сүүлийг татав. Тэр өшөөгөө авахдаа түүнд зууны атмосферын даралтаар галын хоолойноос урсдаг байв. Оттила даралтаас хоёр метр зайд нисч, гахайн ялгадас руу оров. Изолда инерцийн тусламжтайгаар түүнд туслахаар гүйж очоод толгойгоо гайхамшигтай цээжиндээ наав. Тэр уйлахыг хүссэн…
– Фу! – Тэр нүдээ аниад толгойгоо хаячихаад хажуугийн харцаар нүхнээс цутгасан мачи даралт доош унахад: «Мууу!!!» – үхэр томорч, дартанулаа буцааж аван, бзикээс сүүлээ эргэлдүүлэв. болон бусад шавьжууд.
– Түлхүүр хаана байна? гэж өвөө асуугаад утаа бөгж гаргав.
– Түлхүүр нь юу вэ? – Еврей аргал босоос босч Босбуг хариулав.
– Боолчлолд буруушаасан эхнэр минь!!! – Остероид бөхийж, гараараа өвдөг дээрээ бөхийлөө. Түүний царай үхлийг илэрхийлэв.
– Изолда!!
– Хонгор минь юу гэнэ ээ?
– Та муурыг хаана харсан бэ?
– Тэнд, нүх байна. Тэр эндээс гараад хөдлөв үү? – Исолдын өнгө рүү унав. – Би түүнийг зажлахыг хүссэн бөгөөд тэр ээж, энэ өвөө-бабай болжээ.
– Миний эхнэр фашист хаана байна? – санаа зовсон Osteroid.
Тэдгээр цагаач ажилчид хаана байна? – гэж Клоп Эхнэрээс асуув.
– Мэдэхгүй юм уу? – Исолдег чанга атгав. – Өчигдөр тэд энд гудамжинд сууж байв.
– Тэгээд? – Оттила босов. – Тэгээд та – суу, одоо бид үүнийг олж мэдэх болно.
– Тэгээд орондоо орлоо.
– Тэд хаашаа явсан бэ? Хоёулаа зүгээр байгаа, гэхдээ бах уу?! Түүнийг албадан ажил хийлгэхдээ баривчлах замаар шийтгэдэг. Тэд зугтсан. Зугт!!! Intsefalata-г яаралтай дууд. Бидэнд зугтах зүйл байна.
– Тэгээд эхнэр маань хаана байна? – Өвөө чичирсэн хоолойгоор хэлэв.
– Тэр албадан хөдөлмөр эрхлэхээр ирээгүй. Тэр яг л суух болно … – Орбуг ууртай хэлэв.
– Босс!!! Апчи гэж Инцефалопат хэлээд гудамжны хажуугийн нүхэнд гарч ирэв.
– Өө чи энд аль хэдийн ирсэн үү? – Чи юуг хашхирч байгаа юм бэ? – Бадбуг үсрэв. – Түргэн, магтаал.
– Блаблабла, апчи, хамгаалагч та энд байна уу? Би таныг байшинд байна гэж бодсон тул би хашгирав.
– Яагаад?
– Тэгэхээр, энэ, apchi, би авчирсан…
– Хэн бэ?
Интсефалопат: «Химич, апчи» гэж хариулсан бөгөөд аяганыхаа оронд нүхэнд улаавтар гарч ирэн, батга, пийзээр бүрхэгдсэн, тосгоны хөх, улаан нүдтэй салст бүрхэвч нэн даруй Арутуновын царай болжээ.
– За, яаж? гэж корпорациас асуув.
– Юу, яаж? – Отила исгэлэн асуугаад хөлдөв. «Чи надад санал болгож байна уу?» Гэж Би гэрлэсэн, гуйя…
– Үгүй ээ, хайрцаг, би түүнийг саатууллаа, apchi, – Тэгээд Инцефалопат химичийг нүх рүү шидэв, – мөлхөж бай, өтгөн үнс. – Гэхдээ тэр түүнд дурдсан газартай гацчихав. Тэдний хэлснээр: tudy ч биш, сюди ч биш. Энэ нь зөв, зар сурталчилгаа байрлуулсан талбайн хагас цент. Тиймээс илжиг орж ирээгүй. Гудамжинд химичдийн илжигний хажууд Аксефалопат хананы ард үлдэв.
– Тэр юу хийсэн бэ? Адилхан Маалинга үрж байна уу?
– Үгүй,
