ko. Mama, makalakaw ba ako sa sapa?
– Umadto ka, apan hinumdomi, itoy: nalumos, wala sa balay. Patyon ko ikaw… Gikuha na?
– Oo. – Suminggit si Izzy ug nawala sa likod sa pultahan…
APULAZ 3
– Dili, patron, mahimo kong magpabilin, huyang ang akong kasingkasing…
– Wala, dinhi sa St. Petersburg makaginhawa ka mga gas ug dali.
Gusto usab ni Harutun nga isulti ang usa ka butang nga magpabilin uban ang asawa ni Klop, apan siya nahunahunaan ug gitan-aw ang layo sa nagakamang nga duha nga ikog sa iyang tuhod ug sa iyang kumagko gipilit niya ang insekto ngadto sa materyal sa iyang mga karsones.
– Unsa ang gusto nimo ipabuto? – nga wala’y hiya, pagpunting sa iyang mga mata, pangutana ni Ottila.
– Wala koy kwarta o medisina.
– Maayo, kana mahimo’g makuha. Ang tanan nagbayad sa badyet. Kung makit-an naton ang ilong.
– Ug kung wala naton kini nakaplagi?
– Ug kung wala namo kini makita, ang tanan nga gasto pagakuhaon… gikan kanimo.
– Sa unsang paagi?
– Ug sa ingon. Kung mangutana ka usab sa mga pangutana nga hungog, mahimo nimo mawad-an ang imong trabaho. Gikuha ba?
– Husto kana, masabtan. Kanus-a kita moadto?
– Nabuang nga pangutana. Kinahanglan nga naa kita didto. Mangadto ta karon!
– Ug unsa ang dali? Wala ba nako giimpake ang akong maleta?
– Kinahanglan kanunay naton kini andam. Nahibal-an nimo kung diin nakakuha ka usa ka trabaho… Sa tinuud, sa parehas nga butang…
– Unsa?
– Wala nako gi-pack ang akong maleta. Oo, wala namo kini kinahanglan. Pag-abut, pagpalit unsa ang imong kinahanglan. Ako adunay bank card.
– Ug kung wala’y igo nga salapi?
– Ilabay niya. – ug pag-usab ang pulisya sa distrito gipunit ang usa ka tudlo sa kisame ug sa estilo sa pygmy milukso, uban sa tabang sa mga tawo, sa lamesa, naggilak usa ka tiil sa atubang sa ilong sa kauban. Gikuot niya ang tiil ug mitabok sa lamesa nga nagsunud sa direksyon gikan sa Arutun padulong sa iyang lingkuranan. Naghilak ug nagpaingon sa paggawas.
– Nganong naglingkod ka? mangadto ta! – ug gibayaw ang iyang kamot, – ug, ingon nga sa daplin sa St. Petersburg, nag-ubay sa Yuta…
Gibiyaan nila ang salipdanan, gibilin lang ang usa ka nota sa tisa sa pultahan:
“Ayaw pagkabalaka. Mibiya kami sa usa ka dinalian nga buluhaton sa St. Petersburg. Nagpabilin ka sa lugar sa Incephalate, ug Izya – imbis ako.. Ako!”
Ug sa ilawom ang pagdugang sa lain nga sinulat sa sulat:
“Sorry, Pupsik, mobalik ako sama sa kinahanglan nako! Samtang ang imong Flea naglakaw na. Hulaton ko ug mobalik ako. Tingali usa…”
Gibasa ni Izya ang sulat ug, gisulat sa sheet sa sinulat sa sinulat sa iyang amahan ug Intsefalopat, gitago kini sa iyang bulsa ug gipahiran ang inskripsyon gikan sa pultahan.
– Oo, tigulang nga kanding, nakuha nimo na. – Gikuha nako ang akong mobile phone ug gipadala ang SMS sa akong amahan. Unya siya misulod sa balay ug gihatag ang sulat sa iyang inahan. Nagbasa siya ug nagkalot.
