Teodora Jeske-Choińskiego, stałego publicystę „Gazety Lwowskiej”129, i jego fundamentalne dzieło Poznaj żyda! z roku 1912130?
Być może czytał książkę ks. Jana Władzińskiego Semici i semityzm wydaną w roku 1913, która ukazała się kościelnym imprimatur ordynariusza lubelskiego bp. Feliksa Jaczewskiego131. Tym samym stała się tekstem, który prezentował poglądy oficjalnie uznawane przez Kościół katolicki.
Ksiądz Władziński mordy rytualne uważał za niepodważalny fakt i w książce opisał polskiemu czytelnikowi technikę ich wykonywania. Ów katolicki duchowny uważał obecność Żydów za „narośl złośliwą” i „insekta złośliwego” i wzywał do przeprowadzenia „zbożnego dzieła odżydzenia”132. Wykluczał jakąkolwiek asymilację i wzywał do antysemickiej mobilizacji.
Polska prasa we Lwowie z entuzjazmem propagowała antysemickie tezy i hasła. Szczególne zasługi miał w tym lwowski dziennik „Słowo Polskie”, który propagował odżydzanie Lwowa w latach poprzedzających wybuch wojny.
Od maja 1914 roku „Wiadomości Ilustrowane Polskie”133 przyjęły format „Dwugroszówki”, najbardziej antysemickiego dziennika wydawanego w Kongresówce, który codziennie podgrzewał nienawiść do Żydów.
Prasowa kampania antysemicka w Galicji nie osiągnęła wprawdzie takich rozmiarów jak w Królestwie, ale może pochwalić się ewidentnym sukcesem, czyli przeprowadzonym z rozmachem pogromem we Lwowie.
Mączyński dawał upust swoim antysemickim obsesjom we własnej gazecie. To „Pobudka”, którą rozpoczął wydawać w listopadzie w czasie walk polsko-ukraińskich. Na łamach „Pobudki” czaił się pogrom, zapowiedź zemsty na Żydach.
Władysław Feldstein zapewniał Mączyńskiego, że w synagodze nie ma żadnej broni, że nikt z niej nie strzela. Ręczył za swoją wiarygodność, powołując się na to, że w oddziałach, którymi dowodził Mączyński, walczy jego dwóch synów. Nie osiągnął niczego.
Najżarliwszy polski patriota obejrzał na własne oczy ofertę niepodległości przygotowaną przez nacjonalistyczny polski Lwów dla lwowskich Żydów.
Ten Lwów odrzucał całkowicie pojęcie narodu politycznego. Uznawał jedynie etniczną definicję narodu.
Czy Feldstein pamiętał słowa z własnego apelu: „Wolność Polski jest wolnością Żydów w Polsce” („Die Freiheit Polens ist die Freheit der Juden in Polen”)134? Czy pamiętał wezwanie do zagranicznych czytelników, by użyli swoich głosów i swoich wpływów na światową opinię publiczną, aby Polska wolna od obcych wpływów wyzwoliła się narodowo i umocniła ekonomicznie?
Zapewniał ich, że będzie to także pomoc Żydom w Polsce z pożytkiem dla ich ludzkiej godności, obywatelskich wolności i ekonomicznego wzmocnienia.
Zaledwie trzy lata dzieli propolskie żarliwe zaklęcia Władysława Hermana Feldsteina zapewniającego świat, że Galicja dzięki Polakom jest w rzeczywistości rajem dla Żydów i taka będzie niepodległa Polska od tej rozmowy z Mączyńskim i od widoku pogromu urządzonego przez Polaków w dzielnicy żydowskiej Lwowa.
Rozdział IX
Jakże daleko było w tym dniu radosnym oswobodzonemu miastu do prawdziwego spokoju, jaki jest atrybutem zwycięzcy! Ileż gorzkich chwil miało zatruć jeszcze to szczęście wypędzenia wroga, ile ciemnych plam gromadziło się na jasnym nieboskłonie Lwowa! Zbyt znane są smutne wypadki 22. i 23. listopada rzucające niesprawiedliwy haniebny cień na nieskalany rynsztunek polskiego żołnierza, abyśmy się mieli niemi zajmować. Jeszcze nie ochłonęło miasto z pod przygnębiającego wrażenia tych okropnych zajść, jeszcze dymiła i waliła się w zgliszcza jedna dzielnica miasta, gdy w dziejach walki o stolicę rozpoczynał się nowy rozdział, straszliwszy może, niż sam okres inwazji ukraińskiej: oblężenie135
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
