Yuvarlak kafalı. Beyaz bir pardösü giyiyordu. İriyarı,” dedim.
Tanıdık birinden bahsettiğimi bana sezdirecek kadar açıldı gözleri.
“Bu da iyi ayak,” dedi sanki kendi kendine. Aklına çok önemli bir şey gelmiş gibi konuştu sonra.
“Bir avans da almıştır senden bu Sivaslı,” dedi bana ilk kez küçümser gibi bakarak.
“Verdik bir şeyler,” dedim. Kahvemi soğutmamak için fincana sarıldım.
“Bak, bak, bak,” dedi yine kendi kendine konuşur gibi. “Şerefsize bak!”
“Tanıyor musunuz?” dedim.
Masadaki öteki adam bir kez daha güldü. Çekinerek ama. Karşımdaki kahvesine eğildi.
Yudumlamasını ve sigarasından nefes çekmesini sesimi çıkarmadan izledim. Fırsattan yararlanıp bir yudum da ben aldım.
Karşımdaki kasketli parmaklarını masanın üzerinde tıkırdattı. Bir karar vermeye çalışıyor gibiydi. Yüzüne bakarak bekledim.
“Vay şerefsiz vay,” dedi. “Vay anasından yavşak doğmuş orospu çocuğu…”
Arkası gelecekti mutlaka. Bekledim. Sanırım sağlam bir müttefik kazanacağım diye düşündüm.
Kahvesinden bir yudum daha aldı. Son yudumuydu bu galiba. Fincanı elinin tersiyle itti önünden. Kaşları çatılmıştı.
“Seni dolandırmışlar hemşerim,” dedi sonra. “Bu önemli değil, asıl beni de dolandırdılar sayılır. Anasını şey ettiklerim.”
“Nasıl yani?” dedim.
“Pezevenkler adımı kullanmış,” dedi. “Tetik Osman adının bir ağırlığı var bu camiada. Hürmetse hürmet, paraysa para. O kadar ucuza kazanmadık biz bu namı.”
Müttefiklik meselesini biraz daha ciddiye almaya karar verdim. Fincanımı ağzıma götürdüm. Son yudumu almadan önce salladım biraz. İçtim. Boş fincanı karşımdaki adamın fincanının yanına sürdüm. Kararımı kesinleştirdim.
Sesime daha bir Remzi Ünal havası vererek konuştum.
“Bunlarla kalsa iyi Tetik Osman,” dedim.
Kahvede bir sessizlik oldu. Galiba hepsi bana bakıyordu.
“Ne diyorsun sen?” dedi Tetik Osman. Gerçek Tetik Osman. Gözlerimi gözlerinden ayırmadan konuştum.
“Nam ve para geri gelir,” dedim. “Adam öldürmekten içeri tıkarlarsa belki çıkarsın ama zor olur biraz.”
“Ne adam öldürmesi?” dedi Tetik Osman. “Kimi öldürmüşüm?”
“İş biraz karışık,” dedim. “Ben de biraz karıştırdım, kusura kalma. Kızmayacağına söz verirsen anlatırım. Bir de bu sahtekârı nerede bulurum bana söylemen lazım.”
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «Литрес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на Литрес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
