liczby genów. Uważam, że jest to znaczne uproszczenie teorii ewolucji. Z mojego punktu widzenia chodzi o coś o wiele bardziej inteligentnego i skomplikowanego, niż ten banalny wzorzec. Dlatego staram się wykazać, że proces starzenia także podlega ewolucji. O ile zgadzam się ze stwierdzeniem, że hormony o szkodliwym działaniu jej nie podlegają, o tyle wzorce hormonalne, które mogą zaszkodzić przypadkiem, mogą ewoluować, jeśli pojawią się w takim przedziale wiekowym, do jakiego człowiek nie jest w stanie dożyć w niebezpiecznych warunkach. Wzorce mogłyby wówczas pojawić się przypadkowo, w związku z takimi mutacjami genów, jakie zwykle nie występują. Gdy warunki życiowe staną się na powrót tak bezpieczne, by możliwe było życie dłuższe niż zakłada norma, te przypadkowe i niekorzystne wzorce hormonalne/ekspresje genów ujawnią się, uruchamiając proces starzenia. Idę w tym założeniu dalej, aby wykazać, że jeśli te wzorce hormonalne/ekspresje genów spowodują śmierć osobnika, ewolucja może je wychwycić i wykorzystać dla dobra całej grupy, aby wzmocnić jej umiejętności przetrwania, nawet jeśli odbywa się to kosztem jednostki. (Może cię to zdumiewać, czytelniku, ale wierz mi – ten prosty koncept jest niezbędny do zrozumienia procesu starzenia. Czytaj ten fragment do znudzenia, aż zrozumiesz moją ideę. To na tym właśnie utknęli i polegli wszyscy naukowcy! Jeśli ją pojmiesz, będziesz wiedział więcej niż naukowcy – zakładając, że mam rację, a jestem przekonany, że tak jest.)
Jakie korzyści dla grupy płyną z ograniczenia zdolności reprodukcyjnych jednostki? Dzięki uniemożliwieniu pojedynczemu osobnikowi wyłącznego ojcostwa lub macierzyństwa w grupie unika się sytuacji, w której potomstwo będzie zbiorem klonów lub bliźniaków, a ró0żnorodność grupy zostanie ograniczona. Innymi słowy, gdyby wszystkie osobniki były odpowiednikami bliźniaków jednojajowych, nowo wykształcony drapieżnik lub bakteria zdolne zabić jednego osobnika, doprowadziłaby do wybicia całej grupy. Dbałość o różnorodność grupy – także przez ograniczanie zdolności reprodukcyjnych poszczególnych osobników (taką rolę pełni proces starzenia) – stwarza barierę ochronną. Jeśli zostanie zapewniona dostateczna różnorodność w zasobie genetycznym, przynajmniej kliku członków populacji będzie się różnić od pozostałych na tyle, aby przetrwać atak nowej choroby lub drapieżnika.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
