гэтая парфума мне спадабалася.
– Цудоўна. Яна вам падыходзіць, – усміхнулася дзяўчына.
Я прайшоў да касы.
– Добры дзень, – павіталася касір, якая звычайна сядзела са змрочным тварам. – Якое цудоўнае сёння надвор’е. Якраз для водару такой парфумы.
Я збіраўся ўжо разлічвацца, як да касы падбег ахоўнік.
– Толькі што званілі з другой крамы, сказалі, што тайны пакупнік – дзяўчына-бландзінка, а не…
Тры пары вачэй утаропіліся на мяне. Першай апрытомнела касір:
– Мужчына, хутка разлічваемся, не затрымліваем чаргу.
– Зараз, зараз, – паспешліва лічыў я купюры.
Кансультант жа ў гэты час шчыра абурылася:
– Я за сёння ўжо тройчы чытала лекцыю аб правілах выбару парфумы, ажно язык забалеў! Так працаваць проста немагчыма!
У гэты момант у дзвярах з’явілася бландзінка.
– Гэта яна! – шапнула касір. – Хутка па сваіх месцах!
– Добры дзень. Цудоўна выглядаеце. Ці магу я вам чым дапамагчы? – звярнулася кансультант да наведвальніцы.
– Канешне, – адказала яна.
Тым часам я забраў сваю парфуму і накіраваўся да выхаду. Эх, каб кожны дзень у крамы хадзілі тайныя пакупнікі! Можа, тады наш сэрвіс стаў бы лепшым?
Кадр на перспектыву
Гумарэска
Гэтая
