бөдрә чәче белән.– Ә ул – Зөлфәт! Олы шагыйрь! – диде
Кемдер шулчак. – Яшьтер – яше белән!
Син аның да өзмә инде җанын,
Илһам бул тик минем өчен генә,
Юлым тулы сөю булыр, сөю —
Моннан соңгы һәрбер шигыремдә!
Ә Зөлфәткә кирәк түгел илһам,
Ул болай да бөек инде һәм зур.
…Бөеклеге миңа гына сыймый,
Дип, ишеген ачып куйган тамбур.
Шагыйрьләргә белмим ни әйтергә.
Кирәкмәс гәп – ничек туктатырга?
Әллә ташлап китеп барысын да,
Зур Шагыйрьгә, димен, сүз катарга?
Җитми минем шуңа кыюлыгым.
Тапмыйм бер җай, сүзне башлар өчен.
Менә Арча. Бергә куба вагон,
Комплиментлар арттан ташлар өчен.
Күзәтсә дә озак тамбурыннан,
Озата Зөлфәт мине, дәшми генә.
Шагыйрьләрнең «сөеп» уйнаганын
Мин аңламыйм әле, ә ул белә…
Ирен читләрендә сорау аның,
Күз алмасы карап тора уйлы.
Китерсен дип кабат арабызга,
Телидер күк, Казан – Арча юлы.
Бүген кызый, ди күк миңа Шагыйрь,
Һәрбер җанга, китеп, ут салырсың.
Киткәч, юлың булыр кая таба,
Кайда – иң-иң мөһим тукталышың?
Язарсыңмы гелән син дә шигырь,
Китерерме язмыш арабызга?
Әллә кабат Арча юлларында
Очраштырыр микән тик поездда?
Тамбур ачык. Үтәли җил йөрер,
Кочаклашып кергән-чыккан белән.
Бөдрә чәчле Зөлфәт карап тора
Ачык киткән поезд ишегеннән.
20.01.2016
Чор җырчысына
Чорлар туа үз Җырчысы белән! —
Илтер кеше кирәк алга карап.
Тарих битләрендә кабатлана
Бөек сүзләр: Шагыйрь, Каләм, Талант…
Әйдәманның аты булган сүзләр,
Чын останың хакы булган сүзләр.
Тамырлары туфрак капшаганда,
Һәр килер Чор үз Баласын күзләр —
Яшәүчене илнең гаме белән,
Шәхси гамен куеп торып читкә.
Кыю Каләм тотып килсә Талант,
Туры Шагыйрь булып Җирдән китә.
Сез дә туган Ил Җырчысы булып,
Киткән бездән Былбыл сыйфатында.
«Чытырманда былбыл» һаман сайрый —
Инде җыры, белмим, ни хакында…
Күзгә яшьләр килә, Сезне тоеп,
Тыңлыймын да кайчак таң катында.
20.01.2016
Әткәй иңе
Әткәң иңе кирәк таянырга,
Әнкәң сүзе кирәк – исәндә,
Йөзгән ярың бик тә ерак булса,
Йөзгәнеңдә хәлең киткәндә.
Алар янына күк йөзәсең син,
Кинәт шулар искә төшкәнгә.
Ярларыңны эзләп табасың син,
Яр бар икән, димәк, бар офык.
Яшәү диңгезләре ярлы булсын,
Ә офыклар торсын ымсытып.
Хыял диңгезе дә ярлы булсын,
Хәл алдырсын, сине утыртып.
Диңгез арты диңгез кичә ал син,
Офык артларында тап офык.
Хыялларның ярын билгели бел,
Әниеңнең
