Morawiecki i jego tajemnice. Tomasz Piątek

Скачать книгу

część konsorcjum Alfa-Group).

      Co więcej, w 2017 r. amerykańscy śledczy i eksperci sprawdzali osobliwe interakcje między serwerami firmy amerykańskiego prezydenta (Trump Organisation) a serwerami Alfa-Banku należącego do Fridmana57. Jak pisze magazyn „The New Yorker”, serwery te miały komunikować się ze sobą miesiącami, nieustannie, z dzienną częstotliwością przekraczającą 13 razy (2 tys. razy w ciągu pięciu miesięcy)58.

      Być może po tym śledztwie Michaił Fridman uznał, że Alfa-Bank został zbytnio prześwietlony. Pod koniec zeszłego roku rozeszła się wieść, że zamierza go sprzedać… Kremlowi59.

      Fridmana i jego konsorcjum Alfa-Group opisał były brytyjski wywiadowca Christopher Steele w swoim raporcie na temat związków Trumpa z Rosją. Według Steele’a Fridman ściśle współpracuje z Putinem, aczkolwiek ta współpraca nieraz ma charakter konfrontacyjny (oligarcha wywiera presję na dyktatora za pomocą kompromitujących materiałów, aczkolwiek dyktator, rzecz jasna, również ma sposoby, aby skutecznie naciskać na oligarchę)60. Gdy raport został upubliczniony przez media, Fridman pozwał Steele’a w amerykańskim sądzie – i przegrał61.

      Cóż, kontrahentów się nie wybiera – powie sceptyk, względnie cynik. Rynek – to konkurencja, to wojna. Kto na każdym kroku unikałby kontrahentów o nieczystych rękach, ten mógłby zbankrutować. Szczególnie w Rosji… To nie wina pana Misiaka, że rosyjskie sklepy, w których działa, należą do Fridmana! Gdyby nie należały do Fridmana, to należałyby do Usmanowa lub kogoś podobnego.

      Nie do końca zgadzam się z tą logiką, ale załóżmy, że biznesmen nie zawsze i nie wszystkich kontrahentów może wybierać. Co jednak ze wspólnikami i współpracownikami? Czy odpowiedzialny biznesmen przynajmniej wspólników nie powinien wybierać rozważnie i zgodnie z sumieniem?

      Przyjrzyjmy się więc wspólnikom i najbliższym współpracownikom Tomasza Misiaka. Albowiem ich koneksje znów nas zawiodą na Kreml.

      ORDER PRZYJAŹNI PUTINA

      Sofianos i Christodoulou, amerykańsko-seszelscy Grecy z Rosji. Amerykańsko-Rosyjski Fundusz Inwestycyjny, czyli kolebka przyjaciół Kremla. Pan Dmitriew pilnuje pieniędzy Putina i spotyka się z człowiekiem Trumpa. Wilbur Ross, czyli amerykański polityk bogaty w rosyjskie doświadczenia. Oligarcha Wekselberg, mafia sołncewska i Michaił Fridman. Święte źródło cerkiewnej wody butelkowanej i… znowu Fridman. Początki pana Christodoulou

      Zgodnie z raportem firmy Work Service o jej akcjonariuszach z dnia 26 lutego 2019 r. 15,45 proc. udziałów w firmie posiada brytyjska spółka ProLogics LLP62. Według informacji, które Work Service zamieszcza na swojej stronie, spółka ProLogics LLP jest jeszcze ważniejszym akcjonariuszem firmy Misiaka, gdyż ma w niej 19,74 proc. udziałów63.

      Jak podaje Companies House (brytyjski oficjalny rejestr spółek), ProLogics LLP kontrolowana jest przez dwie osoby. Są nimi Panagiotis Sofianos i Paul Andrew Christodoulou. Jak powstała spółka ProLogics LLP? Zgodnie z aktem rejestracji została założona przez dwie inne firmy: Robel Assets Inc. oraz Sorotel Investments Ltd. – zarejestrowane na… Seszelach. Wspomniany akt rejestracji dostępny jest na stronie Companies House64. Według światowego internetowego rejestru spółek OpenCorporates faktycznymi właścicielami spółki ProLogics LLP są wspomniani panowie Sofianos i Christodoulou.

