και αντικαταστάθηκαν με ηρωικές φανταστικές πράξεις… Εν ολίγοις, γέλασαν με ένα κτύπημα…
ΥΠΟΘΕΣΗ №2
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ
APULAZ 1
Πέρασαν πέντε χρόνια βαρετής συλλογικής αγροτικής ζωής και η Oττιλα άρχισε να μεθυσθεί με το Intsefalapatom, πιο συγκεκριμένα, συνένωσε σκόπιμα τον Klop για να πάρει στην κατοχή του τη σύζυγό του. Και Bug στο μυαλό, ταιριάζει. Ναι, και ο Μάρσαλ δεν τηλεφώνησε.
– Ναι, θα κάνω τον εαυτό μου. – έριξε ένα καρφί στο αριστερό του χέρι, και ένα σφυρί στο αμόνι του, όπου τα νύχια ισοπεδώθηκαν, με το δεξί του χέρι για δευτερεύουσα χρήση. Ήταν συγκλονισμένος από την καμπάνα και έκπληκτος … – Αλλά αν με στέλνει; – Ο Ottila εξέτασε την οικιακή του αυλή, όπου μπροστά του ήταν: μια πύλη μπροστά του, ένα λουτρό στα δεξιά, με ένα σκύλο φρουράς στην αυλή να κοιτάζει ακανόνιστα τον ιδιοκτήτη από μια τρύπα που συνδέεται με το πλευρικό υπόστεγο.
– Polkan! Ο Ottila φώναξε. Ο σκύλος έκλεισε τα μάτια του. – Κελ, – το σκυλί στριμώχνε το αυτί του, – Τζιατ, τρελός! – Ο σκύλος έκλεισε τα μάτια του με το πόδι του, – Kel Manda, Katyam James! – Ο σκύλος ανέβηκε στο περίπτερο. – Εδώ, σκύλα! – Στα ρωσικά, ο Klop ήταν αναστατωμένος. Ήταν αναστατωμένος, αλλά δεν προσβεβλημένος. Μετά από όλα, οι γυναίκες προσβάλλονται και οι άνδρες είναι αναστατωμένοι, σκέφτηκε ο ίδιος και ο πατέρας του. Αλλά ήταν αναστατωμένος και πήρε την πέτρα από το φράχτη του λουλουδιού.
– Polkan. – βραχίονες, πήρε το δεύτερο, και έλασης πρώτα – Palkan!! – έκρηξη, έκρηξη, -Polkan!!! – βραχίονες, βραχίονες, βραχίονες, – βγείτε από το γκρεμό!!!! – βραχίονες, βραχίονες, βραχίονες, βραχίονες, βραχίονες, κλπ., μέχρι να εξαντληθούν οι πέτρες στο λουλούδι.
– Aaaaaaaaaaaa!!!!!!!!! – Ο σκύλος μουρμούρισε με πόνο και φώναξε. Ακόμη και οι γείτονες άκουσαν τα ζυγωματικά. Ο Ottila καθόταν ευχαριστημένος και έκπνευσε οξυγόνο από τους πνεύμονες. Περαιτέρω, η ανασκόπηση τον είδε πίσω από το φράχτη, και στα αριστερά – την είσοδο στο οικιστικό τμήμα της καλύβας.
– Ottila, ήρθαν σε σένα! – φώναξε από το κατώφλι του Isolde. Το σφάλμα γύρισε. Η γυναίκα έμεινε στην προσοχή στην μπροστινή πόρτα. Από κάτω από τη φούστα, εμφανίστηκε ξαφνικά ένα χαριτωμένο πρόσωπο του Izi. Ήταν ήδη δεκαεπτά. Και χαμογέλασε γλυκά με καυκάσια μάτια.
– Τι κάνεις εκεί; – ζήτησε ο συντριπτικός μπαμπάς – βιολογικός πατριός.
– Λοιπόν, βγείτε από κάτω από τη φούστα! – Πήρε το χέρι στο κεφάλι και έσπρωξε το κεφάλι της. Η Μπάσκα έχει εξαφανιστεί.
– Καλέστε τους εδώ. Ο Ottila απάντησε και, λαμβάνοντας το καρφί στο αριστερό του χέρι, άρχισε να το ισιώσει με ένα σφυρί.
Από μακριά στο καμπαναριό υπήρχε μια μυστηριώδης, θαμπός θόλος. Σύντομα, εμφανίστηκε ο Incephalopath, σέρνοντας τον εγκληματία από το χείλος του λαιμού. Το έβγαλε στη βεράντα και το έριξε στο κέντρο της αυλής του σπιτιού. Ο εγκληματίας έτρεξε σαν μια μπάλα στο κέντρο.
– Ποιος είναι; – ρώτησε, σκοτώθηκε από τον ήλιο Ottila.
– Εδώ, εδώ, το φυσίγγιο. Ωωω! Πιάστηκε, apchi, στην πράξη. Oooh. Oooh.
– Τι έκανε; – ζήτησε απρόθυμα τον περίβολο.
– Αυτός, αυτός, apchi, στο χωριό κάνναβη τρίψτε, apchi, καταλάβετε.
– Πόσο ter; – Το bug έθεσε τα μάτια του στον