Pasakay siya. Kita ang mopuli niini. Ug dili usa ka pulong bahin sa pagpadayon sa amahan. Gikuha ba?
– Siyempre, inahan, nakasabut ko… Ug kuhaon nato ang baboy gikan sa headmaster, ahh? iyang gisugyot.
– Unsa man ka Kinahanglan naton buhaton ang tanan sumala sa charter ug hustisya.
– Ug siya nagsiyagit kanako sa kaangayan?
– Siya ang direktor. Mas nahibal-an niya ang labi. Ug siya mismo pagamatarungon sa atubangan sa Dios.
– Kana ba ang nagbitay sa bungbong sa opisina?
– Hapit. Didto nakabitay si Iron Felix, ang iyang representante. O sige, lakaw na buhaton ang imong homwork.
– Gibuhat ko. Mama, makalakaw ba ako sa sapa?
– Umadto ka, apan hinumdomi, itoy: nalumos, wala sa balay. Patyon ko ikaw… Gikuha na?
– Oo. – Suminggit si Izzy ug nawala sa likod sa pultahan…
– Uuh, – ang tigkontrol, usa ka lumad sa pipila nga kolektibong umahan sa Latvian, nagyugyog sa iyang ulo, nga gipasa ang mga bisita. – Wala’y konsensya, klaro nga ang nawong dili Ruso, ug ang uniporme sa kinatibuk-an naabut.
– Ug adunay usa ka silot sa administratibo alang niini.. – gipasabut ni Sergeant Golytko, usa ka lumad nga taga Lviv.
– Ug ania ang akong pasaporte, nga adunay screech, Harutun Karapetovich ug gihatagan siya usa ka penta. – Ruso. Usa ako Ruso, akoa!
– Sama kanako, – nagdugang usa ka pent
– Ug ako. – pagbuak sa iyang mga mata, dugang sa tigpangontrol
– Sige, nabalik nimo tanan. – Ang pasaporte sa dahon nagpahayag sa usa ka pent, – bisan kung usa ka segundo, – mitan-aw gikan sa ilawom sa mga agtang, – usa ka artista ba? – sa daghang kolor nga mata, pagkahuman iyang gipaubos ang iyang pagtuon sa pagtan-aw sa mga dalunggan, – o usa ka bestial?
Ang mga mata ni Ottila nangitag ug siya nahisama sa usa ka gelding, nagtan-aw sa Intsefalopat. Ang korporasyon nag-usab.
– Oo, pagtahi, diin ang mga baka gipapahawa kanimo, o sa kultura sa balay? – gitugyan sa attendant ang passport kay Harutun.
– Unsa man ako? Dili ako full-time nga katabang sa lokal nga baryo sa Sokolov Stream, Leningrad Region.
– Oh, nabuak, paggawas dinhi. – gisugyot sa opisyal nga katungdanan.
– Ania ang akong ID.
– Kopal, giingon nimo? – ang sarsilyo nagtuyok sa iyang aping ug nagbutang usa ka liso sa iyang baba. – maayo, ikaw gawasnon, ug kini nga usa mouban kanako.
– Unsa ang gipasabut, “kuyog ka”? – Ang Bedbug nasuko. – Tawga ko karon sa akong boss? Ibutang niya ang imong utok…
– Nagtawag ka, nagtawag ka didto, sa akong opisina, ug sa una magsulay ako kanimo aron pangitaon, tingali ikaw usa ka terorista nga Chechen o nakaikyas gikan sa imong mga ginikanan. Tana, adto na ta. ang sulugoon nagbiay-biay ug yano nga gibalhin siya: bisan sa butas o sa baril, si Ottil gisalig kaniya nga usa ka assault rifle sa riles sa bantay nga guwardiya sa riles estasyon sa tren Gisundan siya ni Ancephalopath ug gusto pa nga sunugon ang iyang Ottila, ingon sa Klop, nawala dayon sa likud sa haligi ug nagpakaaron-ingnon nga wala nahibal-an si Klop.
– Harutun, tawagan si Isolde, ipakuha niya ang mga dokumento! –
