Տաղեր. Ներսես Շնորհալի

      Նոր թագաւորին անժամանակ ծընեալ Բանին

      Եկայք երկիր պագցուք եւ ընդ մոգուցն ընծայեսցուք,

      Րամեալ զհոգի, զմարմին, զմիտըս տացուք երրեակ անձին:

      Սիրով խոնարհելոյն մաքուր հոգւով տաճարասցուք,

      Ի սիրտըս գըգուեսցուք, որպէս ի գիրկսըն` Սիմէոն:

      Ստասցուք տիպ աւրինակ զանարատ կոյսըն Մարիամ

      Ի նոյն նըմին նըման տաճար լինել Երրորդութեանն:

      Երգով համաձայնեալք հոգեղինացն, որպէս հովիւքն,

      Րաբունաբար զիմաստ իմաստութեան Հաւր ընծայեալ`

      Գըլխոյն եկեղեցւոյ յաւդեալքս ի նոյն տացուք ըզփառս:

      Տիրուհի սուրբ Կոյս, մայր մարմնացելոյ Բանին,

      Մաքուր կուսութեամբ ծընար տըղայ ըզՏէրն,

      Տաճար հոգեւոր թագաւորին երկնից,

      Առաքեցելոյն ի հայրական ծոցոյ:

      Րաբունին էից իմաստութիւնըն Հաւր,

      Առ քեզ խոնարհեալ շուշանափայլ հովիտ.

      Րախական բայիւք երգաբանեալ գոչեմք.

      _ Հարսն երկնից դըշխոյ, ուրախացի'ր բերկրեալ:

      Ցընծութիւն կուսից աւետաբեր կանանց,

      Բաց լուծանելով զանիծաբեր երկունս.

      Ցաւղ ի Հերմոնէ վայր ի Սիոն հեղեալ,

      Գեղմն իմանալի ի քեզ իջեալ Հոգւոյն:

      Հինաւուրցն Աստուած մանուկ ի քէն յայտնեալ,

      Մորենի վառեալ զքեզ Մովսեսի տեսեալ,

      Հիւսակ հոգեւոր եաւթնարփեան շնորհաց

      Ջահ վառեալ լուսով Զաքարիաս ետես:

      Փունջ վարդից յեռեալ անուշահոտ հոգւով,

      Խընկաբեր հովիտ, զըմուռ եւ տաշխ հալուէ,

      Փառաց թագաւորն քեւ ի տաճարն եկեալ,

      Սիմէոն ցընծայր քառասնաւրեայ մանկամբն:

      Քառակերպ աթոռ սուրբ ծերունին գըտաւ`

      Ի գիրկս իւր բարձեալ զ՚ի քերովբէս նըստեալն:

      Քրիստոսի փըրկչին ընդ ծերունւոյն գոչեմք.

      _ Արձակեա' եւ զմեզ ի կապանաց մեղաց:

      Անճառ Բանին բարձրելոյն

      Երկըրպագեն քերովբէք,

      Որ միշտ ընդ Հաւր եւ Հոգւոյն

      Փառաբանի յանմահից:

      Անճառելի խորհըրդով

      Նըւաստացեալ տեսանիւր,

      Կոյս կուսական ծընընդեամբ

      Զկանանցն ելոյծ զդատակնիք:

      Ծընաւ ծընեալն ի Հաւրէ,

      Զմեզ ազատեաց յանիծից,

      Կեանք ի կենաց յայտնեց.

      Մեզ կեցուցիչ եւ փըրկիչ:

      Իջավանի ի յայրին

      Այն, որ անտեսն է վերնոցն,

      Ի խանձարուրս պատեցաւ,

      Լուսով ըզմեզ զարդարեաց:

      Կաթամբ Կուսին կերակրի

      Հացըն կենաց անմահից,

      Մըսուր եդաւ յանբանից

      Անպարագիրն ի յէից:

      Հովուացն եկեալ ի տեսիլ

      Փառաց լուսոյ անեղին,

      Ձայնակցելով ընդ վերնոցն`

      Փա~ռք ի բարձունս, երգէին:

      Մոգքն ընծայիւք կանխէին

      Ի փառս ըզմեզ փըրկողին:

      Ընդ որս եւ մեք գոչեսցուք.

      _ Փա~ռըք ծնընդեան Քրիստոսի:

      Էին միայնոյ միածին Որդին,

      Ծընեալն յառաջ քան ըզկէտ ժամանակի սկըզբանց:

      Սկիզբըն համայնից յանէից էից,

      Պատճառ ստեղծողն անտարրից եւ տարրեղէն

Скачать книгу