      Mowa zatem o wspólnikach Misiaka. O wspólnikach szczególnie istotnych, albowiem sam Misiak w założonej i nadzorowanej przez siebie firmie Work Service ma mniej akcji niż ProLogics (jedynie 14,67 proc.)65.

      Panów Sofianosa i Christodoulou znajdziemy też w oficjalnych strukturach Work Service, a właściwie na szczytach tej firmy. Paul Christodoulou zajmuje w niej stanowisko wiceprezesa zarządu66.

      Panagiotis Sofianos zaś, który w mniej oficjalnych sytuacjach również używa imienia Paul67, jest przewodniczącym rady nadzorczej Work Service68.

      Kim jest Panagiotis – względnie Paul – Sofianos? To grecko-amerykański biznesmen, który od 1995 r. działa w Rosji. Między innymi kieruje rosyjską odnogą ProLogics, która zajmuje się transportem i logistyką69. Krótko po pierwszych doświadczeniach w Rosji Sofianos rozszerzył swoją działalność na Polskę, gdzie w latach 1999–2001 zarządzał wielką firmą przetwórczą Hortex70.

      Na oficjalnej stronie firmy Work Service oraz w wielu innych źródłach czytamy, że w 2001 r. Paul Sofianos został „Starszym Wiceprezesem i Szefem Inwestycji Bezpośrednich” w Delta Capital Management71.

      Czym była ta firma? Delta Capital Management, która od 2004 r. nazywa się Delta Private Equity Partners72, należała do Amerykańsko-Rosyjskiego Funduszu Inwestycyjnego (The U.S. Russia Investment Fond, w skrócie TUSRIF). TUSRIF odgrywał niezwykle ważną rolę w Rosji. Stworzony został przez władze amerykańskie dla inwestycji w rosyjską przedsiębiorczość.

      Niestety, jak się zdaje, Kreml ze swymi oligarchami odniósł większe korzyści z działalności TUSRIF niż zwykli Rosjanie. Zwierzchniczka Sofianosa w TUSRIF i Delta Private Equity Partners, Patricia Cloherty, w 2008 r. dostała Order Przyjaźni od Putina73.

      Jak podaje amerykański portal Medium.com74, jej kolega Kiriłł Dmitriew – członek zarządu Delta Private Equity Partners, potem dyrektor generalny tej firmy – w 2011 r. został szefem Rosyjskiego Funduszu Inwestycji Bezpośrednich (Russian Direct Investment Fund). Instytucja ta zarządza wielomiliardowym kapitałem. Czyim? Państwowym, choć ściślej byłoby powiedzieć: kremlowskim. Działalność funduszu osobiście nadzoruje… Władimir Putin. Dyktator wcale się z tym nie kryje. Oficjalnie informuje na stronie internetowej Kremla, że Kiriłł Dmitriew przychodzi zdawać mu sprawę z działalności funduszu75. Warto również odnotować, że w 2017 r. Dmitriew spotkał na Seszelach nieoficjalnego przedstawiciela Donalda Trumpa, przedsiębiorcę Erika Prince’a76. Jak podają liczne źródła, Dmitriew miał przylecieć na to spotkanie samolotem należącym do… Andrieja Skocza77. Przypomnę: Skocz to oligarcha sołncewskiej mafii, kompan Roberta Szustkowskiego powiązanego z aferą taśmową przez Falentę i Misiaka, a także Grupę Radius i restaurację Sowa & Przyjaciele.

      Wróćmy jeszcze na chwilę do amerykańsko-rosyjskiego TUSRIF. W latach 90. jego pierwszym szefem był Wilbur Ross. Dwie dekady później, w 2017 r. Ross został mianowany sekretarzem handlu przez amerykańskiego prezydenta Donalda Trumpa. Współpraca Trumpa z Rossem stała się kolejnym dowodem na istnienie powiązań prezydenta z Kremlem. Gdy Wilbur Ross obejmował stanowisko sekretarza handlu, obiecał wyzbyć się wszystkich swoich prywatnych biznesów.

Скачать книгу